Zeqir Lushaj: Me Lutfi Shahun

NDERIM PER SPORTIN DHE SPORTISTËT

Ekskluzive nga Zeqir Lushaj

ME LUTFI SHAHUN

-I thash profesor Lutfiut që mes librash të tjerë që po pergatis per botim, kam edhe një me temë sportive me titull “Sportit i mbeta borxh”. Lutfiu më tha se “do e lexoj me shumë kënaqësi por po të them që sonte se titulli po më pëlqen shumë…”-

Profesori i Sportit dhe disa vite trajneri i ekipit të futbollit të “Korbait” të Dibres, zotria i nderuar Lutfi Shahu, kish ardhur në NJ, USA nga Republika Domenikane ku ai jeton tash 16 vjet, per te pare edhe disa biznese qe ka hapur ketu por edhe per tu interesuar rreth pergatitjeve per dasmen e vajzes se tij Inesa qe me daten 7 Korrik martohet me djaloshin afarist nga Kollovozi i Kukesit, mikun tim të respektuar Ismet Nela.

Eshtë rasti ti falenderoj edhe nepermes ketij shkrimi se, jo vetem më telefonuan, por erdhen te shtepia ime e më moren me makinë dhe dualem e kaluam disa orë sebashku. Mes të tjerash, me profesor Lutin, kujtuam me mall edhe disa shokë të atyre viteve por që fatkeqsisht (dhe shumë para kohe), disa prej tyre sot nuk jetojnë më, si Taxhedin Shehun që do lexoni më poshtë, Haki Duken, Sabri Abdiun, Ramazan Isakun etj. Të gjithe keta ish kuadro kane qene drejtues të fizkultures e të sportit në rrethin e Dibres per shumë e shumë vite dhe në menyre gati të “çuditshme” mund të themi, të katër kanë vdekur nga ataku kardiak!!

…!

Në bisedë e siper, në restorantin e Ismetit, i  thash profesor Lutfiut që mes librash të tjerë që po pergatis per botim, kam edhe një me temë sportive me titull “Sportit i mbeta borxh”. Lutfiu më tha se “do e lexoj me gjithë kenaqësi por po të them që sonte se titulli po më pelqen shumë…”.

Ne do takohemi edhe në dasmen e marteses së Ismetit me Inen mbas pak javesh, por si memorie  te kesaj nate bëmë edhe nje foto-kujtim të cilen po e botoj bashkangjitur ketij portreti që vijon per mikun tone te perbashket Taxhin e paharruar. Ndoshta, edhe kjo eshte nje, menyre kujtese, një formë respekti e nderimi per atë dhe fmijte e tij, shoket e miqte e shumte që e kan njohur.

…!

Me që shkrimi per Taxhin e nderuar është i dhjetorit të vitit 1976, pra i 37 vjeteve më parë, dhe botohet në ZemraShqiptare, kemi të drejte që miqësisht, të ju kujtojme lexuesve tanë të vemendeshem se themeluesi dhe drejtori i kesaj reviste, i respektuari Gëzim Marku, at’here ka qenë në muajtë e parë të jetës, ka qenë në djep.

------------------------------

Nga arkivi i gazetarit

TAXHI…, I DIBRËS

Nga Zeqir Lushaj 

-Gazeta “Sporti Popullor”- (21 dhjetor 1976)

Mjeshtri i Sportit Taxhedin Shehu (Taxhi)

1.

Në shkurt të vitit 1956, trajnerit e mjekut të ekpit kombëtar të alpinizmit, i la shumë mbresa pasioni e talenti i pionierit Taxhedin Shehu, at’herë, nxënës në shkollën 8-vjeçare të qytetit të Peshkopisë. Prandaj, ata pranuan që ai të rreshtohej krahas alpinistëve me të mirë të vendit, në një ngjitje dimërore në malin e Korabit…

2.

Me 26 nëntor të vitit 1976, tek axhencia e pasagjerve të Peshkopisë, mësuesi i edukimit fizik në shkollën e mesme bujqësore, sportisti Taxhedin Shehu, (Taxhi), me një grup alpinistësh, nxënës të kësaj shkolle, po prisnin për të marrë biletat e për të shkuar atë ditë në Kukës. Për nderë të festive të nentorit, ishte vendosur të realizohej një ngjitjhe e përbashkët në malin e Gjallicës. Në këtë kohë, ra telefoni dhe njoftohej se rruga për Kukës është e zënë nga bora e madhe, kështuqë, autobuzi i linjes të mos nisej !

