Senad Guraziu: Inception

INCEPTION

S. Guraziu, 2015

Struku në strofull për ca kohë,

aty brenda kafkës frymo,

me gjithë botën që ti njeh, ngjeshur

si strajcë organike alienësh... jeto,

organizohu, bujtinën ajros,

improvizo, të pëgërat kanalizo,

djersën filtëro, urinën riciklo,

lidhi kapilarët, fijëzat e jetës,

me elektrikat e neuroneve ndriço

skutat më të thella të qenies,

në karantinë gjithë zemren,

un-in izolo, burgos dhe ego-n,

natyrën harro, fushat, qiellin,

florën, faunën, harro diellin,

je ti vetë toka, vetë ekosistemi,

frymëmarrja e mini-planetit,

boshti, bërthama dhe ekzoskeleti,

ti je arkitekti, vetë elementi,

mbamendja, vetëdija dhe intelekti,

sistemi hermetik i një universi,

s'ka Zot as "judgement day",

ndrydhu pa mëshirë, jep shpirt,

ngulfatu nga trysnia e urbanizmit

të kafkës, vdis nga një grimë

secilën ditë, derisa të ndjesh, derisa

i gatshëm të jesh, për ridaljen,

i pastër, kristal... për ringjalljen.

Kurrë mos u nis ta njohësh botën

pa njohur veten, s'duhet biletë,

e kotë do jetë, sado i pasur të jesh,

s'ia vlen safari, asnjë ekskursion,

cilindo kontinent kot eksploron,

kot shtiresh Kolumbo a Magelan,

kot nisesh i verbër e pa kompas,

nëse universi yt një botë e tërë

e panjohur... brenda pragut tend.