Idriz Zeqiraj: Dështimi i delenxhinjve

NULITETI I BISEDIMEVE DHE DËSHTIMI I DELENXHINJVE

E djathta e Kosovës qe përjashtuar nga këto bisedime. Arsyen e vërtetë e dinë organizatorët pazarbërës.

SHKRUAN: IDRIZ ZEQIRAJ

Bujshëm e marrëzishëm u reklamua nisma e bisedimeve Kosovë - Serbi, pa kushtëzuar me kërkim faljeje për krimet numerike të bëra ndaj popullit shqiptar të pambrojtur në Kosovë; për përdhosjen e shtëpive dhe të pasurive të tjera; pa dorëzimin e trupave të rrëmbyer dhe të vrarë; pa paguar dëmshpërblimin për dëmet enorme të shkaktuara në Kosovë; pa kthyer fondin depozitues të pensioneve dhe të tjera. Dhe, mbi të gjitha, pa e njohur Kosovën shtet të lirë dhe të pavarur.

Edhepse populli dhe subjektet politike, përfshi këtu edhe nga radhët e pozitës, ishin kundër mënyrës, qasjes dhe protagonistëve që përfaqësonin Kosovën në këto palo bisedime, Hashim kryeministri, krye në vete, mori nga rruga një zonjë të dështuar, bredharake e levriçkë partiake, pa kryesi dhe anëtarësi, rrast e hekurosur dhe e pudrosur, mendje fyçkë që "nuk preket as me llullë të magjupit", duke e vënë në ballë të "bisedimeve", më sakt, llafeve boshe, por shumë të dëmshme për Kosovën, sepse atë që e kishte fituar NATO në luftë, Hashim Thaçi me sejmenët e tij po e humbin në paqe.

Nëse, vërtet, nuk mund të anashkaloheshin disa nga këmbëngulësit ndërkombëtarë, në kërkesën e tyre alogjike dhe tepër të dyshimtë, për të biseduar "pa kushtëzime me Serbinë", Hashimi duhej të dëshmonte se e don Kosovën më shumë se sa karrikën e kryeministrit, duke u dorëhequr. Tashmë, nuk është ndonjë sekret e fshehtësi se ai është i shantazhuari numër një në Kosovë dhe jo për akuzat e Dickut, por për krijimin dhe përdorimin e organizatës iligale e kriminale të SHIK-ut, në vrasjen e shumë qindra shqiptarëve, kuadro të lartë partiakë dhe ushtarakë, të cilët ishin në ballë të asaj lufte simbolike që u bë në Kosovë, përgjatë viteve 1998 - 99. Dhe, këto vrasje, krime makabre të kundërshtarëve politikë, kishin një qëllim të vetëm - marrjen e pushtetit me dhunë.

Një dorëheqje dinjitoze dhe mirëdashëse për Kosovën, do të krijonte premisën, mundësinë që subjektet politike në Kosovë, me një angazhim e konsultim serioz, do t`i paraqisnin palës kërkuese për bisedime, pra, ndërkombëtarëve, kushtëzimet e ligjshme ndaj Serbisë. Dhe, nëse do të pranoheshin, do ta zgjidhnin një komision profesional për bisedime, duke qenë të lirë dhe të pasfidueshëm nga askush, qofshin ata edhe ndërkombëtarët. Dhe, mendje të tilla të ndritura, personalitete me autoritet dhe integritet, Kosovës nuk i mungojnë. Por, mjerisht, ethet pushtetare, qoftë në kampin e majtë apo të djathtë, bilëz, në LDK-e më shumë, janë përkujdesur fort për spastrimin e radhëve nga të aftët, stoikët, për t`i zëvendësuar me mediokërit, të dëgjueshmit, siç bëri Hashim kryeministri me përzgjedhjen e Editës, për kryesimin e bisedimeve, të  parathëna për dështim e fiasko të turpshme.

