Krist Gjinaj: Të gjithë nuk besojmë në të njëjtin Zot

Të gjithë nuk besojmë në të njëjtin Zot

Në qoftë se më doni, mbani Urdhërimet e Mija. (Gjoni 14:15)

Nga Krist Gjinaj

Cdo urim , kur urohen festat mes të Krishterve dhe Muslimanve, fjala  "Te gjithë besojmë ne një Zot"  - është berë e tepruar, e paduruar dhe qesharake.Cdo gjë fillon nga urimet e udheheqesve të kishes dhe xhamis, pra fajin kryesorë e ka udheheqsia e kishes e cila ketë thenje e përdorë hapur dhe lirshem duke harruarë se thenja e tillë bjen ndesh me historin e krishterimit ndër shqiptarë , sepse , Zoti ne krishterim është një mirësi, një udherrefyes, një mëshirë,një dashuri dhe dallon nga Zoti i muslimanve i cili sa është gjykates, kuzhinjer ku rrjep e pjek e zien mekatarë, sa është deshmues se deshmon se cka tha dhe cka thotë Muhamedi, se vret ata që si besojnë islamit, se ka dërguarë zogj e elefanta me mbrojtë Gurin në Meka etj  etj etj ,pra këto tipare teologjike të islamit si " fe " janë të sqaruara fare mirë edhe nga Hadithet, Kurani dhe librat e tjera islame gjë e cila , deri ne studimet e mija të sotme , nuk sjellë ndonjë saktesi profetike ose fjalë të Zotit.Teologjia islame nuk mundet të përputhet në asnjë mënyrë me teologjin e krishterë, sidomos te shqiptaret, kjo teologji islame është një teologji falso e cila deri me tash nuk ka sjellur ndonjë dobi përsa i përket kombit dhe shoqeris shqiptare, sepse ne islam , shqiptaret janë shkri fetarishtë e jo ne të dyjat Komb e Fe si është e pranishme tek te  krishteret shqiptarë.Tek islami në shoqerin shqiptare, cdo gjë është kunder kombit dhe kunder kultures kombetare, sepse tek këta mohohet kombi haptaz, pra mohohet së pari pushtimi osman dhe dhuna e konvertimit me dhunë në islam, mohohet edhe prejardhja e tyre nga baballaret e krishterë dhe në të gjitha mënyrat , mundohen të gjejnë një "rrugdalje " ku do të e shpallnin veten se kurrë të paret e tyre s´kan qenë të krishterë e për ketë shkak , të tillet mundohen të falsifikojnë cdo gjë që ka të bejë me rrenjet e mëhershme.Muslimanet së pari i përdorin genjeshtrat dhe lakimet fetare e pastaj ato kombtare.

Për të ju përmbajtë fes së Krishtit , atehere shqiptaret e krishterë duhet të vendosin së pari Fen e pastaj kombin , por për hirë të mbijeteses kombtare dhe " bashkjeteses " shqiptaret katolik e kan vendos së pari Kombin e pastaj Fen edhepse në Bibel dhe në mësimin fetare së pari duhet Zoti e pastaj të tjerat : Une jam Zoti yt tjeter Zot të mos kesh të mos adhurosh pas meje.

Por , fjala e Zotit te shqiptaret katolik nuk respektohet shumë , sepse ne jemi të mësuarë që të prijmë cdo herë ne rujtjen e vlerave kombtare e më pas atyre fetare cka edhe është gabim.,Muslimanet e përgjysmosurë që e kan fen e huaj , fen me dhunë, fen e padeshmuarë dhe verifikuarë si fe e  fjalë e Zotit, së pari sot vendosin fen e pastaj tjerat e të mos themë për komb se këta komb e kan vetem islamin dhe sulltanin e padishahun ku edhe i luten, cka do të thotë se :

Këta vendosin cdo gjë para kombit e kombin më në fund, ndera ne të krishteret , së pari kombin e pastaj fen .

