Luan Kalana: Shpirti lirik i poetit

Luan Kalana

SHPIRTI LIRIK I POETIT

-Jam më i lumturi Njeri,

nuk kam njohur në Botë,

njerës armiq e armiqësi,

veç vllezër, miq e shokë.

Urrejta e pangopësia ,

që lindin pas teje njeri,...

dallgë oqeani pa mbarim,

perlan e të mirin,me ligësi.

E di s'jam naiv,ca fytyra njeri,

me mua kanë shpikur"armiqësi",

trillojne të më vënë prengën,

e keqja u ri mbi koke ,o te zinj.

Ashtu siç kam lindur në paqe,

kur luanim fëmijë kukafshehti

fjalën luftë e kishim antipati

tani lufta i sulet paqes si sunami.

Në shpirt m'lodron dashuria,

valle dasme me çdo njeri,

i kap pa dallim për dore,

të panjohur emrat s'jua di.

Ligësite s'janë genet e tua njeri,

trazojn shpirtin paqe, në stuhi,

dashuria,mjalti i nektarit vëllami,

falja-ëmbël si bleta,  njerëzimit !