Shqiptarët e kudondodhur e kanë përcjellur me shqetësimin e ligjshëm maratonën e bisedimeve, më sakt, buzëqeshjet e shtira dhe të pështira, hipokrite dhe boshe të Editës dhe të Boros. Edhe ndërmjetësuesi ndërkombëtar, me lëvizjet dhe gjestikulacionin teatral, i përshtatej skenës dhe regjisë të këtyre jallan bisedimeve, të cilat nisën dhe u bitisën me ndjenjen e paracaktuar të nulitetit, të rezultatit zero, të dështimit të njëanshëm, të palës shqiptare, por të përfitimit të Serbisë, duke i njohur dhe pranuar të drejtën e saj për të ndërhyrë në hapësirat e Kosovës. Këtë të "drejtë" Serbia e kishte humbur në përballjen me forcat e NATO-s, por që kryeministri, keqas i shantazhuar dhe pa fije integriteti politik e moral, ia riktheu asaj sërishmi, duke i joshur edhe ndërkombëtarët për ta legalizuar.

Krejt rrejshëm e mashtrueshëm kryeministri, sejmenët e tij qeveritarë, grupi negociatorë, por edhe Presidentja e vendit, këto bisedime i kishin reklamuar e proklamuar vetëm si teknike dhe hiç politike. Ndërkohë, shqiptarët, opozita, madje elektorati dhe zyrtarë të shumtë të partisë të kryeministrit, në surdinë dhe zëshëm, kishin denoncuar gënjeshtrën dhe mashtrimin e kupolës qeveritare e presidenciale. Por, krerët shtetërorë, me krye mushku, me prepotencë, arrogancë që arrin deri në rrugaçëri, mospërfillje, fodullëk dhe cinizëm të pacipshëm vazhduan "bisedimet", llafolloxhinë shterpe për Kosovën, të vetëdijshëm se Kosova po thellonte humbjet politike, duke avancuar e legjitimuar pretendimet absurde dhe krejt të jashtëligjshme të Serbisë.

Rrjedhojat fatale të bisedimeve

Si u ndal marshimi i forcave të Kosharës për në Veri të Mitrovicës?!

Çështja e Veriut të Mitrovicës zë fill në pazarllëqet e fshehta të së majtës ekstreme të Kosovës më Serbinë dhe të vulosura në Kumanovë, të mbështetura edhe nga ndërmjetësues ndërkombëtarë, kryesisht, miq të Serbisë. E djathta e Kosovës qe përjashtuar nga këto bisedime dhe arsyen e vërtetë e dinë organizatorët pazarbërës, ndërkohë që shumëçka dihet edhe nga të paftuarit në këto pazare e marrëveshje, kuptohet, në dëm të Kosovës.

Marrëveshjet politike u reflektuan vetëtimthi edhe në fushën ushtarake. Detashmenti luftarak i Kosharës, i vetmi i mbijetuar pas aksionit, sulmit frontal serb, të emërtuar cinikisht "Patkoi", kryesisht, me organizim institucional, i  komanduar nga ushtaraku strateg Rrustem Berisha me ushtarakët e tjerë të karrierës, ishin të gatshëm të marshonin drejt Veriut të Mitrovicës. Por, grupet e çakorduara, të fshehura skutave e çubave, kryesisht, të së majtës ekstreme të Kosovës, dolën në rrugët, tashmë, të boshatisura nga forcat e NATO-s, me urdhërin e prerë se detashmenti ushtarak i Kosharës duhet të ngujohet në Koshare e Botushë, përndryshe do të përballet me goditjet e grupeve bashibuzuke. Këto grupe kishin filluar plaçkitjet e shtëpive të boshatisura, të dyqaneve, të magazinave; uzurpimin e lokaleve dhe të hapësirave të tjera shoqërore e shtetërore.

E gjithë kjo katrahurë ishte e qëllimshme dhe përgatiste terrenin për kthimin në Kosovë të Qeverisë të Përkohëshme, të kompozuar në Tiranë nga kryebanditët e 1997-ës: Mejdani, Nano, Gjinushi, Milo e Klosi me kompani. Qeveria bandë e Përkohëshme u dha hapësirë të bollshme bandave, nën siglën e UÇK-së, njësoj siç u dhanë krerët e 97-ës në Shqipëri bandave vrastare, si shpërblim për rrëzimin e pushtetit demokratik.

