E enjte, 28.03.2024, 03:48 PM (GMT)

Kulturë

Ilir Muharremi: Luftoj me terrin e natës

E enjte, 25.08.2011, 07:34 PM


Ilir Muharremi

 

Luftoj me terrin e natës

 

Nuk kam frikë fare, dergjem në vetmi

Shkruaj vargje si Ernesto Hemingway: në mur, në dërrasë, gjithkund

Shpreh atë që nuk mund gjithmonë ta shprehë

Jam i tëri, shpirti, ndjenja, egoja, peneli

Nuk kam më frikë, e sfidova pesimizmin, fitova betejën

Jashtë është shumë kthjellët, hëna gjysmë e plotë,

 

Në këtë natë pa gjumë, dëgjohen ta pa gjumurit, ata që prishin gjumin

Të gjithë flenë, zhyten në rregullin e pavetëdijshëm të gjumit

Unë belbëzoj me shpirtin tim, sepse me të jam edhe pas vdekjes

I burgosu në mua, i përjetshëm në vetvete, ka masë ta rritët vetë

Dehem, dehem dhe dua të dehem, shpirti udhëzon, fiton.....

Frymëmarrja rrokulliset e pavetëdijshme, shkëput kontrollin

E thërret thënien e grekëve të lashtë, identifikim shpirtëror

Unë e sfidoj frikën, nuk jam më pengë i saj

Vdekja troket si zakonisht, ngase ka të drejtë, është më e vërteta, e mund realen, realja sfidon dehjen, vdekja fiton betejën.....

Shpirti vetëm shkruan, kupton kohën, jetën, mundin, sfidën...

Rreshton vargjet sipas qejfit, pa dëshirën time..

Krijon ritmin, pakuptimësinë, mesazhin etj.....

I Fortë është ai që di ta rrokullisë gënjeshtrën me armën e thjeshtësisë,

Budalla është ai që shpërfaq sinqeritetin, dhe me dashuri pret goditjen...

 

Bota është frikë, sfidë, elips, gënjeshtër, mrekulli, pesimizëm, përjetësi...

E unë dehem në pakuptimësi të shpirtit, dirigjimi vjen nga jodija e Sokratit

Nuk e dua as atë, asnjë filozofi pesimiste të dhimbjes,

Dua të dehem, pastaj prapë të dehem, të vjellë, të më zë gjumi në ndonjë përroskë të vjetër, pastaj prapë të dehem, deri në dëshirën e Napolonit.

 

Kur të vjen ora e zgjimit dhe të kërkimit të turmës, jo, përgjigjja është e thjeshtë- dehja, realiteti i lirë, i pa varur.

 

Edhe nëse nuk kuptohem, nuk kam kthjelltësi për vesh,

Nuk brengosem sepse shpirti ka fuqi për vetën, atë e kuptoj dhe e shteroj.

E unë vazhdoj të luftoj me terrin e natës, dritë prapë terr, të bëhet dritë...



(Vota: 6 . Mesatare: 2.5/5)

Komentoni
Komenti:


Gallery

Pëllumb Gorica: Magjia e bukurive të nëntokës sulovare
Fotaq Andrea: Një vështrim, një lot, një trishtim – o Zot sa pikëllim!
Pëllumb Gorica: Grimca kënaqësie në Liqenin e Komanit
Shkolla Shqipe “Alba Life” festoi 7 Marsin në Bronx
Kozeta Zylo: Manhattani ndizet flakë për Çamërinë Martire nga Rrënjët Shqiptare dhe Diaspora