Kulturë
Përparim Hysi: Poezi të zgedhura në vite
E shtune, 17.09.2011, 05:22 PM
Poezi të zgedhura në vite*
Nga Përparim Hysi
1.
Po thanë për mua:
-Si mësues?Ç'ka?!...mesatar
E ç'ka vallë për t'u zëmëruar?!
Po thanë:
-Si poet?Shkruan shumë e për"lumë"
E,përse,me të vërtetë do të mërzitem unë?!
Por,po thanë,se zhgënjeva dikë si njeri
Atëherë,kush më do,
Le t'më qajë me oiiii....
2.Koha
Koha ka veshur pantofla
Dhe reshperon pa u ndjerë
Po mua pse më "bloi" në mokrra?
Ç'është,vallë,ky mister?!....
3.Dashuria dhe urrjetja
Dashurinë e kam të shëndetshme
E ruaj atë prej"erozionit"
E kam,pra:të përjetëshme
Dhe i bëj ballë "ciklonit"
Urretjen e kam bërë dalje
S'lejoj që gjëkund t'më bëjë"hije"
Gjithkush që në jetë më ra"havale"
E nxjerr nga kujtesa dhe e harroj
Si një j a s h t ë q i t j e...
4.Në se...
Në se lëvizja është jetë,
Unë jam më i fortë se një shkëmb.
A nuk kam ndryshuar kontinent?! *
Shkëmbi?Atje...në vënd.
* kam ardhur në Amerikë.
5.Kafshimi
Unë brez prej brezi jam fshatar
Ka ndodhur në fshat një qen më ka kafshuar.
Kafshimi i qenit më dhëmbi njëçikë
Por,mënd u tërbova,kur më"kafshoi" një mik...
6.Flokët dhe koka
Flokët e mi: më të ashpërit në botë!
Kurrë nuk iu nënështruan krëhërit.
Po koka?Ç'made in kokë?!
Sa herë me të i kam rënë shkëmbit!
7.Po...
Po harrova të ligën,le t'më nxjerrin një sy
Po harrova të mirën,le t'm'i nxjerrin që të dy...
8.Jam krenar
Me njerëzit që kanë halle dhe unë,me ta,vuaj
Dhe jam krenar se për ta di dhe të qaj.
Një njeri që s'di të qaj,kurrë nuk e bëj mik
Le të bëj dhe "vezë të kuqe",për mua:është i lig.
9.Politikanët
Lëkurën si shuall,të trashë si prej bualli
Durojnë mbi lëkurë dhe kur i "qëllon me plumba"
Nuk përfillin asnjëfarë skandali
Dhe hiqen para zgjedhësve,të urtë si pëllumba.
Faktet demaskonjëse:të gjitha,të rreme
Janë fryrë nga shëndeti:krejt si mamutha.
Me pak përjashtime,të gjithë:si vemje.
Ka,prej tyre,që kanë qenë dhe skutha.
10.Bisedë me nënën
Nga një i njohur prej Tropoje * *
-Po,hej bir,a hajnë bukë në Amerikë?
-Po hajnë,moj nanë,e si nuk hajnë?!
-Po mirë,lum nana,a po digjon nji dekikë
Por ça rrinë aty,kur dhe ne bukë hajmë?!!!
* poezitë janë shkruar në vitet 2001-2011
** për fat të keq,të njohurit tim nga Tropoja,pas ca ditësh të kësaj bisede,miku im ndërroi jetë në një park në New Jork.Dhe qe i ri(pa mbushur as 60-vjeç)
7 shtator 2011
__________
Dale,"mulibardhë,dale!
Dale,"mulibardhë",dale! Mos më ik me vrap!
A e sheh,rrënjëdale,që tani jam plak?
Më dole në rrugë dhe,sa hodhe sytë,
Më le si me"gungë",m'u mbytën gjemitë.
Lëshove një qeshje( e le si jehonë?!)
Mos vallë më përqeshje për moshën e vonë?
Ç'pate,"mulibardhë",që më re në qafë
Djersët më shkuan valë,sa s'bëra bërdaf!
Këmbët i shpejtove,si të ndiqte kush
Po mua më sëmbove si të digjsha prush!
Kokën pas e ktheve(pse?A nuk më thuaj?)
Mu në mes më "theve";"mulibardhë",po vuaj!
Qeshë mirë e bukur,mu në"punëzën" time
Por ja tek je dukur,si mall i një grime!
Lëshon një të qeshur,krejt si në hava
Por mua më ke dredhur,m'u duk si dogra!
Qe dogra e rëndë,s'duron mosha ime
Kthehu dhe ma bëj"pëndë"se kam shumë dhimbje.
Hajde,"mulibardhë";hajde,më dëgjon?
Se dhe një kokëbardhë,ja që dashuron.
Hajde,"mulibardhë!",se jam duke pritur
Atë çast të bardhë kur mbeçë i habitur.
Kur në rrugë dhe ballë,më le si me"hije"
Të pres,"mulibardhë!",o peng dashurie!
9 shtator 2011