Përjetësi » Mani
Kadri Mani: Letër e hapur deputetes Rada Trajkoviq
E merkure, 23.02.2011, 08:58 PM
Letër e hapur deputetes Rada Trajkoviq
Rada Trajkoviqin e paskan lënë mendtë, sot u tupërua edhe në Parlament!
/Rada, mjeke, i ka përzënë nga Spitali i Prishtinës 3 gra shqiptare në acar të janarit!!!/
Nga Kadri Mani
Sot më 22.02.2011, në Parlamentin e Republikës së Kosovës, deputetja Rada Trajkoviq, me tendencë negative armiqësore për mendi raportin e Dik Maty-t, kinse për trafikmin e organeve të robërve serbë nga ana e UÇK-së!
E para, shqiptarët vdesin e nuk vë askush organe serbe në trupin e vet! Eventualisht, mund t’i merrte kush për shtazë ose për shpezë!
Rada qyqja e natës, nuk shkove rrugës të zonjës Sonja Biserko e Natasha Kandiqit, Milan Nikoliqit, Mark Milanit... por prapë ne nuk të këmë pa bukë, nëse ngelesh keq, knkuro për shefe-qenefiste te Navojtoret e Qytetit, ne të përkrahim, o Rada Trajkofiliq!
Gratë e Srebrenicës akuzojnë Del Ponten?
Nga Sitki Cerekja
Është një shembull i bukur!
Le t'i ndjekim dhe ne shqiptarët, t'i bashkohemi zërit të tyre për t’i dhënë del ponteve e &, sot e për gjithmonë, përgjigjen e merituar!
Shoqata e grave të Srebrenicës është e vendosur që të akuzojë ish-prokuroren e Tribunalit të Hagës, Carla Del Ponte. Gratë e Srebrenicës duke u mbështetur në një raport të REL, kanë mbledhur mbi 4 mijë nënshkrime dhe po përgatisin akuzën. Ato do t’i përfaqësojë juristi nga Tuzlla, Damir Aliq, me ndihmën e një ekipi avokatësh nga Londra. Nënat dhe gratë e Srebrenicës kërkojnë të përcaktohet përgjegjësia e Carla Del Pontes për asgjësimin e gjësendeve të gjetura në varrezat masive, të cilat në Tribunalin e Hagës janë përdorur si dëshmi. Procesi i nisur është akoma në fazën fillestare. “Ne do të nisim mbledhjen e dëshmive këtu në Bosnjë e Hercegovinë dhe jashtë. Ndihmën profesionale e kanë ofruar tashmë avokatë nga Londra, të cilët pa kompensim material do ta ndihmojnë ekipin nga Tuzlla në këtë proces. Më së shumti dëshmi ka në Tribunalin e Hagës. Ato që do të na japin neve, me siguri do të shërbejnë si dëshmi. Ato që nuk do të na japin, ne do të bëjmë përpjekje që në mënyra të tjera t’i marrim”, thotë Aliq. Avokatët londinezë janë Fergus Randolf dhe Hugh Merser nga Londra. Ata janë avokatë me një përvojë shumë të gjatë në raste të këtilla dhe në raste të përafërta.
Nuk je përgjigjur në letrën e hapur të gruas time:
Shukrije Bunjaku - Mani: Letër e hapur zonjës Rada Trajkoviq
Shukrije Bunjaku-Mani
E Shtunë, 05-04-2008, 12:14am (GMT)
Letër e hapur zonjës Rada Trajkoviq, deputete, e cila nga banka e zezë akuzon çlirimtarët, ama në fakt, ajo vetë duhet të përballet me Gjykatën e Hagës për krime të luftës
|
|
|
|
Zonja Rada Trajkoviq, jeni në bankën e të akuzuarve
Bashkë me Karaxhiqin, Mlladiqin, Oliver Ivanoviqin, Popin Artemije...
