| E enjte, 12.01.2012, 08:10 PM |
Elegji për At Gjergj Fishtën (1871-1940)
Nga Përparim Hysi
Po të falem Atë i Dashur
Që po shkruaj pak me vonesë
Por të lehtë nuk e kam patur
Që të thur për ty një vjershë.
Funddhjetori kur dhe frymën *
U nise në “Kullë të Zotit”
Diktatura hodhi “brymën”
70-vjet e kusur motit.
I Françeskut të Azisit
Mbi klerikët qe Prelat
Ti qe Tata e Fisit
Për Atdhenë ke qenë Atë.
Atë për fe e për Atdhe
Atë për toskë edhe për gegë
Një kushtrim lëshove,the:
-Mblidhuni si kokrrat në shegë! * *
Të vogjlit i thirrshe”çiripupa”
Herë u thirrshe”çikirika”
Ti qe i mirë si buka
Ma i madhi ndër klerika.
Ideali katolik
Dhe ai françeskan
Kur Atdheu ka rrezik
Bashkë kristjanë e myslimanë.
Lidhe kishë edhe xhami
Bashkë kristjanë e myslimanë
Në rrezik,pra:jemi nji!
Kumti i madh si Françeskan!
Mu tek Ura e RRzhanicës
Luftë po bën ky,Marash Uca
Tek kalaja e Vraninës
Djeg barot bash Oso Kuka!
Dhe këndove me”Lahutë…”
Krejt me gjuhë popullore
Kënga hynte urtë e butë
Si me qenë krejt hyjnore.
Kudo shkeli këmba jote
E la gjurmën shumë të madhe
Fjala jote magjiplote
Si kushtrim e gjuhë kambane.
Kjo “Lahuta e malësisë”
Si “Iliada” e Homerit
Po s’të lanë e të bën”pis”
Ata larot e Enverit.
Tek vërshojnë në Gjuhadol
Erdhën dhe të dhunuan varrin
Ky regjim,ky diktator
Nuk e din që varri s’nxë Malin! ***
Se si mal u ngrite lart
Rrrojte nëpër këngë lahute
Ndaj këndoj për ty,o Atë!
Vitet shkojnë,por ti nuk humbe.
*ka vdekur më 30 dhjetor 1940
** varg nga “Lahuta e malësisë
***me kuptim metaforik.
E kam shkruar më 6 janar 2012, kur bie kryqi në ujë.