Mateo Osmani: Enderrat e mia

Dy poezi nga krijuesi 14 vjecar, Mateo Osmani, Fier

7 Marsi

Na erdhi 7 Marsi

oh sa gezim

me lule u mbush

gjithe vendi im.

Femijet e vegjel

shume te gezuar

te gjithe vrapojne

me lule neper duar.

Te gjihte vrapojne

kush e kush me pare

per ti dhuruar lule

mesueses se pare.

Enderrat e mija

Kur vjen mbremja mbi

qepalla me vjen gjumi

ne jastekun tim te bute

enderrat vershojne si lumi.

Nje nate u bera zante shetita boten

ane e  mbane

me shkopin tim magjik

nuk kisha aspak frike.

Femijet I shikoja

deshirat ua plotesoja

vuajtjet, lufterat

te gjitha ua mergoja.

Por rrezet e diellit

mbi faqe me rane,

shkopin magjik e zhduken

dhe enderrat me s'u duken.