Nga Shukrije Bunjaku - Mani
Srbin sam i srpsko sam dete, pokvaren sam od glave do pete! (Serb jam dhe i birit serb me emër, i prishur jam që nga koka gjer në thembër! )
(Nga një këngë popullore serbe)
Zonja Rada Trajkoviq, unë që po ju shkruaj dhe po ju denoncoj në Hagë, jam amvise-rrobaqepëse dhe veprimtare-publiciste, e kam kryer kl. e parë gjimnaz, kam qenë e përndjekur edhe nga ana e burrit, Kadri
Ajeti i pati vra dy serbë në kurorën e qershisë së vet!
Atë ditë që do t’iu ndodhte taksirati shkieve zullumqarë, katër kaçakët e Kosovicës: Ajet Bunjaku, Ahmet Bunjaku (1920-1996, të cilin në oborr të vet në Prishtinë e kanë vra snajperistët serbë), Muharrem Bunjkau dhe Halit Bunjaku, ishin në mal mbi shtëpinë e Shaban Bunjakut. Nga katundi Bushincë vijnë në Kosovicë dy serbë, Mlladeni e Dina, të cilët takohen me Bacën Zukë tonin, dhe kur merr vesh qëllimin e tyre, iu ofron të shkojnë në qershiat e tija, se a e dinë ata që Ajeti është në mal? Jo- i thonë ata- Ajeti është në mal- formal! Tash u çlirua Jugosllavia, po shkojmë t’ia hamë qershia!! Se qershiat e Ajetit i kanë kokrrat më të ëmbla se tuat!!
Dhe në momentin kur shkiet po ngjiteshin trungut e në kurorën e bojlisë, Haliti që ishte hipur në një lis dhe po vrojtonte me dylbi, i sheh shkiet duke u katërrithur qershisë dhe i thërret Ajetit dhe i tregon. Ajeti vrik niset me pushkë ndër dorë e zbathur vetëm me çorape, kur hyn përnenqershi: në pyetjen se kush iu ka dhënë leje të hipin në qershia të huaja?- me mendimin se mos iu ka dhënë leje Baca Zukë?- ata tentojnë t’i kapin armët e veta, pushkë e revolverë, por Ajeti syshqiponjë ua përspjetë dhe që të dy i vret!!
Ishte interesant fakti që Ajeti kishte qëlluar i zbathur, pa opinga (mbase i ka lënë në kaçuba të thahen në diell?), dhe zbret te mulliri ku kishte qenë duke bluar vëllai i njërit nga të vrarët, e urdhëron vrik t’i zbathë opingat, duke i thënë: shko e merre vëllain se është duke ngrënë në qershiat e mia!
Ajeti vrik mbath opingat e shkaut dhe niset kah katundi Bare, një fshat serb, ku shkiet e shkinat kanë qenë duke punuar nëpër ara dhe të tmerruara nga Ajeti i armatosur, me tri rrethatore fishekësh: një në brez dhe dy krahaqafë, kanë ikur të lemerisur dhe janë fshehur nëpër kaçuba!! Ajeti hyn në një shtëpinë serbe ku e gjen një tepsi me fli: ia fut duart përfundi dhe e merr dhe e shtinë në strajcë. Shkina i thonë se flia është me dhjamë derri?- Ani s’ka gajle!- i përgjigjet Ajeti dhe vazhdon rrugën për të shokët e vet.
Sakaq, Kosovica u rrethua me ushtri e me polici: Draga i Bushincës vringëlli shulin e pushkës për të vrarë! Një partizan nga Shqipëria, quhej Rasim, ia rrok armën dhe i bërtet: çfarë do!?- kush iu ka thënë të vinë këtu? Vëllaznim-Bashkimi ynë nuk e cenon pronën e tjetrit! E kanë lypur, e kanë gjetur!
A ka pasur fat ushtari Rasim, nëse s’ka marrë vesh Enver Hoxha, se paska një partizan shqiptar që kursyeka ballistët!?! Përndryshe, do të urdhëronte që të vriteshin gjashtë shqiptarë për dy serbë, sikur që ka urdhëruar Ramiz Alija që të vriteshin 21 shqiptarë për 7 serbë, poashtu plaçkitës!!!
