Gazi Buxheli: Bisedë me Dritëro Agollin

Gazi Buxheli

BISEDE  ME DRITERO AGOLLIN

Thonë disa: me vdekjen s’ka shaka,

me vdekjen mos hyr në bisedë,

por paska ca njerëz të çudtishëm

që me vdekjen shtrohen në davet!

Të thërrasish vdekjen në davet?!

se kishim parë e as dëgjuar,

por ja që ndodhi,

e ai që që u shtrua nuk qe i pamend,

por një plak i çuditshëm,

me emrin, Dritëro Agolli.*

Po mirë o njeri i Perëndisë,

që me vdekjen dehej në raki,

nuk e di se ajo të fut në qivur,

e kockë e lëkurë ti bënë pluhur e hi?!

…por nejse, pranë shtëpisë ke pas

edhe një plakë tjetër,

plak, por me pak damar kodoshi,

përse nuk i dërgove edhe atij një ftesë,

me emrim, Kadri Roshi?

…e të dy me vdekjen të bisedonit,

si dy mbretër me një mbretëreshë,

për gjëra fare të vogla, p. sh.

“ Të jeshë, ap të mos jeshë” …

…e pastaj me vdekjen të dy miqësuar

të ndaheshit si miq, e jo të huaj,

ajo do të shkonte në zanatin e saj

e ju po në punën tuaj….

                &

E thonë pastaj që vdekja është një hata,

e thonë se ajo është një shkretinë,

mbase, por jo për  ata, që si ju të dy,

pas sajë kanë përjetësinë…

* Poezia: “Shkrimtari dhe vdekja”