Në konferencen e Parisit me 1919, At Gjergj Fishta e deshmon kjart ketë kur thotë se :" Për lirinë e vet, zotni, shqiptari ban fli shpinë, tokën dhe mjerisht edhe besimin", edhe pse për lirin e vetë shqiptari musliman nuk e bëri fli " besimin " e huaj por ai ketë besim mundohet të e ngris thuja se kjo qenka " gjeja më e mirë që i ka ndodhë shqiptarit" dhe me këto të na len akoma nën robri , akoma të ndarë nga bota dhe akoma të numruar si Turqit e Evropes.Nese janë ata , ne të krishteret nuk jemi.Atehere të i ndajmë dhitë e dhentë.Ata që dojnë të mbeten shqiptarë e të quhet shqiptarë, mos të i përfillin tiparet islame në tokat tona , mos të e don turkun e xhamiat e tij me shumë se kishen shekullore shqiptare, mos të behet armiku i botes së krishter , e mos e mos ka shumë-besoj që i din shumë nga mos-et.

Që nga udheheqesia e deri te hoxha më i fundit , këta me lot për faqe vuajnë edhe sot për sundimin osman , si Thaqi, Berisha e krejt njëri pas tjetrit, cka me ketë deshmojnë se nuk janë pjesë e shoqeris shqiptare por vetem që janë të kalbur nga koka e deri në gishtin e vogel të këmbes. Është për të u habitur se si ka mundësi që udheheqesia turke vjen sot në Kosvë dhe Shqiperi e flet për trashegimin kulturore në token shqiptare, po ku ka ia ndonjë llojë trashegimie kutlurore në tokat tona !! Trashegimia tuke është vetem xhamit  e ndertuara mbi kishat e shqiptarve dhe asgjë më shumë, por muslimanet shqiptarë e sidomos udheheqsia kërkojnë që këto " pasuri kulturore " të ruhen .Ja një rast kur udheheqesia turke erdhen në Kosovë ne vitin 2009 dhe u mundesohej rujtja e "pasurive kulturore" edhe pse ka shumë të tillë nga ky :

"... Ministri Valton Beqiri i dëshiroi mirëseardhje në Kosovë Ministrit Günay dhe, njëkohësisht, e falenderoi atë për angazhimin e shtetit turk në restaurimin e objekteve të periudhës osmane, të cilat janë pjesë e rëndësishme e trashëgimisë kulturore të Kosovës. Dy vendet tona, shtoi më tutje Ministri Beqiri, kanë lidhje të gjata historike dhe kulturore, mbi bazamentin e të cilave mund të shtrihet dhe zgjerohet më tutje bashkëpunimi i gjithanshëm kulturor. Gjithashtu, Ministri Beqiri tha se shteti turk me përvojën e tij të gjatë mund ta ndihmojë Kosovën në procesin e anëtarësimit dhe të bashkëpunimit me UNESKO-n."

(Prishtinë, 24 prill 2009)

Besimtari katolik më ketë duhet të e ndjen rrezikun se nga po vjen , duhet të e ndjen rrezikun se Zoti i jonë na mëson për dashuri, mirësi, falje dhe lutje, por në këto raste të tilla të cilat janë prezente sot neper tokat arbnore, Zoti i obligon për detyrë cdo besimtari të krishterë që me anën e paqes , me anen e fjales të del në mbrojtje të fes së vetë, në mbrojtje të tokes dhe nderit të vetë, sepse ne besojmë ne Zotin tonë ndryshe nga të tjeret.Muslimanet janë munduarë të fusin edhe thenjen se islami i ndaloj shqiptaret të mos asimiloheshin në serb apo grek, por asimilimin e madhë e bëri islami vetë duke asimiluarë më zi se të tjeret, duke asimiluarë  në musliman dhe asgjë të mirë as nga ai as nga kjo, edhe pse , shqiptari nuk e mirpriti ardhjen e perandoris osmane për mbrojtje nga sllavet dhe sllavizmi, sepse para ardhjes së osmanve në token tonë me vdekjen e Car Dushanit në vitin 1355 u shporr edhe mbreteria e tij serbe e cila kishte një politikë të ashper ndaj shqiptarve, ndersa ardhja e perandoris osmane daton vite më vonë,edhe pse, ardhjen e perandoris osmane nuk e  kishte kërkuar askush sikur genjejnë muslimanet dhe anti-kombtaret.

