Halil Haxhosaj: Din Mehmetit në amshim

Halil Haxhosaj

DYVJETOR AMSHIMI
(Din Mehmetit në amshim)

Në kafenenë “Miqësia e jetës sonë”
E takova mikun tim Din Mehmeti
Në tavolinën në këndin intim

Rrinim ulur përballë njëri-tjetrit
Për të pirë kafenë e porositur
Mbetur rikujtim në rrathët e miqësisë

Ishim shumë të përmalluar

Ai dukej i përtërirë në hijeshi
Thinjat nuk ia mbulonin flokët
Rrudhat nuk ia thellonin ballin
As nuk ia vijëzonin fytyrën

Ilaçet nuk i përdorte fare
Sepse sëmurjet kishin ndërruar
Dhimbje ofshama diagnoza

Jetë amshimi e përqafonte
Të mbushur me tjetër dritë ajër
Frymëmarrje buzëqeshje ecje

Mbi raftet e bibliotekave
Të kësaj jete të ndritur
E në tavolinën e frymëzimit
Rri hapur kompleti i veprave

Mbështjellë me krenari përjetësie
E lashë mikun tim Din Mehmeti
Në dyvjetorin e amshimit të tij

Lehtas u ngrit e hyri në poezi
Në vargje figura metafora
Në përjetësi u shndërrua

Kamerieri e solli kafenë
Fare nuk e shijova
I përmalluar e shikova
Më besoni

Gjakovë, më 12.11.2012.