Shkinat marrin kujën:
Aleluj-aleluj!
Bože pomiluj!
Joj kuku lele!
Joj Mlladene moje!
Joj Dino moje!
Aleluj-aleluj!
Bože pomiluj!
(Mëshhiroi zot, që e humbën jetën kotnasikot!)
I morën kufomat dhe i çuan në fshatin e tyre Bushincë. Të nesërmen kortezhi niset tatëpjetë kah Kosovica dhe ndaloi te udhëkryqi: po donin t'i varrosnin nën qershi!?! Habia jonë ishte e madhe- pse?- po shpejt morëm vesh se ata duan t'i varrosin në Kosovicë, në vendin e rënies „heroike“, për të bërë pak-histori!
Mirëpo shkinat u kapën për arkivole dhe nuk lejuan, ngase nuk do të guxonin nga kaçakët t'iu shkonin në raste ceremonie, prandaj kortezhi vijoi rrugën për në varrezat e shkive. (qëllimisht po e përdor shprehjen-shkieve, që t’ua kthej me rraxhë shprehjen tuaj fyese-shiftari!!)
Në një rast tjetër, Ajeti kishte qëllua në mal duke u rrua, dhe duke ruajtur fshatin e vet nga plaçkitësit partizanë. Afër vetes, si gjithnjë, e kishte lënë pushkën e mbushur. Policia e hetojnë dhe po i shkonin nga pas që ta kapnin, por Ajeti i sheh në pasqyrë! Ajeti me t'u rrotulluar si vetëtimë, i vret që të dytë!!
Më vonë, miku ynë i shtëpisë, Axha Bajram Sadiku nga Reçaku (fshati i masakrave serbe!!), na ka treguar se kishte marrë pjesë në gjykimin e Ajet Kosovicës, dhe na tregonte se Ajeti kishte pranuar se kishte vrarë 20 zullumqarë serbë, kurse aktakuza e rëndonte edhe për më tepër.
Kosovica e vogël e trimave të mëdhenj
Me sa mbaj mend vetë, apo edhe nga rrëfimet e të tjerëve, që tanimë janë bërë pronë imja, pasqyroj:
LUSHI E VESELI JANË KUVENDU
Lushi e Veseli-o janë kuvendu
ue- ky Nikolla kryet fort e ka çu
ue- zunë-o pusi o bre përmbi shpi
ie- duel Nikolla-o n’kamë për-o me fshi
ie-krisën pushkët o bre përmbi shpi
ie- këtij Nikollës o bre bri më bri
ie-bri o më bri o bre anë o për anë
ane- gjallë o përjetë o nuk e kanë lanë-eee!
Njëfarë Nikollë Qupaku, vojvodë nga Jasenoviku, u kërcënohej kaçakëve, bënte kërkesa materiale nga fshatarët e Makreshit e të Busavatës. Një ditë këtij ia zënë pritën dhe e vrasin Lush e Vesel Kosovica dhe Murat Halim Osmani.[1]
Mirëpo Nikolla kishte filluar t’iu qesë haraç: vjehrrit tim, Murat Osmanit, ia lyp orën e xhepit! Murati i thotë: lyp diçka tjetër, aq sa bën ora, ngase orën e kam kujtim nga babai im? Mirëpo Nikolla nuk pranon asgjë tjetër pos orës! Murati i ankohet kushëririt të vet Bajtush Osmanit, Bejtushi miqve dhe bashkëkaçakëve Lushit e Veselit, të cilët i qërojnë hesapet me harambashin.
