Demir Krasniqi: Dhuna fizike si metodë pedagogjike

Nga ditari i jetës sime :

DHUNA FIZIKE SI METODË PEDAGOGJIKE E MËSUESVE KOMUNISTË

Shkruan : Demir KRASNIQI

Imagjinata e fëmijëve ndaj figurës së mësuesit

Kur ishim fëmijë parashkollor , gjatë lojërave dhe bisedave që i bënim në mes veti me moshatarët tanë , figurën e mësuesit e imagjinonim si një qenie të shenjtë mbi njerëzore , si një engjëll dhe si një njeri që di çdo gjë në këtë botë .

Mësuesin e imagjinonim si një njeri shumë të urtë , shumë të dashur dhe shumë të afërm me nxënës e me njerëz . Jetën e mësuesit e imagjinonim si një parajsë në veti , ku mësuesi rron i izoluar nga të tjerët . Ai ushqehet ndryshe nga të tjerët , flenë ndryshe nga të tjerët dhe nuk martohet!...

Me gëzim të madh e pritnim ditën , kur do të shkojmë në shkollë për herë të parë dhe kur do të takohemi me mësuesin për herë të parë !

Por, dita e shumëpritur e gëzimit tonë nuk vonoi shumë dhe erdhi .

Ne, shkuam në shkollë dhe që në oborrin e saj u takuam me mësuesin e imagjinuar shumë gjatë nëpër ëndrrat tona fëmijërore .

Edhe pse ishim fëmijë shumë të rinj , që nga dita e parë e shkollës , në fytyrën e mësuesit vërejtëm shumë pak dashuri , shumë pak urtësi dhe shumë pak afërsi me nxënësit e tij !

Madje, që nga dita e parë e shkollës , në shikimet dhe sjelljet e mësuesit ndaj nesh, në çdo hap manifestohej frika , dhuna dhe kërcënimi i tij ndaj nesh !

Pretekstet e mësuesit për kërcënime dhe dhunë fizike ndaj nxënësve

Kushtet e rënda ekonomike dhe varfëria e skajshme , në të cilat jetonte popullata e fshatrave rurale , nuk premtonin as minimumin e një jete normale për të gjithë banorët , e aq më tepër për fëmijët e tyre , të cilët nuk e nginin barkun me bukë kurrë , nuk kishin se çka të mbathnin , nuk kishin se çka të vishnin, nuk kishin se me çka ta mbajnë as pastërtinë dhe higjienën personale ! Ata nuk kishin as me çka t’i blejnë librat ,  fletoret ,

lapsat , gomat dhe çantat për të shkuar të përgatitur si duhet në shkollë !

Nën këto kushte kaq të rënda , rriteshin dhe shkolloheshin fëmijët e fshatrave malore , të cilët për çdo gjë në jetë ua kishin lakmi fëmijëve tjerë që ishin më të pasur, më të veshur dhe më të mbathur !

Nën këto kushte , nënat tona i përcillnin fëmijët e tyre për në shkollë, me lot për fytyre , nga se përveç tjerash , ato nuk kishin as mjetet elementare për t’ua mbajtur higjienën dhe pastërtinë e duhur fëmijëve të tyre , por as me çka t’ua lanin rrobat e trupit!

Mungonin sapunët , detergjentet , shamponët dhe çdo gjë që iu nevojitej për higjienë e pastërti ! Mbi të gjitha, iu mungonin edhe barërat elementare për shërimin e ndonjë sëmundje, apo epidemie të rastit , ku nuk kishte as mjek , as ambulancë , as barnatore !...

Nga këto rrethana , fëmijët shpeshherë shkonin në shkollë me duar të palara , me fytyrë të palarë , me dhëmbë të palarë , me flokë të palara , me trup të  palarë , me rroba të palara , ku të paktë ishin ata fëmijë të cilët nuk kishin morra në kokë dhe zhuga nëpër trupin e tyre !

Mësuesit e asaj kohe , i kishin para sysh të gjitha këto probleme dhe mangësi , për të cilat angazhoheshin në vazhdimësi që t’i zgjedhin përmes kërcënimeve dhe dhunës fizike ndaj nxënësve të tyre !