"Deri në mesin e shekullit –XIV-të sulmet e osmanëve në Ballkan kishin karakter plaçkitës. Pasi pushtuan gadishullin e Galipolit, apo pasi pushtuan Azinë e Vogël, ushtria osmane kaloi Dardanelet më 1354, ata kaluan në zbatimin e një plani të studiuar për ta pushtuar Ballkanin dhe filluan vërshimin drejt tij. Megjithëse në atë kohë në Ballkan ekzistonin shumë principata e shtet të pavarura e të palidhura ndërmjet veti, në saje të kësaj gjendjeje osmanët gëzonin një epërsi ekonomike, politike dhe ushtarake. Asnjëri nga sundimtarët ballkanas nuk ishte në gjendje të pengonte në mënyrë te vetme vërshimin osman, të tronditur nga përparimi i shpejtë i ushtrisë osmane, formuna një koalicion ushtarak antiosman. Në këtë koalicion antiosman u bashkangjitën edhe feudal shqiptar, si sundimtari i Vlorës, Aleksandri. Kjo betejë që u zhvillua ndërmjet koalicioni ushtarak ballkanik dhe ushtrisë osmane njihet si beteja e Maricës, e cila u zhvillua afër lumit Marica të Bullgarisë më 1371, ushtria e koalicionit pësoi disfatë. Pas kësaj beteje osmanët morën Përlepin, Manastirin, Shkupin, Kosturin, Nishin dhe i kthyen ato në baza ushtarake. Në vitet 1380-1384 ushtria osmane tri herë me radhë sulmoi viset e Shqipërisë së Jugut. Në këtë kohë Karl Topia u detyrua ta pranoi vasalitetin. Në vitin 1385, ushtria osmane mori pjesë në betejën kundër Balshës –II-të në fushën e Savrës afër Lushnjës dhe fitorja e arritur aty ua lehtësoi atyre depërtimin në viset perëndimore shqiptare. Pas kësaj beteje osmanët morën Beratin, Krujën, por nuk i mbajtën gjatë nën sundim. Depërtimi i osmanëve në veri preku edhe Lezhën. Familje të njohura si Balshajt, Dukagjinët, Muzakajt pranuan vasalitetin. Feudalët ishin të detyruar të dërgonin peng bijtë e tyre në oborrin e sulltanit, të merrnin pjesë në fushatat ushtarake ose të dërgonin shuma të mëdha të hollash – haraç. Për t’i bërë ballë armikut të përbashkëtosman, princat, mbretërit dhe fisnikët serbë, bullgar, shqiptarë etj. Formuan një koalicion të ri antiosman në vitin 1389. Ky koalicion i njohur si shtatgjuhësh apo shtatkombësh përbëhej nga: serbë, bullgarë, boshnjak, shqiptarë, vllehë (rumunë), polak dhe hungarezë. Koaliocioni udhëheqej nga Knjaz Llazari serb. Nga sundimtarët shqipatarë morën pjesë: Gjergji –II-të Balsha, Teodor Muzaka, Gjon Kastrioti e Dhimitër Jonima zot i trevës midis Lezhës e Rrëshenit, forca të sundimtarëve të Shqipërisë së Jugut e të Epirit dhe shumë shqiptarë nga Kosova nën repartet e Vuk Brankoviçit. Forcat ndërluftuese u ndeshën me 28 qershor, sipas disa burimeve historike me 15 qershor të vitit 1389 në Kosovë, në afërsi të Prishtinës, konkretisht në Fushë- Kosovë apo në “ Fushën e zogjve të zinj “ siç e quanin disa historian, një prej tyre edhe historiani gjerman Brokëlman (Brokellman). Beteja ishte përgjakshme. Fitorja anoi përfundimisht nga osmanët, por me humbje të mëdha nga të dy palët. Në këtë betejë u shqua luftëtari Kosovar Millosh Kopiliqi, i cili e vrau sulltan Muratin –I-rë. Nga sundimtarët shqiptarë u vra Teodor Muzaka dhe Knjaz Llazari u zu rob. Disfata e Fushë-Kosovës u hapi rrugën forcave osmane për pushtime të mëtutjeshme të viseve shqiptare dhe ballkanike" (Pushtimet Osmane në Ballkan faqe 3-4)

