Neki Lulaj: Burrit dhe gurit shkrelian

Neki Lulaj
 
BURRIT DHE GURIT SHKRELIAN
(Me rastin e pesëmbëdhjetë vjetorit të vdekjes)
 
Blatinë kristali
Të shenjtëruar
Me metafora eliptike
Asnjë bujashkë gurre
Nuk munda ta shkoq
Nga trungjet e klekave
Që pehaten qetë
Me mall e dashuri
Duke e puthur qiellin
E kaltërt Dardan.
 
Ato u rritën
Me kultin e fjalës
Me thellësinë e mendimit
Të bekuar
Me vargun e latuar
Nëpër vitet e kërrusura
Leqenjve
Gurë mbi gurë
E kroje mbi kroje
Bujashkë e lëndëve
Që zbresin nga bjeshka.
 
Nga ajo bujashkë breu
Desha ta bëj gurrën
Ta shuajë etjen
E buzëve të shkrumuara
Me ujin e bilurtë
Të krojeve të ftohta
Të thepave rugoviane.
 
Shëtita gjatë nëpër vargje
Lugina dhe përrenjtë
E frymëzimeve tuaja
Me fjalëpakun  e Shkrelit
Urtakun e pa shoq
Muza e jote
Durim shekujsh
Shtizë e krenarisë
Vargu yt nëpër mote
Karvan i gjatë
Që dëshmon
Se Azem Shkreli
N´mes nesh jeton.
 
Në hanin e durimit
Të pritjes
Odë e shtruar për miq
Prushnajë me dru bungu
Pishë dritë mbi oxhak
Fole e bijve të shqipes
Me Enver Gjerqekun,
Latif Berishën e Din Mehmetin
Edhe pas vdekjes
Azem Shkreli u bën konak.