Bejtë Osmani nga Makreshi ishte kaçak më 1895, i cili ik nga ushtria serbe dhe i bashkëngjitet kaçakut në zë, Vsel Bunjaku- Kosovica. Bejtës fill ia arrestojnë familjen dhe ia dërgojnë në burgun e Nishit e pastaj në Gornji Millanovac: vëllai i Bejtës, Nazifi, 2-3 vjet më i vjetër, vetëm sa ishte martuar me Azemine Bunjakun, që të dy i marrin në burg, nusen më të vjetër, Rukën, të cilës i kishte vdekur burri dhe e kishte lënë me një fëmijë, Nuhiun (ky do të rritet dhe do t’i rrëzojë shtyllat e telefonit!).
Në pika të shkurtra, këto ishin bëmat e Kosovicës së vogël me trima të mëdhenj, të cilët nuk do të përfillnin as harambashët serbë dhe as Mbretërinë e tyre të urryer për ne shqiptarët, por edhe për kroatët e sllovenët...
Ja dy citate që ju kanibalët serbë detyrimisht duhet t’i keni parasysh:
“SS-SENATI SUPREM
Negociues për normalizimin e marrëdhënieve fqinjësore me Serbinë
Propozojmë që të formohet Senati Suprem-negociues për normalizimin e marrëdhënieve fqinjësore me Serbinë fashiste. Ky Senat Suprem, të formohet nga përfaqësuesit e familjeve: Jashari, Popaj, Lladrovci, Deliu, Shehu, Batusha, Duraku, të familjeve: Izbicë, Reçak, Korishë, Krushë, Rahovec, Malishevë, Hajdari, Krasniqi, Maloku, Agani, Ramadani, Berisha, Mehmeti, Loku, Sejdiu, Bunjaku, Kastrati, Halimi, Kelmendi, Haxhiu-Kajolli, Çeku …”
(Botuar te revista “Shqipëria Etnike” nr. 3/1999, f. 2)
“Ka ardhur koha që bota t’i mbështesë shqiptarët në projektet e tyre për vetëvendosje dhe, pse jo, për RIBASHKIM NË NJË SHTET KOMBËTAR SHQIPTAR me madhësinë e Zvicrës, duke krijuar kështu një ekuilibër në zonën e Ballkanit, që historikisht është konsideruar fuçi baruti. Në këtë mënyrë shtetet e Gadishullit Ballkanik do të INTEGROHESHIN në mënyrë paqësore e të qytetëruar në Evropën e Bashkuar të së ardhmes...“
(Prof. Dr. Astrit Leka, Kryetar i Shoqatës Ndërkombëtare të Solidestit për zhvillimin e vendeve të Lindjes: Diskutim i mbajtur në Kolokiumin Ndërkombëtar të vendeve të Evropës Juglindore të Kulturës për një „Evropë të Bashkuar“, bërë në Gjenevë, më 18 maj 1992. Shih: Shqiptarët dhe Evropa, „Lura“, Tiranë,
Zonja Rada Trajkoviq, edhe përpara keni bërë paraqitje të errëta e skandaloze, i keni lëshuar seancat dhe jeni kthyer si anarkistë dhe turbullues të urryer, por ato do t’ia lenim të kaluarës së zezë shoviniste-çetnike serbe, lakmitarëve të tokave të huaja, ama paraqitjen tuaj në Parlamentin e Kosovës sot, nuk do të ta falim kurrë përjetë, sepse nga pozitat e kriminalëve serbë, tentuat të dilini prokurore e të akuzonit UÇK-në: Ushtria Çlirimtare e Kosovës, pra- çlirimtare, e jo sikur ushtria juaj- pushtuese-gjakatare!!
Në atë ushtri të lavdishme çlirimtare ka marrë pjesë aktive edhe çuni i dajës tim, Sadik- Dik Makolli, kurse kushëriri i tij, Agim Makolli, dëshmor, iu ka vra në luftë me ushtrinë pushtuese serbe- me atentat, të cilit ia ka thur një këngë daja Dik:
Sadik Makolli
KËNGË PËR LFTËTARIN
E LIRISË
/Agim Makollit/
Hej krisi pushka gjëmoi trualli
Në luftë u nis një zog sokoli
Në istikam Agim Makolli
Në të katër anët pushka kërcet
Luftë po bën me shokët e vet
Po pyet bota e bën çudi
Ç’janë këto krisma në befasi?
