Tahir Bezhani: Poezi të dhimbjes krenare

POEZI TE DHIMBJES  KRENARE

Nga Tahir Bezhani

Libri me poezi”Shira dhe ylbere”të autorit Viktor  Gjikolaj,të tërheq që nga poezia e parë e librit deri në faqen e fundit nga se lexuesi ndeshet,që në fillim, me fuqinë e fjalës poetike të shprehur me sinqeritet  e të  nxjerr nga shpirti i tij krijues plot mall  njerëzor. Thellësia e ndjenjës emocionale dhe mendimi i shprehur shumedeminsional i këtyre poezive,janë shtyllat kryesore që reflektohen nga poezia e parë”Qëndresa e fajit” e deri në atë të fundit i faqes 73.

Poezitë e këtij libri frymojnë lirshëm,përcjellin mesazhe te rëndësishme njerëzore,komunikojnë dhimbshëm për fate njerëzore,pa ndarë fatin personal të autorit. Ja disa vargje nga poezia e parë:

Dhe zjarri ra në kullën me myshk

Gjuhët e flakës u ngritën në erë

U dogjën stolitë në sëndyq

Dhe krejt reliket me vlerë

Në pirgun e lartë me hi

Ku gjithçka u kall me rrëmbim

Kishte shpëtuar për çudi

Fleta ku shkruhej,faji im”

Janë këto vargjet më emblematike të cilat të rrëmbejnë këndshëm me përmbajtjen meditative poetike. Emocionet e poetit të skalitura përmes metaforës, përputhen plotësisht me karakterin  e qëllimin  personal  e që shpërndahet në rrolin shoqëror që ka arti,në këtë rast,poezia.

Në disa poezi të shkurta,si te poezia “Durimi” autori zbraz fuqishëm katarzën e tij shpirtërore në raport me karakterin e tij personal e shoqëror,ku pasurimi i ndenjës me durimin”E lind një mëngjes” diellor.

Duke  trajtuar (lexuar) këtë poezi të përmbledhjes në fjalë,mendoj se pesha këtyre vargjeve reflekton një pejsazh të shpirtit të poetit,apo thënë ndryshe,pasqyron boten e tij poetike. Lexojmë disa vargje:

“   E vonova natën time

Dhe durova në terr

E sulmova me shkëlqime

..... e lindi një mëngjes”

Metaforat poetike të përdorura me shkathtësi që nga momenti i lindjes së poezisë nga shpirti krijues,pjek mendimin për interpretim të sigurt të ecjes neper lartësi në rrugën e filozofisë poetike apo të modernitetit të vargut në poezinë e Viktor Gjikolajt.

Poeti Viktor Gjikolaj,reflekton të jetë poet me ndjenjë shpirtore,i motiveve të gjithanshme me natyrë sociale e shoqërore,erotike,familjare,nostalgjik për vendlindjen si rilindësit në mërgim.

Por i veçantë është edhe ndjenja e atdhedashurisë, pra çështja kombëtare, e cila nuk rri anash në poezinë Viktor Gjikolaj.

Këto motive të ruajtura në embrion të ndjenjave shpirtërore të autorit,here-here shpërthejnë fuqishëm nga se janë të ndërthurura fatet personale  dhe ato shoqërore kur arrihet edhe pika universale në artin poetik

Poezia”Fati im” është njëra nga poezitë që argumenton mendimin e shprehur më lartë,njëra ndër poezitë më të bukura në librin “Shira dhe ylbere”.

Poezitë me motive kombëtare,zënë vend meritor në librin e Vikto Gjikolaj,ato janë të skalitura me mjeshtri dhe dhimbje qe prekin qelizat e ndjenjave njerëzore.

Të tilla raste autori i ka përjetuar thellë me rastin e luftës në Kosovë dhe atë dhimbje e nxjerr nga thellësia e tij ,gdhendur mjeshtërisht me intonacionin e dhimbjes shpirtërore

Ja  një poezi se si autori e përshkruan një rast eklatant: poezia “Pesha”:

“E pyeten kampionin:

Në cilën garë,

Në cilin vit

Peshën më të rëndë

Keni ngritur?

I shtangur

Shtangisti tha duke qarë:

Me 1999-tën,

Kur ngrita nga dheu

Një foshnje të vrarë....

Ishte

Gjakovar

Gjakovë,maj,2000”

Mendoj se çdo koment në favor të kësaj poezie do të ishte i tepërt  nga se poeti Viktor Gjikokaj,shpjegon gjithçka nga thellësia e shpirtit të tij njerëzor.

Në këtë libër gjejmë edhe shumë e shumë poezi tjera që meritojnë vëmendjen e lexuesit,bile do thoja edhe të analizës me koshinencë letrare nga se kanë thesar të pasur për t’i interpretuar  e kuptuar sa me mirë.

Të tilla janë poezitë: ”Ka 100 vjet”,”Dhurata”,”Një herë” “Brishtësi”,”Shtëpia e Lazgushit”,”E pash nënën ëndërr”dhe “Episod në 20-vjetorin e rënjës së murit të Berlinit”.

Krejt në fund,duke patur në duar një libër me poezi me vlera të larta,autorin e përgëzoj dhe uroj suksese të reja.