Cikël poetik nga Sabile Keçmezi-Basha

Sabile Keçmezi-Basha

 

 

Konfuzion

 

Mos u habitni me Itakën

Pse qanë e qesh në udhëkryq

Se dje i kishin thënë

Homazhet do ia bëjnë

Tek kështjella e Rozafës

 

Pa pranin e saj...

 

 

Një herë...

 

Vetëm edhe njëherë do të iki

Bile pa u përshëndetur me kipcin

Dhe mos akuzo veten tënde

Se ke bërë

Ndonjë shantazh

 

Sonte

Do të salvohen shami-bardhat

Tek guri i shpuar

Duke bërë gjëmën

Për natën e sëmur

 

 

Aromë ftoi

 

Erë ftoi sonte ka marrë

Arka e gjyshes

Duhanxhinjtë djegin gishtat

Duke bërë pelegrinazh

 

Katallanët e zënë pritën

Për karvanët që ecin

Eci edhe unë...

Po kah...se

 

 

Mish e thua

 

Një ditë

Gjyshja më tha

E di Ti

Se dhemb...

Sa shumë dhemb

Kur ç’kapet

Mishi nga thoi...

 

E ne nuk qamë

 

 

Metamorfozë

 

Pëson metamorfozë

Dita e java

 

Pash më pash i bie

Memories në tri qoshe

Dhe kërkojë hartën e grisur

Që më qet gjuhën

nga pasqyre e thyer

ani mesjetë... ani

 

 

Më falë ...

 

Më falë Atdhe

Që ta rrëfeva ëndrrën

Dhe drithërimën e fundit

Në prag të ikjes

 

Më fal për të pa bërat

Që nuk munda t’i bëja

E si bëra kurrë

 

Më fal

Edhe pse qesha

Edhe pse qava

Edhe pse më mungove shumë

Skelet prej hëne

Në natën- skëterrë

 

E sot

Si veja vesë

Ngjajnë ditët

Në mes veti