Poezi nga Adalbert Gyuris

Poezi rumune nga Gjermania
Adalbert Gyuris
    
Speranta
 
Ma rog si iubesc
Si ce-mi mai ramâne
Doar sa astept
Trecerea timpului...
 
Shpresa
 
Lutem e dashuroj
Por ç’po më mbetet
Veçse të pres
Kalimin e kohës...
 
Asemanare
 
Nestiuta de nimeni
Tu suferi
Si iubesti Luna
Si ai acelasi obraz
Palid ca mine
Ca frunzele ce
În vântul toamnei
Cad una câte una...
 
Ngjashmëri
 
E panjohur nga askush
Ti po vuan
Dhe e do Hënën
Dhe ke po atë fytyrë
Të zbehtë si unë
Si gjethet që
Në erën e vjeshtës
Bien një nga një...
 
Taina
 
Ce taina ascunde Luna
Nimeni nu stie
Ce taina ascund
Privirile ochilor mei
Nimeni nu stie
Atunci, Tu
De ce tremuri
Când te privesc?
 
Fshehtësia
 
Ç’fshehtësi fsheh hëna
Askush nuk e di
Çfarë fshehtësie fshehin
Shikimet e syve të mi
Askush nuk e di
Atëherë, Ti
Përse po dridhesh
Kur të shikoj ?
 
Balanta
 
Când spun
Ce gândesc
Uneori cei din jur
Se supara
Sa tac
Si sa ascult
Ca ei sa se bucure?
 
Peshorja
 
Kur them
Çka mendojnë
Këta rreth nesh
Hidhërohen
Të hesht
Dhe të dëgjoj
Që ata të gëzohen?
 
Roata
 
Astazi va fi ieri,
Mâine va fi azi,
Viitorul devine trecut,
Pe aripi de vânt
Urmele dispar.
Eu îmi serbez
Ziua de nastere
În fiecare an,
Dar doar la Craciun,
În fiecare an,
Se naste Isus.
Tu Doamne
Sa ne ierti
Ca întelegem greu
Sa gândim curat
Si sa iubim mereu.
 
Rrota
 
Sot do jetë dje
Nesër do bëhet vonë
Ardhmëria bëhet e shkuar
Mbi flatrat e erës
Gjurmët degdisen
Unë e festoj
Ditëlindjen time
Për çdo vjet
Por vetëm në Krishtlindje
Për çdo vjet
Lind Krishti.
Ti o Zot
Na fal
Se vështirë kuptojmë
Të mendojmë me kthejtësi
Dhe të dashurojmë përherë.
 
Adevarul
 
Care este calea?
Doar eu pot s-o aflu
Mergând pe drumul
Stramosilor mei
Sau sa-mi folosesc
Mintea sa judec
Si sa am
Încredere în mine
Si în Dumnezeu
Ca sa fie alaturi
Doar sa vreau
Si sa stiu sa aleg
Între bine si rau.
 
E vërteta
 
Cila është rruga
Vetëm unë mund ta gjej
Duke vajtur rrugës
Së stërgjyshërve të mi
Apo duke përdorur
Mëndjen për gjykim
Dhe të kem
Besim në vetëvete
Dhe në Zotin
Që të jetë pranë meje
Asgjë s’dua më shumë
Veçse të dua të zgjedh
Mirësinë nga ligësia
 
Binecuvântare
 
În paradisul sau
Dumnezeu zâmbeste
Privind opera artistului
Si trimite
Din când în când
Pe pamânt un...
Brâncusi.
 
Bekim
 
Në parajsën e tij
Zoti buzëqesh
Duke kundruar veprën e artistit
Dhe dërgon
Herë pas here
Një Brënkush
Mbi tokë...
 
* Constantin Brâncusi,
skulptor rumun me famë mondiale.
 
Memoria Eminescu
 
Mai puternica decât noi e moartea
Mai puternica decât ea esti Tu
Ce-ar mai putea sa spuna
Acum, cuvintele-mi sarmane?
Când iubirea noastra fata de tine
Dateaza de-o viata
Care ne este data...
Tu vei ramâne asa cum ai fost,
Stralucitor printre stele.
 
Memorja Eminescu
 
Më e fuqishme se ne është vdekja
Më e fuqishme se ajo je Ti
Çfarë do të mund të thoshin
Tani, fjalët e mia të gjora?
Kur dashuria jonë ndaj teje
Daton një jetë të tërë
Që na është dhënë...
Ti do mbetesh ashtu siç ishe
Shkëlqimtar mes yjeve.
 
Aspiratie
 
Stau si ma gândesc
Ce-i fericirea?
Când meditez si cuget,
Când ma ambitionez
Sa am mai mult,
Sau sa manânc mai bine,
Ori sa-mi petrec
Timpul cu cei dragi?
Cunoscându-ma pe mine
Ajung mai aproape
De adevar
Chiar daca
De multe ori
Fericirea e departe.
 
Aspiratë
 
Rri dhe mendoj
Ç’është lumturia?
Kur meditoj e mendoj
Kur ambicionohem
Të kem më shumë
Apo të ha më mirë
Apo të kaloj
Kohën me dashamirët?
Duke më njohur mua
Arrij më pranë
Të vërtetës
Madje dhe nëse
Lumturia është larg.
 
Bucurie
 
Ma chinuie mereu aceeasi
Întrebare.
Asa cum si pe altii
Poate la fel.
De când iubesc
Aceasta glie?
De când sunt om,
Biruind putere din ape
Si din munti.
Aici trecutul
Se cheama
Viitor.
 
Gëzim
 
Më mundon gjithmonë
Po ajo pyetje.
Ashtu siç dhe të tjerët
Ndoshta njësoj.
Që kurë po e dashuroj
Këtë truall?
Qysh kur jam njeri
Duke fituar fuqi nga ujërat
Dhe nga bjeshkët.
Këtu e shkuara
Quhet
Ardhmëri.
 
(I shqipëroi: Baki Ymeri)