Agim Deva: USA dhe Musa

Agim DEVA

USA DHE MUSA

/Shkrime posthume/

Nuk di ky im shoku Musa,

Ku e gjet atë këmishë të blertë;

N’shpinë të këmishës

Shkruante – USA,

Dilte n’korzon me të Musa,

Zgataraqej, -

Hund’t – përpjetë!

Vërtet këmishë të bukur kishte,

Këtë stil e kish n’dëshirë,

Me ca pulla lëkure ishte,

Epoleta,

Xhep,

Zinxhirë,

Dilte n’korzo me të Musa,

Kush s’i tha as keq – as mirë!

Dhe kaluan disa ditë –

Regani sulmoi Libinë,

Me kthetra ia grithi diellin,

Gadafit ia vrau – fëminë,

Ia vrau – gratë,

Ia vrau – lirinë;

Bulevardet ia shkatërroi,

Dhe pallatet varg e varg,

Sheshet me bomba ia shtroi,

Kërdi bëri

Por - nga larg,

T’nesërmen n’televizor,

Doli mu si orator

Bashkë me grua e qen në dorë,

T’i flasë botës kah ia mban,

Me qen t’vet qeni Regan!

Një inat Musën e kapi,

Nxori këmishën nga dollapi,

Dhe a dini ç’bëri Musa?

E dogj këmishën

Bashkë me – USA.

Iu dhimbtë çunit pakëz këmisha,

Por iu duk e larë me gjak,

Iu dhimbsën pak

Epoletat,

Por s’iu dhimbtë

USA – aspak!

(Marrë nga libri Agim Deva: “Usa dhe Musa”, “Rilindja”, Prishtinë, 1987,

recensent: Ali Podrimja,  drejtor: Nazmi Rrahmani, fq. 58-60).