Poezi nga Sabile Keçmezi-Basha

Sabile Keçmezi-Basha

NË ARBËRI KA SHUMË FURTUNË

Në Arbëri, këto ditë

Ka pasur shumë furtunë

Dhe ka rënë skorratinë e kuqe

Në gishtat e Penelopës

Kishte lëshua shtat pritja

Pandora, hezitonte të hapte kutinë

Tinëzisht...

O zot,

Kur do të ndalet

Ky shi i kuq

Mbi kulmet e kullave

EDHE NË 100 VITET E ARDHURA

Unë

Edhe për të gjitha vitet e ardhura

Do të kem mall

Për ato njëmijë vite të shkuara

Që nuk isha e ngjizur

Në barkun e atdheut

Unë do të dua

Edhe në Janinë

Edhe tek Mollë e Kuqe

Vetëm për vete

Pa lejuar të të përimtojnë,

Lapërdharët e stepave

Toka ime e blertë

SYRI SYRIT I MBYLLI SYRIN

Lëvrova gjurmët e hapit

Dhe eca tutje

Duke mbyllur sytë

Me shputa të grisura

Mbi rrasa të nxehta

Valë

Nga e pathëna

Syri syrit

I mbylli syrin

Dhe i dërgoi 

Porosi me gishta

Sa shumë tentova

Që ta zbërthej

Dhembjen e heshtur

Në unazën vertebrore

Në çati të kullës

TRI HERË TROKITA...

Në dyert e mbyllura

Tri herë trokita

Pa dëgjua

Rënkimin e motit

Tri herë trokita

Në brinjët e Evropës

Pa dëgjuar

Fjalën e pathënë

Tri herë thirra

Në emër

Për të pagëzuar

Me emrin e ri

Që kurrë nuk do e harronim