Jo, s’janë krisma në befasi
Luftojnë trimat o për liri
Më 5 maj nëntëdhjetë e gjashtë
Shndrit liqeni flakë përflakë
Derdhen plumbat mbi barbarë
Arra e fortë thyen dhëmb e dhëmballë
Ngadalë shkja se të erdhi dita
Janë ngjallë shytat[2] e t’i kanë zënë pritat
Me Zahirin[3] luftën me vazhdue
Le ta dijë çdo tradhtar
Se ne u dalim ballë për ballë
Amanet ta ka lënë baba
Mos me ndërrua gjakun me grada
Pushka juaj fort jehoi
Anekënd atdheu dëgjoi
Të gjithë shqiptarët n’këmbë i çoi
Për këtë tokë e për atdhe
Japim jetën sikur me le
Gjithë Shqipëria ju nderon
Brez pas brezi do t’iu këndon
Kurrë përjetë nuk ju harron
Duhet shtuar se poashtu këtë shtëpi, shtëpinë e atdhetarit Hamzë Makolli, e ka pasur jatak të sigurt dëshmori i popullit Rexhep Mala, kur ka qenë mësues në Marec, u vra tok me shokun e vet, dëshmorin Nuhi Berisha, në natën midis datës 11/12. janar 1984, në luftë të pabarabartë me pushtuesit serbë në Prishtinë: dy me dymijë!! Datë kjo kur është zënë dhe është burgosur burri im, Kadriu, i cili që nga mosha e tij 12-vjeçare, pra, bashkëshortin im, zotni Kadri Osmani- Mani[4] kur e kanë ftuar në OZN-a dhe e kanë torturuar gjithë ditën e s’ka pranuar asgjë: ishte viti 1949 kur vëllai i tij, kunati im më i vjetri, Ramiz Osmani, me shokë i patën prerë shtyllat e telefonit te Bunari i Rushitit midis Gjilanit e Përlepnicës, pjesëtarë të NDSH-së, të:
MULLA IDRIZ GJILANIT
Udhëheqësi Shpirtëror, Politik e Ushtarak
dhe qenë dënuar:
Ramiz Osmani (17.2.1920- ditën e Pavarësisë të Kosovës!), i dënuar me 18 vjet;
Shefki Osmani i dënuar me 20 vjet;
Nuhi Osmani i dënuar me 15 vjet;
Musli Osmani i dënuar me 8 vjet
Zylfi Musli i dënuar me 15 vjet
-------------------------------------
Kurse unë, nënë me tre fëmijë, kam vrapuar e trokitur dyerve të atyre kazamateve tuaja, kur ju jeni shkolluar apo keni vrapuar pas spiunazhit dhe bredhëritjeve...
Ja se si iu këndon populli ynë çlirimtarëve, por edhe ata vetë:
Patjetër atje do jem
Patjetër atje do jem, o sot o kurrë
Duhet nisur sa s’është vonë për Çlirim
Të ndihet edhe pushka ime se jam shqiptarë e burrë
Lamtumirë Zajqec, oxhaku im
tash do nisem me plot gëzim,
të ngjitem maleve të Marecit legjendar[5]
Po më pret UÇK-ja dashuria ime e rrallë.
Dëshira dhe një frymëzim i rrallë
Po më kërkuat diku, rrëfen Musliu
mos më kërkoni në Marec, Kosovë e gjetiu
jo jo, u flijova për ty nënë Kosovë
në flamurin kuq e zi, aty me keni përgjithmonë.
Musli Imeri ishte betuar për jetë e mot
Nënë Kosovës me i dalë zot
Mjaft me fjalë e politikë
Tani me armikun vetëm tyt më tyt.
