Demir Krasniqi: Amanetet e babait tim

Demir KRASNIQI:

AMANETET  E BABAIT TIM

Kur fillova të këndoj ,
Babai im, mirë më këshilloj –
Biri im, mbasi po këndon ,
Dëgjo babën, çka t’ këshillon !

Po ti la tri amanete ,
Nëse i mbanë – fiton për vete !
Po nuk deshe t’ më dëgjosh –
Dije mirë, se do t’ gabosh !

N’ daç me u nda gjithmonë me t’ mirë –
Mos shko n’ dasma kurrë , pa t’ thirr !
N’ dasmë pa thirr –   nuk ke ven ,
Nuk ke nderë,  as sa një qen !

N’ daç me t’ pas fytyra hijeshi –
Mos flejë kurrë nëpër kojshi !
Se n’ kojshi me fjet , me u ndalë –
T’ dalin mbrapa njëmijë fjalë !...

Kur je n’ rreth me burra t’ ligj –
Kurrë pa t’ thirr – mos u përgjigj !
Se do t’ gjuajnë me mesele –
Kërcen si mazi para pele !

Qesh i ri dhe u  moshova –
Fjalët e babës i dëgjova !
N’ muhabete radhë e radhë –
Gjithmonë dola faqebardhë !

N’ rrugë të jetës gjithkah vajta –
Amanetet –  babës ia mbajta !
N’ barriera , ndër krajata –
Gjithmonë këndova – kurrë nuk qajta !