Julia Gjika?: Ti s’na lë të vdesim

Julia Gjika?

TI S’NA LE TE VDESIM

Sa e gezuar je dhe sa e forte!

Na rrëmben dhe na ngre lart.

Në qiell të shtatë na shpie,

në tjetër botë.

Me kthetra e sqep shqiponje,

Ti dashuri e zjarrtë.

Kur trupi rëndon, fuqi më s’ka,

E nuk përballon dot fati c’sjell,

Ti s’na le të vdesim.

Fiton ti, vetëm ti o dashuri e shenjtë.

Të gjithë të kërkojnë,

Me sy e me gjithë zemër.

Te prekemi nga dora mëndafsh e ngrohtë,

Nga paqja jote e qiellit.

Të na hapësh vend

në stehezën, të vetmen strehëzë

Ku ndjehemi, të sigurtë.

Ti kënga e pashtershme që buron,

Që kur bota është nisur.

Buzë e zhuritur,

Cdo gjuhë të përgojon!

Ti je e shurdhër, nuk dëgjon.

Për ty parajsë është kudo ku shkel.

Ti trëndafil i shpirtrave,

Që në cdo stinë shpërthen.

Në mes të ngricës bëhesh zog,

tinguj pranvere sjell.

Cdo moshë me pjalmin tënd ushqen.

Ti s’na lë të vdesim.

5-10 Shkurt 2012