Drita Nikoliqi Binaj: Kosova ime

Drita Nikoliqi Binaj

KOSOVA IME

Përballove stuhi apokaliptike,

Dhe si feniksi nga hiri yt ç’u ngrite,

Po sot në liri Kosovë heroike,

Përse nuk hapëron në të reja shtigje?

Kush ta përbuzi tani dashurinë ,

Lirinë e virgjerë kush ta përbalti,

Në gjakun rrëke ti ke dëshminë

E lapidarëve, ato shikojnë së larti.

Sa shumë mëkate nga huqe, intriga,

Sot të mbuluan nga filizat e tu.

Me çdo kusht për dikë qenka karrigja

Mbi kurrizin tënd vlera ç’u degradu’!

Botës s’i dhemb, dhe të bënë trysni,

Kinse në mbrojtje vlerash minoritare,

Po prijësit e tu përse kanë fobi,

Për rëniet dhe ngritjet atdhetare !

Ti ecë me kohën e kërrusur ca,

Dhe pse mbi furtuna ke dalë fitimtare,

Pushtetarët servilë të ndjekin pa pra,

Duke t’i ngrënë kofshët ashiqare!

Ke pasur dhe ke mendjendritur ,

Prijësit e vërtetë do të vijnë sërish,

Dhe ti Kosova ime ke për t’u ngjitur,

Me mundin tonë, dhe bekim hyjnish’.