| E merkure, 07.01.2015, 02:57 PM |
Përparim Hysi
Mbyllur brenda
Mbyllur brenda se është dimër
Por me mendje vij tek ti
Që më ishe aq e çiltër
Moj e bukura, dashuri!
Shumë gjatë jetës unë kam dashur
E veçanta ke qenë ti
Të kujtoj me zemërplasur
Të harroj? Nuk ka se si?!
Tek shoh dimrin fryn e shfryn
Dhe rigon,pandalur, shi
Zë dhe shpirti më mbërdhin
Vite kemi pa u parë
Humbur pa nam e nishan
Ende- ende unë kam mall
Tek shoh fshatin *
Jam ngjitur lart mbi kodër
Vështrimin hedh mbi timin fshat!
Bobo! Sa qenka bërë i vogël!
Dhe mbushem me inat.
Dikur ka patur mbi tridhjetë shtëpi
Tani kanë mbetur veç tre!
A s'është për t'ia marrë me oi?
A s'është për të pyetur:-Pse?
Kjo pyetje e ka dhe një përgjigje
Dhe kujen unë nuk e vë kot
NJerëzit janë vënë në ikje
"Arratinë" kanë marrë nëpër botë.
Kjo ikje nga fshati nuk më pëlqen
Sikur:"Ik të ikim,se na zunë?!!!"
Nga mendja bëhem krejt ujem
Nga shpirti, më zë si me shkumë.
* Petova e re në Fier që nuk ekziston më.
Ninull për vete*
Mbrëmë, në mesnatë, shpëtova në fill
M'u shfaq një luvgat (mos qe xhebarai?)
Mend më iku gjuha, aq zura të dridhem
Epo, u pa puna:- Të iki, të pirdhem!
Doja që të flisja. Të linte "luvgati?!"
Dhe po përpëlitesha,sikur erdhi sahati!!!
Kokën vija nga këmbët dhe këmbët nga koka
Dhe më dridheshin dhëmbët, nga dridhje të forta.
Dhe bëj unë sikur, nuk trembem laneti.
Mirëpo nuk qe e lehtë (kishin marrë vendim:
-Rrojte sa dsh vet, pra:- Mbathja, Përparim!
Zura të ngul këmbë, nuk doja të ikja
Vete ha me dhëmbë,se mos zgjohej Sika?! **
Pa ndeza dhe dritën. Llamburiti drita
"Luvgati" me vrap ikën. -Ç'bën, më pyeti Sika.
As i dhashë shpjegim, ngrihem nga krevati
Tani jam bërë trim,se iku "luvgati"
Vij tutej-t'hu (ja shpëtova prapë)
Mos ju ndodhtë ju! Eh, ç'natë e praptë!
* më ka ndodhur në dhjetor 2011 dhe u përsërit këtë javë.
** Imeshoqe
"Xixa" në dimër
Mu si vadhëz e zbardhëlluar
Sa e shoh! Më ke mrekulluar
Them me vete:- Ku je, shpirt?
Vij si zog e mbrrij tek ti
Dhe trokas me sqep mbi xham
Opopo! Ç'mrekulli!
Shpirt! O shpirt! Si nuk bën bam?!
Hapet dera dhe pastaj
Ç'janë këto britma lemerie?!!!
Përjetoj dhe s'e kam kollaj
Më mpive, mike! Më mpive!
Tiranë, 25 -30 dhjetor 2014
Kjo natë *
Kjo natë me fanfara e me fishekëzjarre
M'u duk iluzive dhe krejt gënjeshtare
Kjo natë qe pompoze për "derrat e kënaqur"
Po sa nervoze për "Sokratët e vuajtur"
"Sokratët e vuajtur?" a nuk janë shumica?
* nata e vitit të ri
Dy barbonë
Një barbone e një barbon
Natën e gëdhin jashtë
Se për ta s'ka një dhomë
I shoh dhe sa s'më zënë djajtë.
Dhe gjetën njëri-tjetrin
I bashkoi ata mjerimi
Unë inat vë me pushtetin
Që s'gjen një qoshk strehimi.
Ngjitur me Policinë Bashkiake
Që të dy në moshë të vonë
S'mbylla sy kësaj nate
Ah, të shkretët barbonë!
Unë i shoh që nga brenda
Nata! Opopo, sa ftoht!
Për ta po më dridhet zemra
Për pushtetin më vjen ndot.
Do gëdhihen, s'do gëdhihen
Tërë natës jap e marrë
Ja tek hidhen e përdridhen
Në mes ngricës... ftoht... acar.
A nuk jam "Luli i vocërr?" *
Kam dalë në diell porsi zhapili
Si zhapili lëkurën dua ta ngroh
Të ftohtët e hidhur të këtij dimri
Dhe shpirtin brenda sikur ma ftoh.
Rri në ballkon dhe hedh vështrimin
Sa në një kodër aq dhe në mal
Nuk ka më keq se ta kalosh dimrin
Pa një fill dru a pa ndezur zjarr.
Zë e vështroj diellin në sy
NJësoj siç bënte Luli i vocërr
Kur s'ndez dot zjarr në timen votër?!!!
Dhe mos kujtoni se shkruaj çapraz
Për zjarr s'bëhet fjalë... lëre për korent
Në shkruaj kështu, s'është veç një rast
Ku mungesa e zjarrit është permanent.
Dhe zë e mblidhesh,e bëhesh si i "vogël"
Në përdor korent, "Çeçua" ka biçak
Pa vjen e të ravijëzohet "Luli i vocërr"
Kur thoshte Mjeda:- Struku, struku, i shkreti plak!
* personazh i Migjenit
Tiranë, 1- 3 janar 2015