Neki Lulaj: Viti i Ri?

Neki Lulaj

VITI I RI

Atë natë qiellit

Ia shpuan

Çarçafin e zi

Të ngjyrave

Të ndryshme

Të  Ylberit.

Gjëmime, bubullima

E krisma

Shpërthyen urimet

Afshi e dëshirat

Shfaqën dashuritë

Përgëzimet e bekimet

At natë

Brez pas brezi.

Në heshtje arratiset

Mjekërrbardhi

I thinjur e i plakur

Me fllad acari në shpirt

I  trazuar

I kërrusur me trastën

E mëkateve mbi supe

Ik duke çaluar

Pa mallkuar kend.

Në portat e zemrave

Njerëzit shprehin miqësitë

Dëshirat dashuritë

Trokasin të rinjtë

Me karrocë urimesh

E përgëzimesh

Dhuratë

Për Vitin e Ri.

BRUM TOKE

Galaktika e gjithësisë

Si simfoni sillet vërdallë

Unë me grushtat e ndryshkur

Shtrërngoj brumin e Atdheut tim

E zemra ime zjarr

Vullkan e valë.

Sa aromë të mirë ka

Brumi i lumturisë sime

Oazë e përjetësisë sime

Tokë e dashurisë sime

E rritës

Dhe vdekjes sime

E pandasisë sime.

Brum

I kujtimeve të përkëdhelura

Që zbrazin veten

Shkallëve 

Të zanorëve të mia

U bejnë dritë në horizont

Endërra e stërgjyshërve Pellazgë

Zbrazëtira kurrë s’i vyshki.

Këtu heshtja nuk shurdhëron

Muret e vetmisë

Se heshtje kurrë nuk ka

Vetmia nuk bëlbëzon

Djepat i përkundin

Zanat shqiptare

Zëri i foshnjeve

Gëzim e dridhje shpirti

Kur rriten zogjtë me ninulla

Digë e jetës se re

Behën brezat

E ardhshëm

Të burrësisë.