Kristaq Turtulli: Vij nga Shqipëria

Cikël poetik: " Vij nga Shqipëria."

Kristaq Turtulli

FOSHNJË MËNGJESI

Sa shpejt u ndjeva flokëbardhë
Në mesin e shkallinave,
Në kryqëzim të erërave,
Larg vendlindjes sime
Në cepin e një bote.

Blerimi i përhershëm i nënës,
U ndeh në parvazin e dritares
Me mallin e viteve të shkuara,
Me fjalët e pathëna.
Me ëndrrat e thara.

Shamia e nënës, hallemadhes

Litar malli
U përlota.

Shkëndijimi i syve të gruas
Pas la

Në rrugët me kalldrëme,
Dimërimin e sertë,
Të politikave, tinëzive, bërrylave,
Për një pranverë më të bardhë.
Fëmijët me ngutje ngritën folenë
 Në lisat e përcëlluar të qerpikëve.
Për një të nesërme.

Përtej kornizës së mendësisë sime,
Marrëzia e lyer dhe e pudrosur,
Me kozmetikën e fillim shekullit
Përgatitet për paradën e radhës.
Sa munda u shmanga...

Përjetësisht

 Mbërthyer në gozhdën e kozmosit
Ëndrra e emigrantit

FOSHNJË MËNGJESI.
   

VIJ  NGA SHQIPËRIA

Rrjedh e rrjedh e viteve rrjedha
Në shkëmbinj të thikta, në pllaja
Në krahun e ëndrrës u përkund fëmijëria,
Në kalldrëme u ronitën këpucët me arna.

Rrjedh e rrjedh e viteve rrjedha,
Në jastëkun e dëshirës mbeti puthja.
U mpak e ëmbla e bukura rinia,
E vyshku dimri e ftohta, ngrica.

Rrjedh e rrjedh e viteve rrjedha.
Se plot aromë besuam çeli lulemolla!
Kostumin shpejt e hëngri mola.
Ikën bijtë në vise të panjohura.

Rrjedh e rrjedh e viteve rrjedha.
Me thinja e rrudha na bëri mosha,
Serish nga gëzimi regëtin zemra,
Sa herë dëgjojmë: ‘Vij nga Shqipëria.’

9 shkurt 2012

Mosha

Një thinjë, dy, njëqind njëmijë,
Shkoi çamarroku që luante lojë lufta,
Në ajër u tret fryma e fëmijërisë,
Pëllumb i bardhë i bë i nënës puthja.

Në pyllin e jetës ra bryma e parë,
Humbi gugu-ftuja nëpër ahishta,
Herë bëhej flutur dhe herë thëllëzë
E tok me të rinia, e bukura e brishta.

Pishat e rralla u mbuluan nga bora e rëndë.
Hëna e grindur numëron yjet me gishta,
Noton mosha, mbijeton ne detin me dallgë.
Në jastëkun e memories kujtimet e trishta...

Shkurt 2012