-U kami dhënë fjalën shokëve të Kukësit dhe sonte do të jemi atje dhe ngjitja duhet të kryhet patjetër,-iu drejtua Taxhedini ekipit të tij. “Fjalën e dhënë, duhet ta mbajmë”,-thanë njëzëri edhe alpinistët e rinj. Me Taxhin (kështu e thërret tërë Peshkopia Taxhedinin), në krye u nisën me këmbë! Kaluan shumë qafa e male të mbuluar me borë, dhe pas 9 orë ecje të sforcuar, u futën në qytetin e Kukësit…

Të dy veprimtarit që përmendëm më lart i ndanë nga njëra tjetra një periudhë prej dy dekadash, gjatë të cilave edhe në rrethin e Dibrës, fizkultura e sporti, ka marrë nje zhvillim të kënaqshëm. Ndërsa, Ai,pionieri që ju lutej trajnerëve ta marrin në Korab, tani është profesor dhe gëzon titullin Mjeshtër Sporti në alpinizëm.

Të themi se në qytetin e Peshkopisë, Taxhedinin e njohin  dhe e respektojnë të gjithë, kemi thënë pak. Aktiviteti shumë i gjërë sportiv e ka bërë atë shumë të dashur e të respektuar për qindra sportistë e masën e gjërë të sportdashësve dibranë. Për 15 vjet me radhë Taxhi, ka veshur fanellën e ekpit të Dibrës në Futboll dhe ka luajtur, absolutisht, në të gjithë ndeshjet. Vertetë që Taxhi e ushtroj për një kohë të gjatë futbollin, por kurrë nuk hoqi dorë nga sportet dimrore, nga marshimet dhe ekskursionet, e në mënyrë të veçantë nga sporti i bukur  e i gaximshëm i alpinizmit. Eshtë pjesmarrës në çdo ngjitje verore e dimrore që kryhet në tërë atdheun. Vetëm, në majat më të larta të Alpeve, është ngjitur mbi 10 herë. Të flet me imtësi për të gjitha majat dhe shtigjet e republikës, në Jug e Veri. Edhe gjeograf të jesh, kur flet me Taxhin e ndjen veten pak ngusht.

Jeta e tij sportive është e mbushur me episode e çaste nga më të bukurat e më interesantet. Se e tillë është edhe vet jeta në male. E ç’farë të kujtosh më parë?

-Ishin një herë, në Volbonë të Tropojës, -kujton Taxhi. -Në darkë, malsoret erdhën e na morën nëpër shtëpitë e tyre. Ishte e kotë të kundërshtonim. “Eshtë turp, të flini përjashta, -na thonin ata”. Shumë të rinjë të Valbonës u dashuruan mbas kësaj veprimtarie dhe na u lutën t’i marrim me vete të nesërmen.

Disa nga ata -i morëm dhe e kryen ngjitjen me shumë sukses. Ishin të fortë dhe e njihnin shumë mirë terrenin. Unë mendoj se Tropoja,duhet të eci shumë më tepër me këtë sport, -thotë Taxhi.

Portretin e Taxhedinit e plotesojnë tregimet e alpinistëve me të rinj, të cilët kanë besim se, kur në krye të kollonës, litarin e sigurimit kolektiv e mban Ai, e ndjejnë veten mjaft të sigurt. Fakti që, të 12 alpinistët, pjestarë të ekpit “Korabi” kanë qënë edhe nxënës në shkollën e Taxhit, është domethënës e të entuziazmon.

-Shëndetin, gjëndjen shumë të mirë fizike,-thotë Taxhedini, -ia kushtoj më së shumti alpinizmit, ajrit të pastër të bjeshkëve.

Kudo që ka punuar Taxhi, mbas mbarimit të studimeve në IKF “Vojo Kushi”, në Maqellarë e Brezhdan dhe tani në shkollën e mesme “Nazmi Rushiti”, ai ,jo veç me fjalë, por në radhë të parë me shembullin personal, ka qënë një propagandist i flakt i kulturës fizike e sporteve në masat e rinisë. Sivjet, kjo shkollë e mesme, do të përfaqsohet me një ekip të sajin në kompionatin kombëtar, perveç ekipit të “Korabit”.

Kolegi i tij i punës, Bashkim Lala, na tha:

-Ne, mësuesit e edukimit fizik duhet të mësojmë shumë nga Taxhi. Veçanërisht nga mënyra se si ai punon me njerzit për tua rritur pasionin për sportin, si dhe nga regjimi shembullor që mban për veten e tij. Ai, kurrë nuk ka pirë duhan e asnjë lloj pije alkolike.

Për Taxhedinin të flet kushdo me të cilin bisedon këtu në Peshkopi. Dhe të thonë me plot gojën: -Eshtë njeri shembullor. I dashuruar mbas maleve.

-Nga libri në dorëshkrim “Sportit i mbeta borxh”-

-----------------

-Per ZemraShqiptare, nga NJ, USA 14 Qershor, 2013-