Në emër të Atit: Katolikt kosovar dalin nga ilegaliteti i diskriminimit religjoz!

Në emër të Atit: Katolikt kosovar dalin nga ilegaliteti i diskriminimit religjoz!

Nga Artan Behrami
artan.behrami@gazetaexpress.com

Drenas, Llapushnik, 12 maj 2008

Pas fshatit Kravasari, e pidemia e përqafimit të krishterimit i ka prekur edhe disa dhjetëra banorë të fshatit Llapushnik, në komunën e Drenasit.

Ata nuk dëshirojnë as ta pranojnë se kanë ndryshuar religjion, sepse veten e konsiderojnë gjithmonë si katolikë “të fjetur” . Thjesht, për disa dekada, ata nuk kanë dashur të bëhen me shenjë prej komunitetit, por, përndryshe, njëri prej të pagëzuarve më 1 maj në Kishën e Zojës së Bekuar, pretendon se gjatë gjithë kohë – tinëz– kanë thënë urata dhe lutje të krishtera. Të konvertuarit, 32, gjatë ceremonisë së zhvilluar në Letnicë, i kanë ruajtur emrat myslimanë.

Ismet Sopi, njëri prej 32-ve, Letnicën, vendin e konvertimit, e konsideron si shumë të rëndësishëm për historinë e tyre. Ai thotë se edhe të parët e tyre shpeshherë kanë marrë pjesë në lutjet e bëra në këtë kishë. Sopi konsideron se tash kishte ardhur momenti që të dilet prej ilegalitet religjioz dhe njerëzit duhet t’i bëjnë publike ndjenjat e tyre fetare. Ngjashëm me këta banorë të Llapushnikut, muaj më parë kishin vepruar edhe banorët e fshatit Kravasari, të komunës së Malishevës. Ata qenë konvertuar dhe madje e kishin ndërtuar edhe një kishë në fshat. “Erdh momenti për t’i bërë publikendjenjat tona fetare. Të mosvazhdojmë të jetojmë me ndjenja të ndrydhura. Duam ta bëjmë publike atë që kemi qenë dhe jemi”, thotë Ismet Sopi për Express, duke kërkuar që të mos fryhet ky rast për së tepërmi.

Ne foto Ismet Sopi, fotografoi Jetmir Idrizi

Sopi tregon se shumica e bashkëfshatarëve që i takojnë besimit mysliman, e kanë ditur edhe më parë që disa familje i takojnë besimit katolik, sado që edhe më tutje të rikthyerit në besimin e tyre të parë, nuk janë shumë të gatshëm që të diskutojnë shumë hapur për çështjen e tyre. Njëri prej banorëve të fshatit, i pyetur nga Express në se kishte dëgjuar që disa bashkëfshatarë janë pagëzuar në kishë, është shprehur me dyshim. “Diçka kam digju, ama ishalla nuk është e vërtetë”, tha ky banor, duke mos dashur ta komentojë më shumë rastin. Sopi ka thënë për Express se njerëzit janë frikësuar të deklarojnë publikisht besimin, për shkak të mentalitetit dhe pasojave që kanë mundur t’i presin. “Duket se janë në pyetje martesa te përziera me komunitetin mysliman. Ndoshta janë frikësuar prej diskriminimit të shumicës…, si bie fjala kanë mundur të mos na i japin vajzat për nuse”, tregon Sopi, duke shpresuar se megjithatë te shqiptarët kjo nuk ka qenë problem asnjë herë.

Në rajonin e Drenicës nuk ka asnjë familje katolike. Sipas Sopit, kjo është edhe një arsyeje më tepër, që këta banorë nuk kanë guxuar t’i tregojnë bindjet e tyre fetare. Ata madje, thotë ky bashkëbisedues, deri dje varrimin e të vdekurve e kanë bërë me hoxhë, ndërsa para vdekjes së tyre të sëmurëve ua kanë kryer ritet sipas traditave të krishtera. Ua kanë bërë kryqin dhe janë lutur për shpirtrat e tyre.

 Sopi thotë se numri prej 32 banorëve që janë pagëzuar, nuk e tregon numrin real të banorëve të Llapushnikut që besojnë në Krishtin. Sipas tij, këtij numri shumë shpejt do t’i shtohen edhe banorë të tjerë, sepse më 1 maj u konvertuan vetëm disa anëtarë të familjes Sopi dhe Gashi. “Mundet që brenda një kohe të shkurtër të bëhen 320 apo 3200. Numri prej 32 vetave të konvertuar të mos merret si një shifër se‘ja vetëm 32 qenkan katolikë në Llapushnik dhe nuk paska të tjerë’. Dikush është me punë në Ulqin, dikush ndoshta akoma e ka frikë ne reagimit të të tjerëve”, shton ai.

Ismet Sopi për një kohë të gjatë ka qenë i burgosur politik. Lirimi nga burgu ishte vetëm një dëshirë, për të cilën është dashur të priste 14 vjet. “Tri gëzime i kam pasur në jetë: kur jam liruar nga burgu; kur Kosova e shpalli pavarësinë dhe kur më 1 maj kemi deklaruar publikisht bindjet tona fetare dhe jemi regjistruar në librin e kishës”, thotë Ismet Sopi për Express. Ai tregon se në shtëpinë e tij shumica e lutjeve janë bërë, sipas biblës, të treguara brez pas brezi. “Të gjitha uratat, në gegnishten e vjetër i dinë përmendësh jo vetëm baballarët tanë, por edhe gratë”, shton ai.

Një pjesë e familjes Sopi dhe Gashi kanë menduar për ndërtimin e një kishë në fshatin Llapushnik. Një kërkesë të tillë, ata e kanë bërë para tri viteve në Kuvendin komunal të Drenasit. Për këtë kërkesë është e njoftuar edhe Kisha Katolike në Kosovë. Mungesa e një prifti dhe kishe në fshat, sipas Sopit, ka bërë që të rinj të mos të kenë shumë njohuri për fenë katolike. Por, ai shpreson se shumë shpejt edhe ky problem do të zgjidhet.

Me gjithë mungesën e kishës dhe priftit, Ismet Sopi thotë se të rinjtë janë shumë entuziastë për të vazhduar rrugën e të parëve. “Besojmë që shumë shpejt do ta kemi një kishë në Llapushnik”, shton Sopi.
Shumica e fëmijëve të këtyre familjeve që janë regjistruar në kishë, me vete mbajnë kryqin. Vetëm kur të shkojnë në shkollë e heqin atë.