Ali Sh. Berisha: O Kastriot

Ali Sh. Berisha

O Kastriot

Të morën peng

Dhe të dërguan në humbëtirë

Të mbajtën trurin për ta mpirë

Ta forcuan krahun të zgjërosh perandorinë

E ti s’durove kot

O Kastriot

Dhe prite çastin në ndeshje të madhe

Ta lësh pa krye hordhinë vrastare

Gjakut t’shqipes t’i prish në kthim

Mëmëdheun ta çlirosh

Plagë e dhembje t’i mjekosh

Fluturim i madh zot

Gjergj Kastriot

Ngritu lart mbi jelë të kalit

Shiko fushat prapa malit

Puthe dheun mëmë Shqipërinë

Që hareshëm krahët t’i shtrinë

Shpejto nëpër gryka t’malit

Se të pret betejë e mallit

Krerë të Arbërit

Të presin tok

O Kastriot

Të dalin para me gërneta

Të shoqërojnë mbret mbi mbreta

T‘i bashkosh shpatat e lirisë

Kundër barbarit të Azisë

Shqipërinë ta bësh me zot

O Kastriot

Veriu thanë e acari ngrinë

Qielli plumb e nata nxinë

Ngrihen trimat ftojnë agime

Nëpër fronte e në fjalime

Plasin krykat si tërmet

Vrërësira shi e breshër vijnë

Vringëllojnë shpatat e burizon

Hidhet i tërbuar i ziu turkoman

Zënë detin venecianët

Mu në vatër mbijnë trathtarët

O Kastriot

Krahun tëndë të ta ndalin

Por s’ndalet dot dielli as agimi

Që ta ndrijë gjithë Shqipërinë

O Kastriot

Më në fund doli vera

Male e fusha u mbushën shqerra

Dhe ëmbël rrodhi kroi

Se bashkimi për liri triumfoi

Dhe flijimet s’u bënë kot

O Kastriot

Nëpër shekuj marrsho e thërrit

Trim i ndritur n’luftë për dritë

Thërrit që edhe zoti të dëgjojë

Se Shqipëria është Zojë

Se këmbë të huaj s’do durojë

Se do më vete të rrojë

Sot e mot

O Kastriot

(Poezi e shkruar me rastin e mbajtjes së Simpoziumit për Gjergj Kastriotin - Skënderbeun në Prishtinë më 1967)