E pra, ne të krishteret i lutem Zotit në shtepin e Zotit, në kishen e shejterve , ndersa muslimanet i luten në xhamin e sulltanit, xhamin e  Pashallarve , Xhamin e Ebu Kekr etj etj , e kjo na dallon nga  ajo se ne besojmë në tjeter Zot , jo në Zotin e rrejshme që gjindet në anen e  zullumqarve.Perse të futemi të gjithë në një umbrell, perse për shkak të atyre që kan shitur kombin dhe e shesin edhe sot , të mbesim ne pjesë e tyre.Jo me kot nuk na quanin Turq të Evropes sikur ne vepren e vetë (Ami Boué-La Turquie d’Europe -1840) ku nder të tjera thotë:

" shqiptaret dhe boshnjaket do te ishin me te lehtet per tu rikonvertuar ne krishterim se ata e mbanin mend akoma qe paraardhesit e tyre ishin te krishtere ..."  Bouè shkruan duke qënë i bindur se shqiptaret tashme ishin pjesë e pandarë e turqve dhe këta i llogarit si turq.

Prifterinjet katolik për hirë të kombit shkelin edhe fjalen dhe vendimin e Papes sepse është e pamundurë që ndonjë Papë deri me sot të thotë se ne besojmë ne një Zot sikur muslimanet, edhe pse muslimanet nuk kan asnjë kryeudheheqes boteror sikur që kan besimet dhe sektet e tjera.(Te thuash se te gjitha besimet jane te verteta eshte nje herezi. Papa Shenjti Pius X, P : 14). Katoliket duhet të e kenë për obligim që të luten për vllëzerit e tyre të besimit tjeter që  ata të dalin nga erresira , të e gjenë driten dhe lumturin e jetes, të luten për mekatet shekullore deri me sot dhe me butesi, me ndihmen e shpirtit shejtë të i ofrojnë më aferë rruges së Zotit të vertet ,sepse me ketë, krijojmë shtet, qeverisje, respekt nga mbarë bota dhe mbeshtetje reale nga mbarë bota e krishterë.Një Kosovë me imazh islam , një Shqiperi me imazh islam , nuk do të ketë kurrë vend si duhet në gjirin e Evropes dhe të Amerikes, sepse konkretishtë nga vetë Papa që është një rol kyq i vendimit në boten e krishterë, vete Ai nuk e njef as nuk e përkrah një shtet me prirje islme, sepse nuk e kemi një Zot të njejtë. Përkrahjen e gjeti Dr Ibrahim Rugova te Papa Gjon Pali ll sepse i ndjeri dr Rugova nuk kishte të bejë asgjë me islmin dhe për ketë e njofti mbarë bota.Êshtë me rëndesi të lexojmë edhe një dokument nga viti 1914 kur Imzot Luigj Bumqi kërkonte nga Papa që të e njef shetin e ri të Shqiperis (islame ) që akoma ishte trungu i Turqis dhe islamit nga atehere e deri me sot.