Krenaria e Zajqecit Musli Imari ra dëshmor
Me një amanet për tokën Kosovë
Që të mos e qajnë as të mos e vajtojnë
Por me zërat deri në qiell këngës t’ia thonë
Se rashë dëshmor që Kosova të gëzojë lirinë
E flamuri i saj të valojë kudo që ka shqiptari.
Lavdi dëshmorit Musli Imeri!
Lavdi të gjithë dëshmorëve te kombit!
S’keni ndjenja njerëzore që as sot ta flisni të vërtetën sikur Partia Liberale serbe sot, e Paria Socialdemokrate dje: Dimitrije Tucoviqi, Vasa Pellagiqi... te “Radni?ke novine”, ju zezona, pjesë e katastrofës natyrore-shoqërore: kur ju pamë në Parlament me flokët ngjyrë kashte, na u kujtuan të gjitha barsoletat e biondeve budallaqe!
Për turpin e vet, vëllai jua Adem Demaçi ju pati propozuar për kryetare të Kosovës!!
Nuk thuhet kot, nuk është budalla ai që nuk di, por është budalla ai që shtiret se nuk di, por ju vetë po bini në ato nivele injorance e neveritëse:
AMANETI I SHKRIMTARIT
-Puno o serb me shqiptarët dhe do të dalësh fitimtar. Trokit në portat e tyre dhe ato do të hapen. Puno me besnikëri të vërtetë dhe mos e mbështet fatin, as në shkathtësinë tënde dhe as në thjeshtësinë e tyre, duke menduar se mund t`i mashtrosh lehtë. Edhe sikur ata të mos e dinë që ti punon më tepër për lavdinë tënde, se sa për nderin e tyre, mos u lë shkak të kenë arsye e të ngulisin mbi ty njëmijë shikime, për t`i zbuluar dredhitë dhe mashtrimet e tua. Mos e ul veten deri aty. Shqiptarët janë një popull i thjeshtë, e kur e shohin tek ti të vërtetën e pastër, në flakë dhe në det hidhen bashkë me ty…
(Mark Milani:”JETA DHE ZAKONET E SHQIPTARËVE”,
Shtëpia Botuese Arbëria, Tiranë-
nga origjinali serbo-kroatisht, Dr. Lazër Radi)
T’i ulni kokat tuaja shpifarake e të kaloni mëspërmes qyteteve tona të Republikës të Kosovës demokratike, se kush nuk ju nget, askush nuk i fëlliq duart në stërvinat tuaja neveritëse, kufoma shëtitëse. Ju të pa fe e të paatdhe, egërsira të Karpateve nga keni ardhur, pushtues gjakatarë e bukëshkelës: nuk ju kujtohet “agrari” për marrjen e tokave shqiptare dhe ndarjen e tyre serbëve e malazezëve ardhacakë!? Nuk ju kujtohet “Aksioni i Armëve”?- kur rrihnit tërë popullin shqiptar kinse për dorëzimin e armëve, e qëllimi ishte shpërngulja me dhunë për në Turqi!?
Vetëm kush ju beson juve sot e pas, ata do t’i konsiderojmë si juve dhe ca më të poshtër e më maskarenj se juve.
O trutharë e shejtanë me brirë, kujtoni se i kemi harruar krimet tuaja:
“Më 31.3.1945, 4310 shqiptarë u masakruan nga serbët e malazezët, në Tivar. Djem e burra të zgjedhur të të gjitha viseve etnike shqiptare: të Mitrovicës, të Shalës së Bajgorës, të Drenicës (të vendlindjes së Kryeparlamentarit zotni Jakup Krasniqit, që t’i kishe guximin e paturpësinë t’i hedhje romuze, në stilin e atyre grave të liga që hedhin romuze prej përtej gardhit: mbajmë kopilin t’i them lavire sa nuk më ka thënë!), të Skenderajt e të Gllogocit, të Kamenicës, të Preshevës e Bujanocit, të Vitisë, Gjilanit, Prishtinës, të Lipjanit, të Kaçanikut e Ferizajt; të Suharekës, Prizrenit, Dragashit, Opojës, të Pejës e Gjakovës, të Klinës e Istogut; të Tetovës, Manastirit, Gostivarit, Shkupit dhe të viseve tjera të Kosovës, thërrasin politikanët tanë, historianët, poetët, shkrimtarët dhe të gjitha institucionet shkencore shqiptare, me sa zë kanë:
-Ku është gjaku ynë, ku gjenden eshtrat tanë? A janë përgjigjur gjakësit e vërtetë të këtij krimi të paparë në histori? A u vjen rëndë gjaku ynë atyre politikanëve “memecë” që në një mënyrë ndihmuan realizimin e atij skenari të turpshëm.”