Banda e madhe Qeveri e Përkohëshme, për ta konsoliduar pushtetin e dhunshëm, i cili, për nga përmasat e dhunës, do t`ia kishin zili edhe kmerët e kuq, vazhduan provokimet banditeske, si rrahje e vrasje të veprimtarëve të së djathtës në përgjithësi. Në shenjëstër u vunë luftëbërësit e vërtetë - ushtarakët institucionalë, kuadrotë e LDK-së dhe vetëm brenda pak muajsh banda - Qeveri, me SHIK-un e saj pararojë, vrau 600 kundërshtarë politikë shqiptarë! Qeverisë-bandë, tashmë, nuk i interesonte Veriu i Mitrovicës. Ajo ishte këmbyer me heshtjen e krimeve të bëra nga LPK-ja, përkatësisht PDK-ja me SHIK-un e saj, që ishin vënë në krye të Qeverisë të Përkohëshme.

Rezultati zero i bisedimeve të delenxhinjve

"Qytetarët e Kosovës duhet të gjejnë rrugë alternative për udhëtime jashtë vendit",- ishte porosia marroqe e Qeverisë SHIK, transmetuar nga televizioni privat i Qeverisë! Ky ishte "rezultati" i bisedimeve maratonë në mes të delenxhinjve të Kosovës dhe të Serbisë. Ndërkohë, fillesë e mbaresë e këtyre bisedimeve të turpshme ka qenë: "Qarkullimi i lirë i njerëzve"!

Vera e këtij moti dëshmoi bindshëm se qytetarët e Kosovës janë më të diskriminuarit e Evropës dhe më gjerë. Ata maltretohen jo vetëm në kufirin Kosovë - Serbi, por edhe në kufijtë e Malit të Zi, Kroacisë dhe Hungarisë. Për shembull, më 22 gusht 2012, për të kaluar kufirin Mal të Zi - Kroaci, një autobusi të Kosovës iu deshën plot 3 orë e gjysmë. Pritjet e kësaj natyre, ca orë më shumë apo më pak, janë edhe në kufijtë e tjerë. Dhe, këto pritje nuk kanë të bëjnë fare me kontrollin, por, thjesht, me maltretimin fizik, me dozë të theksuar politike, të qytetarëve të Kosovës. Edhe kontrolli më i imtë i një autobusi nuk mund të zgjasë më shumë se 30 minuta, sepse kontrolli fizik është i ndarë nga ai i pashaportave. "Kalo në anësore dhe prit", - ishte porosia e policit kufitar për shoferin shqiptar. Dhe, e gjithë kjo pritje nuk kishte asnjë bazë për ta justifikuar. Ishte thjesht një maltretim i udhëtarëve shqiptarë, përfshi këtu edhe shumë fëmijë!

Një sjellje të tillë, tej rrugaçërore, na e kujton kalimin kufitar në Portin e Durrësit, përgjatë sundimit banditesk 8-vjeçar të bandës të 97-ës, kur hyrja në sallën e pritëse të kontrollit bëhej në ora 19.oo dhe dalja zgjaste deri në mengjezin e së nesërmes!

Evropa çirret, madje çdo ditë e më shumë, për të drejtat e fëmijëve, për mbrojtjen e tyre. Por, pritjet e tilla, trajtimi mizor në ditët e vaposjes të madhe, për fëmijtë e Kosovës, nga shtete gjarpërinj, që Evropa i ka futur bujarisht në gjirin e saj ose pret t`i fus, bie ndesh me deklarimet zhurmuese të Evropës.

Shtrohet pyetja: A e sheh Evropa rrëmujën e qëllimshme të krijuar në kufijtë e Ballkanit? A e di Evropa se qytetarët shqiptarë, fëmijtë shqiptarë maltretohen me pritjet shumëorëshe në kufijtë e shteteve, të cilat nuk përmbushin as për se afërmi standartet as për të qenë shtete të mirëfillta dhe aq më pak të bëhen pjesë  Evropës demokratike?! Po ndërmjetësuesi në palo bisedimet Kosovë - Serbi, me atë entusiazmin artificial, a ka mësuar për "zbatimin" e marrëveshjes "për lëvizjen e lirë të njerëzve" në kufirin Kosovë - Serbi?!