Kështu që çdo ditë pune , mësuesit tanë , orën e parë të mësimit ia kushtonin kontrollit të nxënësve për pastërti , higjienë dhe ndëshkime fizike !

Ata, kur hynin në klasë para nxënësve të tyre , përveç ditarit të punës , me veti vazhdimisht e merrnin nga një shkop të drunjtë për t’i ndëshkuar nxënësit fizikisht !

Mësuesi , po sa e shënonte orën në ditar , ngrihej në këmbë me një pamje shumë të rëndë dhe frikësuese ndaj nxënësve dhe urdhëronte :

-          Nxënës , drejtohuni të gjithë !

-          Qitni duart mbi banka të gjithë , që t’ua shoh se a i keni larë duart mirë dhe a i keni prerë thonjtë ?!

Nxënësit me një gjysmë frymëmarrje nga frika , mezi i shtrinin duart mbi banka , duke u dridhur nga frika se cilit prej tyre do t’i kërcet shkopi për duarsh ?!

Gjatë këtij kontrolli , rrallë ndonjëri nga nxënësit i shpëtonte shkopit të mësuesit , nga se dikush rrihej përse nuk i kishte të prerë thonjtë e dikush përse nuk kishte larë duart?!

Dhe mësuesi deri sa i binte në fund kontrollit të tij , rrallëherë ndodhte që t’i shpëtoj shkopi pa iu thyer deri në minimum !

Pas këtij kontrolli , mësuesi vazhdonte që t’i ngrehë në këmbë të gjithë nxënësit radhazi , për t’i  kontrolluar se a i kanë larë sytë dhe faqet , a i kanë larë veshët dhe a i kanë larë dhëmbët ?!

Edhe gjatë këtij kontrolli , nxënësit të cilët nuk i kishin larë organet e lartpërmendura , shpërbleheshin nga ana e mësuesit me nga disa shpulla të nxehta dhe turpëroheshin publikisht para të tjerëve !

Por, mësuesi nuk ngopej me kaq ! Ai, pastaj vazhdonte me rundin e tretë të kontrollimeve higjienike ndaj nxënësve të tij , me ç’ rast një nga një i kontrollonte në kokë se ai kanë larë flokët dhe a mos kanë morra në kokë ?!

Ata nxënës , tek të cilët gjendeshin morra në kokë , pastaj iu nënshtronin kontrollit detal nga ana e mësuesit , për t’i  parë se a mos do të kenë edhe zhuga nëpër trupin e tyre ?!

Kështu që, me anë të këtyre kontrollimeve , përveç që ndëshkoheshin nxënësit fizikisht me anë të shkopinjve , ata komprometoheshin publikisht për papastërti , për infektime me morra dhe zhuga , ku pastaj nga nxënësit tjerë përgojoheshin nëpër , familje dhe nëpër mbarë fshatin e tyre , se kush i ka rrobat e palara, kush ka morra dhe kush e ka zhugën !...

Mësimet dhe detyrat shtëpiake, si pretekst për ndëshkime fizike ndaj nxënësve

Si pretekst për ndëshkime fizike të mësuesve ndaj nxënësve , shërbenin edhe detyrimet e nxënësve që t’i mësojnë njësitë mësimore përmendsh , detyrimet e nxënësve që t’i mësojnë vjershat përmendsh , detyrimet e nxënësve që t’i mësojnë përmendsh veprat dhe biografitë e shkrimtarëve të ndryshëm , detyrimet e nxënësve që t’i kërkojnë , lexojnë dhe bëjnë referat me shkrim për veprat letrare të shkrimtarëve të ndryshëm , të cilat edhe ishte shumë e vështirë të gjenden për t’u blerë , apo për t’u lexuar !

Për moskryerjen e detyrave të shtëpisë , për mosdijen e mësimeve të shpjeguara më parë nga ana e mësuesit , nxënësit ndëshkoheshin ashpër me rrahje shkopi nëpër duar,  me shpulla fytyrës dhe me nota të dobëta në ditar të punës !

Për të gjitha këto lloje të torturave dhe ndëshkimeve fizike nga ana e mësuesve ndaj nxënësve nëpër shkolla , askush nga fëmijët nuk guxonin t’i  tregonin askujt , madje as prindërve të tyre nëpër shtëpi !

