Poezi nga Vaso Papaj

Vaso Papaj

Thuam Kir e thuam hanë*

Po, Qershor qe atë  natë

Qante  Kiri  nëpër  shtrat

Natë që s’ kishte të mbaruar

Presja hanë qe shtrëmbëruar.

Thuam Kir, thuam çfarë pe?

E pse hesht, nuk qe atje?...

Thuam hanë, pse mbylle sytë?

Ajo natë, a ka të dytë?...

Nëpër  ditë  e  nëpër  netë

Nënat  gjumi nuk  i nget

Ky  qytet  tërë  kohës  qan

Djemtë ka lën’, në Kir, matanë

Fishkëllejnë radio-antenat

Zbardhet gjaku nëpër venat

Mirë që gjuhën nuk ua di

Lot’ në sy do m’ kishin ngri.

Thuam Kir e thuam hanë

Si  na ikën djemtë  tanë?...

Shtupë në gojë e sy fashuar

Jetë  të  jetëve përqafuar.

Po vjen ditë e këndojnë gjelat

Ra  murlani, shkundi telat

Vite  shumë, njëzeteshtatë

Djemtë tanë nuk kan’ më natë.

• Për Sokol Sokolin e Tomë Ndojën, pushkatuar nga dora e diktaturës në Qershor 1984 pas revoltës në ferrin e Qafë Barit.

Të dua

Me një faqore në pëqi

Rroba te vjetra pa një stoli

Që kundërmojnë era vetmi

Të dua!

Sy mbyllur, por mbushur shpresë

Sy që të gjejnë dhe të japin besë

Buzë që të thonë: je e imja pjesë

Të dua!

Në dhomë i mbyllur si në kafaz

Me veten time unë vetëm flas

Kushdo pas portës le të godas

Të dua!

E bosh në qoftë faqorja ime

Do mundja prapë të kem tundime

Më vjen si hënë, më jep gëzime

Të dua, po, të dua!

Besoja një puthje erës

Besoja  një  puthje  erës

E thuaja trumcakut t’ja  jap

Në ditën e parë  të pranverës

Pas xhamit t’më bëj tak-tak-tak.

Besoja  një  puthje  erës

E thuaja tek unë ta dërgojë

E  nëse  s’ ma bie tërë  verës

E di, do t’ më kesh nëpër  gojë.

Po era  erdh vet që nga larg

Diçka kërkoi të më thoshte

Buzëve m’u soll  rreth e qark

E  flokët nisi t’ mi lozte.

Një puthje nga buzët ma shqiti

Dhe nisi me te  të vallëzojë

Tek xhamat e tua trokiti

Në prag një zjarr të lëshojë.

Përtej

Përtej së mirës më të madhe, je ti

Përtej ëndrrës më të çmendur, je ti

Përtej kaltërsisë së qiellit,  je ti

Për mua.

Përtej së bukurës  më të çmuar, je ti

Përtej shkëlqimit të hënës,  je ti

Përtej ngrohtësisë së diellit,  je ti

Vetëm për mua.

Përtej thellësisë së detrave,  je ti

Përtej bardhësisë së perlave,  je ti

Përtej  jetës dhe vdekjes,  je ti

Për mua,vetëm për mua.