Çfarë ka bërë tjetër, për lëvizjet e qytetarëve të saj, Qeveria dështake e Kosovës, përveç deklaratës - porosi disfatiste "për të kërkuar rrugë alternative për udhëtime"? Përveç llafollogjisë boshe me Serbinë e për Serbinë, asnjë zë reagues nuk ka pasur për shtetet vagabonde e skandaloze të Kroacisë, Hungarisë, Malit të Zi! Ndërkohë, Qeveria jonë lavdëraçe e hiçe e ka gojën plot popull, thirret në çdo çast e rast në emër të popullit, zhurmon për përkujdesjen për të!

ZYRTARËT E KOSOVËS PASUROHEN NGA TENDERËT, HARAÇI, DHURATAT, VJEDHJET ZYRTARE

Qeveritarët e Kosovës janë bërë milionerë: veç veturave zyrtare,

i kanë edhe ato private të blinduara; kanë bërë kulla në fshat, të

rrethuara me mure të larta; kanë ndërtuar vila-pallate në kryeqytet;

kanë blerë troje e toka në qendrat urbane; kanë blerë banesa, vila e

hotele nëpër botë; kanë hapur biznese në emër të të dytëve dhe të të

tretëve; kanë bërë depozitime valutore në bankat e botës, e tjera pisllëqe.

Shtrohet një pyetje pëmbyllëse: Pse janë kaq indiferentë qeveritarët e Kosovës për gjendjen katasrtofale të lëvizjes të qytetarëve të saj, madje edhe ata që kanë leje qendrimi të përhershme, të paafatizuara në Evropë dhe më tej? Përgjgja është e thjeshtë: Zyrtarët e Kosovës dhe as familjet e tyre nuk janë pjesë e këtyre udhëtimeve të lodhshme, të mundimshme, maltretuese dhe tejet provokuese. Ata janë të pasur, janë milionerë, nuk bëjnë udhëtime tokësore, por vetëm ajrore, pavarësisht çmimit.

Burimet financiare, veç tjerash, zyrtarët e Kosovës i sigurojnë nga: tenderat, haraçi (reketi), dhuratat, vjedhjet zyrtare. Prandaj edhe janë bërë milionerë varfanjakët dhe rreckamanët e djeshëm, të cilët udhëtonin disa dhjetra kilometra me biçikleta të vjetra, për të arritur në kryeqendër. Ndërsa sot, veç veturave zyrtare, kanë edhe fuoristrada të blinduara private; kanë bërë kulla të rrethuara me mure të larta në fshat, meqë i ndjek prapa hija e krimeve të bëra ndaj bashkëkombasëve, kundërshtarë politikë; kanë ndërtuar vila - pallate në kryeqytet; kanë blerë pasuri të patundshme në qendrat e mëdha urbane ose mjedise tjera me perspektivë biznesi në të ardhmen; kanë blerë banesa, vila e hotele jashtë Kosove dhe larg Ballkanit; kanë hapur biznese të majme, gjithnjë në dëm të Kosovës, në emër të të dytëve ose të të tretëve; kanë bërë depozitime bankare nëpë botë, e tjera pisllëqe.

Një gjë duhet pranuar, në mos për asgjë tjetër, për hirë të së vërtetës: zyrtarët e Kosovës të para viteve 2000-ta, edhepse mund të kenë qenë në pushtet për gjysmë shekulli rradhazi, asnjëri syrësh nuk ka arritur të bëhet milioner, ashtu siç u bënë zyrtarët tanë vjedharakë brenda një dekade të pushtetit të tyre të egër e kriminal. Krim i rëndë dhe turp i madh! Me këtë gjendje mjerane pushtetare, Kosova mund të jetë gjithëçka, por jo shtet. Dhe, shtetin e Kosovës e dështoi e majta ekstreme grabitçare e kriminale e Kosovës. Përjetësisht do të mbetet e faktuar në histori se si bijtë bastardë të Kosovës, skajshëm të babëzitur, e vodhën, e grabitën dhe e përgjakën popullin dhe shtetin e tyre.