Masat  e dhunës fizike ndaj nxënësve nga ana e mësuesve të tyre

Për t’i ndëshkuar fizikisht nxënësit e pafajshëm dhe të pambrojtur , mësuesit komunistë përdornin lloj – lloj masash të dhunës fizike , ndër të cilat po i përmendim vetëm disa që i mbajmë në mend mirë dhe që ishin më të shpeshta :

1.       Rrahja e nxënësve me shkop të drunjtë mbi shuplakat e duarve , duke i numëruar të rënat , madje edhe deri në 20 të rëna !

2.      Rrahja e nxënësve me shpulla fytyrës !

3.      Shkulja e flokëve të nxënësve !

4.      Shkulja e zylyfeve të nxënësve përmes dy gishtërinjve të dorës së mësuesit !

5.      Shkulja e veshëve të nxënësve !

6.      Shkulja e hundës së nxënësve !

7.      Rrahja e nxënësve me shqelma mbi prapanicë , nga ana e mësuesit !

8.      Dënimi i nxënësit me ndeje  këmbë kaçel dhe me duar përpjetë tek tabela e shkrimeve , para syve të nxënësve tjerë !

9.      Ndëshkimi i nxënësve me nota të dobëta nëpër fletoret e tyre !

10.  Ndëshkimi i nxënësve me nota të dobëta në ditarin e klasës !

11.   Thyerja e notës së sjelljes së nxënësve !

12.   Ngelja e nxënësve për mosdije dhe humbja e vitit shkollor !

Mjetet e dhunës fizike të mësuesve ndaj nxënësve

Siç u tha edhe më lartë , mjetet e dhunës fizike me të cilat mësuesit i ndëshkonin nxënësit e tyre, ishin të lloj- llojshme .

Mjeti më i popullarizuar i dhunës së  mësuesit ndaj nxënësve , ishte shkopi i drunjtë , pa të cilin mësuesit kurrë nuk hynin në klasë dhe në orë të mësimit !

Madje , shkopi ishte bërë pjesë e pandarë e mësuesit , mu sikurse shufra e gomës që ishte pjesë përbërëse e uniformave të milicisë !

Në rastet ,kur mësuesi e kishte harruar shkopin diku tjetër , apo iu kishte thyer duke i rrahur nxënësit , atëherë i porosiste nxënësit që të shkojnë në pyll dhe t’ia sjellin një shkop të ri , apo ta sjellin atë nga shtëpia si në vend të një punë dorje !

Ndër mësuesit të cilët prinin me dhunë fizike ndaj nxënësve , pa dyshim ishin ata të cilët ligjëronin lëndën e matematikës : algjebrës dhe gjeometrisë !

Kjo dukuri , sipas të gjitha gjasave , shfaqej nga ana e mësuesve të cilët nuk e njihnin mirë lëndën e matematikës  dhe në mungesë të dijes e shpjegimit të mësimit , ata merreshin me ndëshkime fizike ndaj nxënësve !

Kështu që, veglat e punës dhe të konkretizimit , të cilat ua blinte drejtoria e shkollës , si: vizorja , trekëndëshi , këndmatësi dhe kompasi , përdoreshin më tepër për t’i ndëshkuar nxënësit fizikisht për “mosdije”, për “moskryerje të detyrave”, apo për “mos disiplinë”, se sa për vizatimin e figurave gjeometrike !

Të gjitha këto vegla pune dhe konkretizimi, përfundonin të thyera mbi duart e nxënësve dhe pastaj nuk kishin se me çka t’i vizatojnë në tabelë figurat gjeometrike !

Nga këto lloje të ndëshkimeve fizike , lindte urrejtja ndaj lëndës së matematikës dhe pastaj shumë pak nxënës orientoheshin në studimet e kësaj lënde, për çka gjithmonë ndihej mungesa e kuadrit profesionist arsimor nëpër shkollat tona !

Nga dhuna e tepruar që ushtrohej mbi nxënësit nga ana e mësuesve , krijohej një urrejtje e pa parë dhe një frikë ndaj mësuesit , për çka nxënësit iu shmangeshin edhe kontakteve në rrugë me mësuesit , nga frika se mos do të ndëshkoheshin edhe nëpër rrugë?!