Vangjush Ziko: Stinët

Vangjush Ziko

S T I N Ë T

FËMINIA

S' më kujtohet.

Patjetër,

ishte gjiri i nënës,

i njelmët,

i ëmbël

me shijen e jetës.

Yjtë e qiellit

mbi djep,

patjetër,

shikonin.

Patjetër,

mbi mua fallxhonin.

Një lodërz e lecktë

më ftonte në jetë.

Një purtek' e mënjollës

më  bënte kalorës.

RINIA

Mëz i hazdisur

me buzët me qumësht.

Për ku më je nisur

mbuluar me shkumbë.

Vrapon pa ndërprerë

në skërka me gurë.

Kamxhikun e erës

s' e ndjen mbi lëkurë...

S' e di ti hiç fare,

o mëzi i ri.

Mëgojzë të artë

një zanë kalit.

BURRËRIA

Kur piqen frutat,

degët rënkojnë.

Kur korren grunjat,

kosat djersë kullojnë.

Kopshti im

kujton lulet.

Ara ime

blerimin.

Një thinj' e balukes

ndjell borën

dhe dimrin.

PLEQËRIA

Mjalt' i hidhur i jetës.

Dyll' i ngrirë

i kujtesës.

Ëmbëlsi e velitur

e këngës.

Thumb i topitur

i brengës.

Mërmëritje e heshtjes

së varrit.

Ikona e Shën Llazarit

në pikën e tharë

të lotit

Duke pritur

mëshirën e Zotit.