| E diele, 17.02.2013, 11:02 AM |
NJOFTIM!
Të nderuar lexues ju njoftojmë se dolën nga shtypi tre libra me poezi për fëmijë nga autori Nehat Jahiu.
1. “ Rreze në dritare”
2. “ Në krahët e fluturës”
3. “ Hëna u bë nuse”
Botues eshte SH “ Furkan ISM”, Shkup
Dinamizmi
krijues si pjesë e interkomunikimit e të shtjellimit të formave paradoksale.
Perceptimi, ndjeshmëria apo format e alternimit të detajizuar dhe imagjinuar
në shtatëmbëdhjetë veprat e tij, dosido konsiston se poeti Nehat Jahiu është
peng i fjalës dhe i vargut i transponimit të narracionit sistematik. Ai reflekton
edhe aksidentalizëm poetik vërshues. E them këtë për arsye se poeti ka bërë një
volum krijues episodik të larmishëm të vargut herë lirik, epik dhe satirik.
Vibracionet drithëruse i gjen sa tek poezia për të rritur edhe tek ajo për
fëmijë.
Ndonëse
poeti edhe për njërën plejadë lexuesish edhe për tjetrën e ruan varësinë metrike
të ndërlidhur me ritëm dhe rimë. Natyrisht nuk e funksionalizon shumë hermetizmin
poetik. Është konkret dhe i drejtpërdrejtë. Ndonjëherë satira e tij vjen në
proporcion me teket e dhembjet, mllefin që ngritin tension atakues mes atyre
dukurive që ngulfatet kjo shoqëri e jona. Kjo dallohet tek poezitë për të
rritur. Poeti vrojton e shtjellon në formën e tij artistike krijuese gjithë atë
që ka të bëjë me njeriun në radhë të parë me pengesa evidente për vetë atë.
Ambienti
edukativ mbi të cilin krijohet edhe poezia.
Deri sa lexoja përmbledhjen poetike
të poetit Nehat Jahiu, gjykova një të vërtetë të pamohuar, imponuese në
vetvete, pikërëndesë në ndërgjegje. Ndonëse shihet se filozofia komunikuese
mes poetit dhe lexuesit nuk garojnë për fuqinë e peshës poetike të letrarizuar
me terma hiperbolik, por gjëra që shihen nga ambienti real. Pa ndonjë sintezë
të ndërlikuar tekstuale. Megjithatë poeti vjen me këtë tufë vargjesh poetike
për më të vegjlit, cicërimat harpëruse të jetës, për t’i vënë në lëvizje kah e
ardhmja, prosperusja, shpresa të fshehura në petalet e jetës të cilat
sinjalizojnë orbitën e rrezatimi shoqëror.
Duke qenë edhe vetë autori me ditar
në duar për vite të tëra, sikur të gjithë atë lojë fjalëformuese në vargje
interpreton me gjuhën e tij poetike në një ambient të ngrohtë edukativo-arsimor
e ndonjëherë edhe në atë familjar. Ky ambient për atë që e duan është shumë i
dashur. Ndërsa poeti sikur se heton, se për disa dembel, ky ambient duket të
jetë pak i mërzitshëm. Ndaj poeti dëshiron të zgjoj kureshtjen dhe dashurinë
për diturinë. Shkolla e cila është fole e zgjimit dhe rizgjimit e gumëzhimit
dhe e heshtjes, ziles dhe tretjes së zërit të saj kumbues.
Poezia e Nehat Jahiut është shtrirë
në trekëndëshin didaktik mësues-nxënës-prindër. Dhe kjo poezi vjen herë në
kuptim moralizues, dituror, afirmativ, shpresëdhënës. Poeti shihet se përdor
një diskurs të thjeshtë e të kapshëm interpretues, sikur se shihet në vargjet e
mëposhtme
“Pse vogëlosh zgjohesh vonë,
gjumash shokët ty të thonë.”
Poeti Nehat Jahiu, brenda vargjeve
poetike të kësaj poezie, mëton që fëmijët të krijojnë një kujdes të krijimit të
precizitetit dhe principialitetit në jetë.
