Gjon Keka: Tendenca për të çmontuar civilzimin...

Tendenca për të çmontuar civilzimin europian të kombit shqiptar

Nga Gjon KEKA

Ka kohë që kombi ynë po sulmohet nga brenda,  pra më saktësisht nga armiqtë e brendshëm,  që nënkupton një rrezik të dyfishtë,  sepse kur ne e dim se kemi një armik të jashtëm atë e njohim, e dimë strategjinë e tij demoniake dhe politikën diabolike kundër interesave tona kombëtare dhe ardhmërisë sonë si komb.

Këto sulme ndaj kombit tonë, personaliteteve kombëtare e historike dhe të identitetit të tij rrënjësisht europian vijn direkt nga mbetjet sulltaniste dhe argatët e saj sllavë

Aq më keq që këto mbetje sulmojn kombin tonë në gjuhën shqipe, flasin shqip,  mbajnë flamurin tonë në dorë edhe pse e urrejn atë flamur sepse është flamur i Kastriotit,  pra flamur i Arbërit, por nga gjitha këto ata në brendësinë e tyre kanë shpirtin e errët të sulltanizmit dhe ideologjisë së saj islamike,  është e qartë se ata e kanë mësuar gjuhën shqipe ashtu siç e mëson çdo i huaj gjuhën e vendit ku ai është vendos, qoftë si emigrant e qoftë si pushtues e më pas si mbetje e saj. Jo rastësisht nënvizonte Cyrus mbret i babilonisë se, “njerëzit janë si bimët që marrin natyrën e tokës në të cilën ato janë vendosur",  dhe kjo thënie e tij jo vetëm se është e vërtetë,  por kjo akma më shumë po forcohet edhe sot në shekullin XXI.

Prandaj nisur nga kjo ngjarjet qysh pas përfundimit të luftës dhe çlirimit të vendit nga barbaria serbe, disa mbetje dhe individ të ideologjizuar të sulltanizmit po mbjellin farën e egër dhe të huaj, farë kjo helmuese dhe kërcënuese për themelet e vërtetë të shtetit sekular, modern e demokratik dhe të vetë shpirtit e identitet europian të popullit shqiptar me një histori të lashtë e të lavdishme.

Kjo për faktin se shihet një lloj fryme e demonizuar e cila jo vetëm se po e dëmton natyrën e vërtetë dhe të identitet e imazhit europian të popullit shqiptar, por edhe e futë atë në një laborator të rrezikshëm të ideologjisë aziatike islamike e që mund të prish apo çajë nga brenda unitetin dhe harmonin në mes të shqiptarëve të një gjaku dhe prejardhje gjenealogjike si popull.

Vetë kjo frymë e mbetjeve sulltaniste dhe ideologjisë së saj të sulltanizmit po shfaq për çdo ditë një zymtësi mbi qiellin arbëror dhe imazhin e tij, po kjo mbetje sulltaniste ka ngritur shumë pyetje, pyetje këto që po iu ngarkohen popullit shqiptare dhe po e futë atë në një kontradikët me të kaluarën e tij, të tashmen dhe të ardhmen.

Kështu që këto mbetje sulltaniste duke injoruar faktet e pakundërshtueshme të vërtetën dhe duke u fshehur nga dielli shqiptar i të vërtetës në errësirën e tyre ideologjike po e fusin një pjesë të shoqërisë në avujt abstrakt të ideologjisë së tyre, të mohimit, të prishjes së imazhit dhe të futjes së gurëve që pengojn dhe ndajnë shqiptarët edhe shpirtërisht e vëllazërisht.

Në këtë mënyrë ata po e sulmojn qenjen e lashtë shqiptare, po tallen me të, pikërishtë në tokën tonë të arbërit,  por ajo që është akoma edhe më keq ata po i sulmojn figurat apo thesarët e kombit shqiptar, thesare këto që janë jo vetëm shtylla të kombit por edhe vlera e përjetshme, pa të cilët kombin ynë mbetet i panjohur për nga lavdia dhe fama e mirë e tij në botën e civilizuar.

Pra janë këto mbetje që së bashku me argatët e tyre sllavë po e trashin “enigmën e shpifur” të sulltanizmit dhe sllavizmit si një vello mbi shqiptarët se a janë ata më të vjetërit në këtë kontinent, janë pikërisht këto mbetje që po mundohen ta zhveshin nga lavdia,  nga fama dhe nga identiteti i lashtë dhe rrënjët europiane në kontinentin tonë europian si një komb i lashtë dhe autokton.Pra kjo tallje e këtyre mbetjeve sulltaniste dhe argatëve të tyre sllavë është tallje e sëmurë, është një përpjekje për të çmontuar civilzimin europian të kombit shqiptarë duke u munduar të fusin copa të sulltanizmi dhe ideologjisë islamike në mes të tij.

Se këto mbetje sulltaniste si armiq të brendshëm të kombit shqiptar janë argatë të sllavizmit këtë po e shprehin nga veprimet e tyre sipas frymës së tyre demoniake për ta dëmtuar kombin shqiptar dhe imazhin e tij si dhe sulmet që i bëjnë qenjes sonë dhe personaliteteve mbikohore kombëtare siç janë Gjergj Kastrioti Skënderbeu, Pjetër Bogdani, Nënë Tereza dhe shumë e shumë personalitet tona të vlefshme kombëtare.E gjithë kjo shihet tepër qartë se është duke u ndjek e njëjta linjë e sulltanizmit si në kohën kur ajo i kishte pushtuar në mënyrë barbare trojet e arbërit ashtu edhe tani por sipas frymës së saj demoniake, dhe në bashkëpunim të pashkëputshëm edhe sot me sllavët ardhacak.Për ta vërtetuar këtë miqësi të këtyre dy pushtuesve barbarë deri në ditët tona mund vetëm të përmend këtu shumë shembuj që historia vetë flet për marrëveshjet e tyre në dëm të kombit shqiptar dhe qenjes së tij identitare e nacionale,  por unë do të përmend këtu një thënie të një shkrimtari dhe politikani grek Jakovakis Rizo i cili vetë tregon për këtë miqësi dhe bashkëpëunim dhe ai shpreht kështu “pa marrë parasysh se si dhe sa e rëndë është të thuhet,  kjo është fakt se politika turke ka synuar gjithmonë për të ndihmuar grekët dhe serbët kundër shqiptarëve.”

