Hasan Qyqalla: Nuk më kujtohet

Hasan QYQALLA

NUK MË KUJTOHET

-Nuk më kujtohet si vdes Njeriu-

1.

Prehem në shtratin e Jusuf Gërvallës

Lexoj biografinë e popullit tim

Mësoj autoktonin  e Fisit tim

Vasha bën pajën e nusërisë

Mbyll në Kullë

Pa e njohur fare Jusufi!

2.

Dhe… ja lajmet e para:

“Mbrëmë u vranë vllëzërit Gërvalla e Kadri Zeka,

në orët t mesnatës, ose në orët e hershme të mëngjesit

pas një atentati të kobshëm… në Untergrupenbah të Gjermanisë!”

njëmijë fjalë një përshëndetje:

T’ FALA KOSOVËS

Njëmijë piktura – figurë

FLAMURI KUQ E ZI

Njëmijë dashuri – një ideal

KOSOVA REPUBLIKË

Njëmijë pika gjaku – një Njeri

SHQIPTARË

Njëmijë vargje – një poezi

“KANJUSH E VERDH” NË LIRI…!

3.

Kush akordon telat e Kitarës

Të nis vargun…, ndoshta të harruar

Ulë mes qilimit n’odën e gjyshit

“Mejtepin” e vjetër të shqipeve

nis këngën e re

nis luftën e re

nis betejën e re…

4.

Dergjë e madhe dhunoi Kosovën

Lisat u shkulën

Rrënqethen malet

Rrufeja godet

…heshtin zogjtë së kënduari

Plisat qeleshen mbi kokë

Lumi derdhet qetë qetë …

Dukagjini u zverdh

Moti me të zeza u vra

Shi e rrufe

… vetëm Zoti dikton!!!

Foshnja lë gjirin e Mëmës

Hapi sy e vesh

Thua se don të flas

lebetitet

sikur fjala iu lidh në fyt

pa shqiptim ngeli

ia plasi të qarit…

Ç’po ngjet kështu sonte:

ankth lot vaj …

po po …

Dukagjini s’fle dot

zgjuar rri tërë Kosova

Lug’ i Preshevës

Alfabet e Iliridë

Kulla e Ulqinit

Porti i Tivarit

Cep më cep: Shqipëri.

5.

O Populli im

O Trualli im

O Njeriu im

Ngrehu nga gjumi

Hidh’ ëndrrat mënjanë

A nuk sheh ç’po ngjet sot

kush është i ngopur

kush sofër fare s’shtron

kush kërkon kolltuqet

kush përsiatet …!!!

O çmenduri kohe

O kokë e mekur

O tru i mykur

Zgjohu të lutem

Zgjohu: O Njeri

Çfarë po ngjet

Jam ëndërr a zhgjëndërr

S’kuptoj fare nuk dij

6.

Nënlokja zgjohet

Me kurrizin thyer

Pa bërë dimijat palë

Këndon ninullat përlotur

“jo jo … kurrë s’vdesin bijtë e mi”

Djepat prap përkundin foshnjat

Pas stinës se vjetër

Vjen stin’ e re

Pas çdo furtune

Lind Ylberi

Pas çdo morti

Lind ringjallja…!

7.

Ju keni vulën e pavdekshmërisë

Rrugët e trazuara gumëzhijnë togje togje

Petalet gjallojnë në kurorë t’përjetësisë

Kosovë gjaklush këngë për monologje

S’më kujton vdekjen e dritës fanar

Tok do rilindim Ditëlindjen e parë

Nnjëmijë portrete shkarravit fëmiu

Nuk më kujtohet si vdes Njeriu…!!!

P.S.

Këto vargje janë shkruar më 1982 në Bardh të madh,… e përpunur e zgjëruar pas 12 vitesh në Vyrcburg të Gjermanisë, pas një ëndrre të çuditshme! Autori.