Poezia e Nehat Jahiut në këtë
përmbledhje mund të interpretohet edhe si qortuese që fëmijët me ose pakujdesin
e tyre krijojnë gabime të vogla në shikim të parë, por përsëritja e tyre në
vazhdimësi, do të krijonte një debalancë edukativo-arsimore të pajustifikuar
edhe për vetë institucionin ku ata edukohen. Këto këshillime, qortime, mund
t’i lexojmë tek poezitë: “Ngucakeqi”, “Fishkëllima”, “Përtaci”, “Kush i vodhi”
etj. Poeti nuk le në harresë as obligimet e fëmijëve që kanë ndaj shkollës,
mësuesit, si mësimnxënia, sjellja, kujdesi ndaj mjeteve mësimore, qoftë
personale, por edhe inventarit shkollor. Poeti nuk lë në harresë, as dashurinë
prindërore, ndaj mësueses, librit, shokëve dhe shoqeve.
Dhe në fund dua të theksoj se poeti
Nehat Jahiu, sjell për lexuesit poezinë, sikur çdo lule që është në kopsht dhe
secila në veten e saj ka aroma të ndryshme, por të këndshme. Them se edhe
poezitë për fëmijë të Nehat Jahiut janë lule në kopshtin poetik dhe duhet
lexues të nderuar t’ia ndien aromën e tyre, patjetër duke i lexuar ato.
Arsim Halili- poet
RECENSION
RREZE TË NGROHTA PËR FËMIJË
Poeti Nehat Jahiu, pas shumë
veprave qe na i ka dhuruar ndër vite, vjen sot më me një libër me poezi për
fëmijë, emëruar më një titull mjaft simpatik dhe simbolik “RREZE NË DRITARE”.
Poezitë që përfshin në këtë
libër edhe pse u drejtohen më të vegjëlve, janë tërheqëse edhe për të rritur.
Vargu në këto poezi rrjedh i lirë si ujë i gurrave tona, duke freskuar shpirtin
e lexuesit. Ndërtimi i poezive bëhet natyrshëm, gjë që e bën të lezetshëm edhe
leximin e tyre. Poeti edhe pse në shumicën e rasteve përdor rimën, herë pas
here rima bie në mënyrë që vargu te mos bëhet doemos rob i saj.
Poeti Nehat Jahiu, në poezitë e
tij shtjellon tema ndër më të ndryshmet, nga bota emocionale dhe reale e
fëmijëve. Ai në këto poezi ve në spikamë gëzimet, shqetësimet, por edhe gabimet
e fëmijëve, më qellim që ata nëpërmes këtyre gabimeve të mësojnë. Më këtë
tematikë është edhe poezia
“PSE VOGËLUSH?...”:
“Pse vogëlosh zgjohesh vonë,
gjumash shokët ty të thonë.
Ora parë të iku me nxitim,
po ku ishe kështu, o Trim?”
Poeti ka dëshirë qe fëmijët të
fitojnë shprehinë e punës dhe të luftojnë përtacinë. Ai ka dëshirë që ata
(fëmijët) të bëhen gjithmonë e më kërkues ndaj vetës për të arritur suksese sa
më të mëdha në jetë. Me këtë tematikë është edhe poezia “NUK MJAFTON”, nga e
cila po shkëpusim këta rreshta;
“Nuk mjafton të kënaqemi me një
ditë,
për një punë që kemi arrit.
Mjafton puna dhe leximi,
kur rrjedhin si uji burimi.”
Poeti me përkushtim i shkruan
edhe shkollës,vatrës ku fëmijët shkojnë për të fituar dituri. Ai më së miri
këtë e pasqyron edhe në mënyrën figurative dhe poetike në poezinë e tij
“ATJE DIKU...”:
“Shkolla jonë për çdo ditë,
lëshon rreze-lëshon dritë.
Shkollarët të duken si kalliri,
si lule t’bukura-lule prilli.”
Poeti Nehat Jahiu, që ndër vite
me ditar në dorë përhap dituri, i këndon me zemër edhe mësueses.
Duke dashur që tek fëmijët të
sjellë dashurinë për mësuesin (mësuesen), prindin e dytë, ai sjellë vargjet e
ngrohta të poezisë
DY MAMI I KAM”:
“Mami kam në shtëpi,
mami kam në shkollë.
Dritë dhe edukatë,
më falin çdo ditë.
Ato më japin jetë,
ato më japin shpirt.”