Qamili i Vogël: Me shpatë n’dorë, kush priu i pari

ME SHPATË N’ DORË, KUSH PRIU I PARI

 

O, me shpatë n’ dorë , kush priu i pari ?

Skënderbeu , ai burrë shqiptari ,

Asht i lemë n’ atë trimen Krujë ,

E nuk duroj , o, ta shkel , o, i huj!

 

O, qysh se t’ vogël , o, tetëvjeçarë ,

Turqt me veti , o, e kanë marrë ,

Me e lujtë shpatën , o, e kanë mësu’,

O, veç për turq, more , me luftu’ !

 

O, kur u rrit e çuen ushtarë ,

E graduen , e banë të parë .

I duel zani , o, në Ballkan ,

O, tuj luftu’ , more, si luan .

 

O, nanë e babë, more , edhe motër ,

Po i çojnë letër , o, Gjergjit t’ vogël ,

T’fala me sh’ndet , selam po i bajnë ,

E mos harro biro, vendin tand !

 

O, kur e muer atë letër t’ mallit ,

Po i kujtohen , o , fjalët e plakut ,

Kur ia thojke , o , rreth oxhakut ,

Kur ia thojke , o, baba i tij :

“O, ma mirë dekë, se gjallë n’ robni!”

 

Atë’herë lott po i shkojnë si gurra ,

Fjalë Sulltanit po i çon me turra ,

Dy vëllazni, more, pre mi ki ,

E tash po kthehem , o, për Shqipni !

 

O, kur ja thanë, more , fjalët Sulltanit ,

Fort i briti , ai, Ballabanit –

Shumë ushtri në Krujë me i çu’,

E t’ gjallë , a t’ dekt Gjergjin ta du ‘!...

 

O, na u kthy Gjergji , o, si vetima ,

Na i bashkoi në Lezhë do trima ,

Po ua thot’ dy a tri fjalë :

“Pashë atë besën , o, qi e kem’ t’ parë !...

 

Na t’i lidhim , o, duer e gishta ,

E t’i lamë xhamia e kisha !

Do t’ luftojmë me pleq e t’ ri ,

E t’ ruejm’ atdhen’ , more , t’ ruejm ‘ lirinë !”

 

O, na u nis lufta , na u nis beteja ,

Sulm po bajnë trimat si rr’feja .

Dhambët e Gjergjit po i qitshin flakë ,

E n’ dy anët trimi po pret me shpatë .

 

O, shka po bante , o, motra Mrika ,

Nuk e dinte se qysh asht hika ,

Krah për krah me shok’t  e vet ,

Po lufton , po u jep gajret !

 

Ballë për ballë me pashallarë ,

Nji ushtri me pak shqiptarë ,

I duel hakut , o, osmanlisë ,

E i zbardhi f’tyrën e shqiptarisë .

 

O, Skënderbeu , more , i hypi atit ,

I çoi fjalë Sulltan Muratit :

“T’ koftë dhanë fjala e besa e Zotit ,

Nuk do t’ lamë n’ tokë t’ Kastriotit !

 

Mos t’ lakmon kush në këtë votër ,

Se na  vdesim i madh e i vogël !

Se na vdesim , o, gra e fëmijë ,

O, për flamur , more , kuqezi !”

*****

Kënduar nga Qamili i Vogël – Muhaxhiri , autor i tekstit .