| E marte, 13.11.2012, 07:45 PM |
KUR VDES NJE BURRE SI DANIEL GAZULLI SE PARI QAJNE MIQTE E TIJ.
Nga Drita Lushi
Kur vdes
një njeri, së pari qajnë e lotojnë familjarët e tij.
Kur vdes
nje BURRE si Daniel Gazulli qajnë miqtë e tij, para familjareve, sepe Ai dinte
të ishte nje MIK i mirë, i dashur, i paqtë
i gjendshëm, fjalembel e
zemërmirë.
Nuk dua
të shkruaj data lindjeje dhe vdekjeje, sepse njerez te tille jane te pakufizuar
nga koha, nga vitet, njerëz te tillë duhet të mbahen mend gjithmone në kujtesë,
pa data , sepse ata do jenë gjithmonë aty, ne mendjen e zemren e gjithsecilit
prej miqve.
Danieli
në njërën prej veprave te tij shkruan:
JETA IME
Si një
penelatë reshë
Flakë tej
në qiell
Nga dora
e plogët
E një
piktori të lodhur – jeta ime.
Por ai
nuk u tremb asnjeherë nga retë në jetën e tij, sepse ai dinte te “fuste”
Diellin edhe aty ku mungonte. Ai nuk u tremb, e as nuk u tut, as edhe kur sic
shprehet vete: “Dilja në mëngjes nga shtepia pa e ditur në do te kthehesha në
darkë apo jo”.
Me
prejardhje nga nje familje e madhe dhe me emer si ajo e Gazulloreve, me
parardhes të varuar nga regjimi I Zogut, ai gjeti forcen te studionte vetë, pa
u epur, cdo gjë të cilën nuk i ishte
dhëne mundësia ta sdudionte në shkolle.
Romanin e
tij të parë “NJE VIT DHE NJE JETE” Ai e kishte shkrojti ne gusht 1968, kur
ishte vetëm njezetekatër vjec dhe e botoi ne vitin 1996 ne shtepine botuese
“GJERGJ FISHTA” ne Lezhë.
Ky ishte
romani i tij i parë dhe i pari për
shtepinë botuese në fjalë.
Pastaj
rrodhën veprat e tij të tjera, te cilat kam fatin e mire, ti kem te gjitha ne
biblioteken time. Romanet dhe novelat e tij u përkthyen gjithashtu
edhe ne italisht e anglisht. Ai
jo vetem shkroi letersi artistike, por kishte të përfunduara mjaft monografi,
studime, ese, përsiatje, një pjesë të të cilave i publikoi herë pas here ne
rrjetin social facebook.
Njeri i palodhur e punëtor, AI kishte shok VETEN.
Ai
redaktoi mjaft libra te autorëve me emer, por edhe të mjaft poeteve dhe
autorëve te rinj, me perkushtim dhe profesionalizem.
Ndihem me
privilegj qe librin tim” ENDERR…”, maj 2012, ma redaktoi pikerisht Ai.
Një njeri
i letrave, poet prozator, përkthyes, studiues u nda nga jeta papritur . AI VDIQ
DUKE JETUAR, sepse asnjë nuk e deshi jetën ashtu ai ai.
I
rrethuar nga grate e jetes se tij : znj Elvira (bashkeshortja), Linda dhe Vilma
( vajzat), dhe Maxin (mbesa), ai diti t’i bënte ato të lumtura dhe tu gjendej
përherë pranë.
Ruaj
kujtime të bukura dhe të paharruara nga Daniel Gazulli, por dua te kujtoj
bisedën tone në e-mail te dielën ne darkë.
Pasi
kishte shkruar nje tregim dhe e kishte
publikuar tek Zemra Shqiptare me titull “MOTRA
IA GODITI”, une, pasi e
lexova i lashë nje koment atje me emrin
“ Driart”. Me pas i shkrova ne e-mail dhe duke e uruar per tregimin e
pyeta, se kur e kishte shkruar. Ai mu pergjigj: ”E kam shkrue ne hotel, në
Napoli, në një fletore.
Sa erdha,
e hodha në kompjutër dhe e nisa. (i shkurtë, dy faqe gjithsej)
Asht
ngjarje pothuej e vërtetë.”
Vullneti
i tij ishte i pakrahasueshëm me asgjë.
Ai kishte vajtur për konsultë mjeksore ne Napoli, dhe përseri nuk harronte
merrte me vehte nje laps dhe një letër.
Ne kete
tregim ai ka si personazh gjyshin e tij
dhe veten.
E pra, ai
qe e ka dashur aq shume gjyshin, sikur e
“ndjente”, qe tashme ndoshta ai po e “priste” ne botën e te shumtëve.
Pikërisht dy net para se ai te
ndahej fizikisht nga ne, nga ne
shkroi këte tregim te mrekullueshëm
njerëzor.
Ai la shume gjera, projekte dhe dëshira ne mes.
Por unë besoj se vajzat e tij do te dinë
t’ia cojne këto dëshira në vend (botimi i
nje vëllimi poetik dhe monografi te mbaruara).
Ndersa dje
syte me ishin veshur nga lotët, u kujtova qe ai kurrë se ka dashur trishtimin
dhe mërzinë.
Sot duhet
të shihja me qartë e dora të më shkruante pa u dridhur sepse ai meriton më të
mirën. Duhej ti jepja MIKUT vendin e nderit qe ka pasur perhere tek une.
Do të na mungosh
i dashur Daniel. Ne, miqve të tu na lë një vend bosh ne kurorën e
miqësisë.
Por
veprat e tua, sadopak do të na kujtojnë përherë
emrin e njeriut te mirë SIMBOL I MIRESISE DHE HUMANIZMIT. Kujtimi, imazhi dhe emri yt do gdhenden me gërma
te arta ne zemrën e cdo miku te mirë, qe Ty s’të munguan kurrë.
Të
qoftë i lehtë dheu O BURRE I RRALLE !!!
Me
trishtim e mirënjohje te thellë, për cdo gjë që ti bëre për miqesine dhe mua.
Drita
Lushi.