Poezi nga Faik Krasniqi

CIKËL ME POEZI NGA FAIK KRASNIQI

TË KËRKOVA

Të kërkova edhe kur shpinën ma ktheve,

të kërkova edhe atëherë kur nuk më flisje më,

të kërkova edhe kur më injorove,

të kërkova dhe nuk ndalova të të kërkoja,

edhe atëherë kur shpresë nuk kisha më,

të dashurova si i çmendur,

për ty dhe për dashurinë e madhe që kisha,

u bëra pas teje duke të kërkuar si një lypsar

DUA TË JEM ME TY

Dua të jem me ty

aty ku je edhe ti

Dua të të shoqërojë

çdokund ku ti shkon

Dua që jetën

me ty bashkë ta kaloj

Ku vetëm vdekja

mund të na ndajë

VETËM PËR NE TË DY

Kur u pamë për herë të parë

Nga emocionet nuk mundë t'i themi

njëri tjetrit asnjë fjalë

T'i putha buzët e tua të ëmbla

se mu duken sikur ishin me mjaltë

Kur bëmë Dashuri

na u dukë se bota është krijuar

vetëm për ne të DY

MË DEHE

Më dehe me ëmbëlsinë tënde

dhe me fjalët e tua të ngrohta

që ishin si raki,

nuk e dija a isha i dehur,

apo ishin fjalët e tua

që më dehën verbërisht

PËRSËRI

Përsëri po agon një ditë e re,

Mëngjesi i ri nuk na solli asgjë të re,

unë jam këtu e ti atje,

duke pritur të na sjellë diçka të re

BUZËT E TUA TË ËMBLA

Merrja krahët zogut

dhe fluturo,

eja tek unë

dhe fort më shtrëngo

Do të pres me mall

dhe padurim,

që buzët e tua të ëmbla

t'i kem në agim

MË NGJALLË NDJENJËN E DASHURISË

Ti je në ëndrrën time

o engjëll e lumturisë,

Ti më jep gëzimin

dhe më ngjallë ndjenjën

e Dashurisë

MË BËN TË NDJEHEM MË MIRË PRANË TEJE

Çdo natë unë qaj për TY,

sepse më mungon.

Sytë e mi Ty të kërkojnë ,

por Ti nuk je këtu me mua.

Më mungojnë sytë e tua

të cilat aq bukur më shikojnë.

Më mungojnë buzët e tua,

të cilat butë më prekin mua.

Më mungon prania jote,

që më bën të ndjehem

më mirë pranë teje

O SHPIRTI IM

Çdo ëndërr do ta ndaj me ty,

zemrën do ta fal me dorën time,

që gjithmonë të jesh aty,

përjetë o shpirti im

MALLI PËR MUA TË KISHTE MARRË

Unë sillem rreth e rrotull teje

por ti s'më shikon me sy,

të afrohem sa më afër teje

të të prek me duar trupin tënd

Vë duart e mia në belin tënd

dhe të shtrëngojë fort,

ti kthehesh nga unë

dhe unë të puth

Ti më përshpërit diçka në vesh

por unë bëhem sikur nuk po dëgjojë,

vetëm një fjalë e dëgjova

se malli për mua të kishte marrë