Duke parë këtë si më lartë si dhe rreziqet serioze të këtyre mbetjeve sulltaniste dhe argatëve të saj sllavë për ta dëmtuar, helmuar dhe zhvesh kombin nga fama e mirë dhe të vërtetat e saj të lashta historike, shqiptarët dhe vetë politikanët e shteteve kudo ku ka shqiptar duhet të fillojn të mendojn seriozisht në dëbimin sa më parë të kësaj të keqe, të ideologjisë së saj dhe helmit që bartë ajo,  prandaj vetë duke u bazuar në kushtetutën, ligjiet dhe vetë të vërtetën e kombit shqiptar si një komb me identitet të pastër europian, të gjithë duhet të veprojn për të ndal që luga e djallit të mos zgjatet më shumë, sepse pasojat do të jenë katastrofale për vetë pozicionin historik, politik, gjeografik dhe të rrugëtimit të popullit shqiptar drejt rikthimit në familjen e lashtë europiane.Një veprim serioz i shtetit në këtë drejtim do ta ruante si shpirtin e kombit, unitetin, harmonin në mes të shqiptarëve të një gjaku nga helmi ideologjik sulltanist ashtu edhe trupin e shtetit, pra kështu do të shpetohet shteti dhe kombi nga një e keqe tepër e madhe për të dhe identitetin dhe rrugën e tij drejt të ardhmes.Në të kundërt çdo indiferentizëm, injorim të kësaj ideologjie dhe këtyre mbetjeve sulltaniste nga shtete dhe të gjithë shqiptarët e vetëdijshëm do të thotë mbrojtje e të keqes, dhe siç thotë një fjalë e urtë “mbrojtja e mëkatit apo të keqes do të thotë mëkat i dyfisht.”

Me fjalë të tjera nuk duhet të lejohet në asnjë manyrë që të dëmtohen kufijët e brendshëm(shpirtëror) dhe të jashtëm(politik e shtetëror) të kombit shqiptarë europian nga kjo idelogjië e sulltanizmit dhe mbetjeve të saj në bashkëpunim me aletatët e saj sllavë, sepse do ta dëmtonin kombin dhe do ta zhvlersonin natyrën e tij dhe do ti ndanin akoma më shum copat si të brendshem ashtu edhe ato të jashtme,  dhe pikërisht kjo është qëllimi i errrët i tyre.

është shteti ai që duhet ruajtur kombin nga rreziqet e brendshme dhe të jashtme dhe armiqtë e tij,  pra vetëm në këtë mënyrë shteti do t'i shërbente kombit, qytetarëve dhe shtetit në mënyrën më të mirë të tij dhe jo vetëm, sepse ky duhet të jetë edhe qëllimi shtetit jo vetëm mbrojtja e individëve, familjes,  shoqërisë dhe popullit, por ai duhet t'i shërbejë atyre dhe kombit më tërë forcën e saj.

Vetë shtetarët duhet të marrin shembull Gjergj Kastriotin Skënderbeun dhe urtësin e vizionin e tij të lidershipit në kohën e udhëheqjes së shtetit të Arbërit, ai ishte ruajtës i shpirtëmadhësisë së kombit arbëror,  ai ishte ruajtës jo vetëm i rrënjëve po edhe degëve të pemës së madhe të kombit shqiptar.Vetë Gjergj Kastrioti Skënderbeu u shfaqet para gjithë Europës për çlirimin e popullit arbëror dhe jo vetëm kaq ai u bë edhe çlirues i dymbëdhjetë milion popujve tjerë brenda familjes europiane në atë kohë nga zgjedha e rëndë dhe barbari turke, prandaj ai u bë një nga personalitet më të mëdha në bazë veprave të shkëlqyera të një heroi dhe lideri vizionar ndaj ajo dihet edhe në ditët tona,  historia flet me llambën e saj në dorë, nuk ka hije dyshimi kur llamba është pranë nesh.Sepse historia i ka ruajtur në copëra më tepër se kërkon frymën e kërkimit të një shkenctari, historiani etj, në një tërësi të lidhur,  ne mund të dallojmë vetë me një besim të dyfishtë për të gjitha këto, janë vepra e pavdekshme ato që flasin dhe gjurmët përgjatë gjithë historisë.Kështu që shihet se tani në këtë shekull ne si komb qëndrojm sikur në një epokë të hekurt,  dhe po kjo epokë kërkon automatikisht edhe një gjenerat të hekurt.

Nga kjo mund të nënvizoj se historia jonë është e lehtë për t'u kuptuar vetëm tregoni brezave të vërtetën dhe ato do të jenë degë të shenjta të kësaj peme të lashtë të kombit tonë.Degët e jetës së shenjtë kombëtare të individëve që përfaqësojn në të vërtetë rrënjët në lidhje me degët si pasardhës të denjë të kombit,  dhe ruajtës të imazhit dhe origjinës së tyre.Atëherë kur rrënjët janë të shenjta edhe degët shkëlqejnë të njëjën dritë si pasardhës të denjë,  sigurisht që edhe kombi në tërësin e tij është i shenjtë.