Xhavit Gasa: Thërret Radika

XHAVIT GASA

THËRRET RADIKA

Jam këtu, në vendin tim,

në rrugën që kam hap vetë,

jam këtu që kur kam lind,

bashkë me tokën, qiellin e retë..

Shtratin tim e kam shtruar vetë,

nga zemra e maleve e kam burimin,

nga uji im të gjithë marrin jetë,

njeriu, kafsha, shpendi, pisha, lisi e bliri...

Eh, sot brinjët po më dhembin,

fort dora e njeriut hajn po më godet,

ujin tim të freskët duan ta vjedhin,

përgjithmonë t'më mbyllin në një tunel...

Thërrasin sot grykat  e Radikës,

kërkon ndihmë nga ne o njerëz,

mos t'ja marrim frymën natyrës,

mos t'ja sjellim vdekjen bjeshkës....

SHTËPI E VJETËR

A i dëgjoni,kërcitjet e portës së vjetër,

po i kërcasin brinjët e ndyshkura nën shi,

shtëpia e vjetër mezi po mbahet në këmbë,

rënkon nga mosha, tjegull - thyera në çati....

Arnoje sa të duash, porta e re s'bëhet,

as tjegulla të tjera nuk mban çatia,

ka ardhur koha, më mirë të shemben,

që nga themelet të ndërtohen të dyja....

PASHA LËKUR-KUQ

Që kur isha veç një fëmi,

e provova peshën tënde,

mbi trupin tim kërthi....

Pasha lëkur-kuq zemër-zi,

ti kishe frikë dhe nga unë,

megjithëse isha i vogël trupkërthi....

Pasha lëkur-kuq, zemër-zi,

sot ndjehem shumë krenar,

që nuk  thura asnjë varg për ty...

Nuk rashë në gjunjë kurrë,

as nuk t'u bëra servil,

nuk të putha e lëpiva duar e këpucë...

Ti nuk ishe as pasha as njeri,

njeriu pasha-fisnik,

nuk torturon gra e fëmijë...

Trupi i krusur nga derte e halle,

kokën thinjat më kan zbardhur,

zemër të pastër e të madhe...