Sabile Keçmezi-Basha: Në Aeroport

Sabile Keçmezi-Basha

sabile_basha@hotmail.com

NË AEROPORT

( Agonit)

Çudi,

Aeroporti më është bërë

Shtëpi e dytë

Stacion i parë

I natës skëterrë

Aeroporti më është bërë

Edhe oazë pikëllimi

Vendtakim qeshje

I miri im

Më shkruan

Dhe me pyet për çdo ditë

Pse shiu litar bie

Në aeroportin “Adem Jashari”

Kur unë iku

Unë heshti

Nuk mund të përgjigjem

Edhe më tej

Zosi im i vetmuar

Venë syze dielli

Sytë e skuqur mos të duken

Në ndarje

E me vizore milimetrike

Ta mati ardhjen

SOT MU KUJTUA

Dhe në ndarje

Mu kujtuan

Shtërzimet e para

Dhembja e kuqe

Spitali akusherik

Në Prishtinë

Të thashë

Se erdhe me britma

Si vet koha

Unë qeshja

E qaja

Me të madhe

Nga gëzimi...

Edhe sot në aeroport

e mata gëzimin

dhe dhembjen

për tri udhë më larg

që shkojnë e vijën

me drithërim

Në barkun e pritjes

Oiii...

Oiii...

Për shpirtrat e përdjegur

Që kullonin djersë

Për çdo ditë të lume

Në pritje

Oiii...

Sa e gjatë është dita

Pa praninë tënde

Oiii...

Sa e pafund është nata

Në këtë natë

Oiii...

Kur do jetë

Takimi i ardhur

Po këtu

Në aeroportin

“Adem Jashari”

ALO...ALO...

Alo... alo...

O Ma

Më dëgjon,

Zëri i mekur thërret

Nga një paralele tjetër

Alo... alo...

O Ma

Më dëgjo tani

Për çdo natë

Më mbytën ëndrrat e kuqe

Me ju dhe Arbërinë

Shoh ëndrra

Gardhe të shkërmoqura

Dhe kalojmë mbi to, tok

Pa pasaportë

Në të gjitha pikat

Ku është shkokëluar

Hadi i ardhur

Nga një kohë tjetër

Me nga dal numëroi

9, 8, 3, 1 ,

Ndodhë thagma

Në vendin e prangosur

PORTALE

Sa numra telefoni

Sa portale të hapura

Sa letra të palexuara

Sa mesazhe të dërguara

Në hotmail

Në yahoo

Në gimail

Dhe pyes

Ç’është misteri, kërpnajë

Në stinën e djegur

Që shpërthejnë si dale

Kafkën e pabindur

Në njëmijenjë vrima

01.07.2011

(Aeroport), Prishtinë