"...Udheheqesit e shteteve duhet ta kuptojne nese eshte e drejte te ndash Fene e Shenjte te Jezu-Krishtit, mesimin e Ungjillit dhe te Kishes Katolike nga qeverisja e vendit dhe edukimi publik i te rinjve. Experienca te tilla tragjike deshmojne se autoriteti njerzor deshton kur Feja Katolike harrohet dhe lihet me nje ane " (paragrafi 11)

"....qe kur urdherimet dhe praktikat e Dijes Katolike nuk bejne me pjese e qeverisjes se shteteve, pa dyshim vete bazat e ketyre shteteve kane filluar te lekunden " (paragrafi 5)

"... te nderuar vellezer, eshte e domosdoshme qe te luftohet me te gjitha menyrat e mundshme ne menyre qe dashuria e Jezu-Krishtit te jete edhe nje here ligji suprem i te gjithe njerezve. Ky do te jete gjithmone qellimi yne dhe i Pontifikates sone " (paragrafi 8)-( ( Papa Bendikti XV, ne letren e tij Ad Beatissimi Apostolorum-1 Nentor 1914 )

I njejti Pape ne letren e tij, Pacem,Dei Munus Pulcherriumum me 23 Maj 1920, shkruan keshtu :

".... Vellezer te nderuar, do te deshironim qe te gjitha shtetet te bashkoheshin ne nje lloj familje njerzore, duke ruajtur secili pavaresine e vet dhe rendin e shoqerise. .... Keshtu çdo kombi do t'i sigurohej pavaresia dhe integriteti i kufijve te territorit te vet ne nje menyre te drejte " (paragrafi 17).

Êshtë mëse e kjart se edhe tash zbatohet e njeta politikë ,e dhe pse, shtetet muslimane nuk e njoften Kosoven sepse Kosova nuk kishte fituar statusin e një shteti musliman , jo që nuk deshten udheheqesat e tashem por nga që Kosova është shtet laik aq sa Shqiperia dhe janë të kufizuarë nga bota , përndryshe , do të beheshin me shpirt pjesë e sheteve arabe , pjesë e një Zoti tjeter , e një gjuhe tjeter dhe e një kulture tjeter-ngase edhe sot tashme gjinden në drejtimin e asaj rruge perderisa do të ketë akoma shqiptarë të cilet nuk do të lejojnë të  mbjellin roberin në vend të lirisë.Shiptarit të krishterë i mbetet obligim që të flas haptaz , pa fyrje , se e vetmja fe dhe e verteta është feja e Krishtit, aty ëdhtë Fjala e Zoti ( Ubi spiritus domini , ibi libertas ) është fjala e Krishtit dhe është vetë kultura e krishterë , një rrugë e drejtë të cilen e ka humburë me dhunë e shpatë ishi-i krishteri shqiptarë që sot e quan veten musliman.

Të e quasjsh veten musliman do të thotë të martohesh edhe me të afermit e tu , me vjazen e dajes , tezes, e të axhes -ashtu si veproj Muhamedi , të e quajsh veten musliman do të thotë të urresh të gjithë përpos atyre që janë musliman , të e quash veten musliman do të thotë të martohesh me femij të mitur , të e quajsh veten musliman do të thotë të u marresh femijve gezimin dhe lumturin e shumë e shume të tjera që janë fakte të cilat e kan burimin që nga themelimi i "fes " islame.

Pra, nuk besojmë ne të njejtin Zot sikur muslimanet, edhe pse, ata janë munduarë që Trinitetin të e përdorin si një argument në tre Zotna që po besojkan të krishteret, mirpo, Triniteti është baza e forces së fjales së Zotit, është fjala e Zotit e dërguar përmes  birit të tij , shpirtit të shejtë të Zotit dhe për ketë thuhet:

Në emerë të Atit, Të birit, Shpirtit të shejtë.

Zoti është krijusi i të gjithve si ishte edhe krijusi i Jezu Krishtit.

Zoti është shpirti i shejtë dhe mirsia për cdo njëri , të pasur apo të varfer.

Zoti është shpirti dhe fryma e cdo krijese në tokë, sepse ai i ka krijuar të gjithë.

Zoti te muslimanet i ka marrë zemren Muhamedit , ja ka pastruar dhe ja ka ngjitur prapë-kjo është një doktrin qesharake dhe e pa argumentuarë deri me sot, prandaj -besojm në Zotin ndryshe.