(AZEM HAJDINUI- XANI: MASAKRA E TIVARIT
(monografi), Prishtinë,
Se e kujt është Kosova, me kohë e ka thënë poeti
Radovan Zogoviç
ARDHËSIT- KËNGËT E ALI BINAKUT
DOŠLJACI- PESME ALI BINAKA
Ardhacakët serbë e malazias deshën të bëhen zotërues të tokave tona shqiptare!! Me ushtri e me polici, por edhe me medicinë: helmimet e nxënësve nëpër shkolla!!
Më tregonte kunata ime Rifadije Bunjaku: isha në Spitalin e Përgjithshëm në Prishtinë, ku shefe ishte Rada Trajkoviqi: mua dhe disa grave tjera do të na merrte nga një copë mish në qafë, kinse për analiza!?! Na pëshpëriti dikush që të mos pranonim në asnjë mënyrë, ngase Rada shoviniste ka qëllime gjenocidi; dhe kur ne nuk pranuam, me ultimatum për 15 minuta na përzuri nga spitali!! Ishte dimër i acartë, ishim tri gra, dolëm te porta, njëra që ishte gjakovare, ishte veshur shumë hollë dhe po ngrinte: mua më erdhi autobusi për Gjilan, dhe në shpejtësi harrova t’ia jepja një pulovër shoqes time gjakovare: një zot e di se si ka kaluar dhe a ka ngelur fare gjallë!?!
Mjekët serbë e kanë mbyt Dr. Xheladin Dedën në Beograd, specialistin tonë të syve! E kanë mbyt Ismet Gusinë, ekonomistin tonë të famshëm! E kanë gri të gjallë në tavolinën e operacionit dëshmorin tonë Jusuf Gërvalla!... sepse mjekut çetnik iu kujtua betimi çetnik!! Dhe e ka shqelmuar betimin e Hipokratit!!
Kjo ishte tradita e zezë serbe e kahershme, kur po i helmonin deputetët kroatë në Parlamentin serb! E patën helmuar edhe Kolë Bojaxhiun, deputet nga Shkupi, babain e shenjtëreshës tonë Nënës Terezë!!
Zonja Rada Trajkoviq, e keni bërë ju betimin e Hipokratit apo të hipokritit!?!
A mos deshët edhe tash me nostalgjinë tuaj shoviniste në Kosovën e Pavarur ta këndoni himnin tuaj, për ne asimilues dhe neveritës: Hej slloveni!?!
Ju falsifikatorë të historisë, në mungesë të heronjve tuaj, shpesh i përmendni Hajduk Stankon e Hajduk Velkon, që të dytë vllahë!!
Ja heronjtë dhe tribunët tanë: Skënderbeu, Lekë Dukagjini, Çerçiz Topulli, Shyt Mareci, Adem Jashari, Shaban Jashari, Hamza Jashari, Shaban Polluzha, Shote Galica, Azem Bejta, Hasan Prishtina, Igballe Prishtina, Bajram Curri, Marije Shllaku (“Kosovë, gjaku im t’u bëftë dritë!”), Idriz Seferi, Baftije Seferi, Ganimete Tërbeshi, Emin Duraku, Isa Bletini, Selam Salaria, Margarita Tutulani... e kush mund t’i numërojë, më sa mund të numërohen yjet në qiell!!!
Te lëpushka jua “Jedinstvo” e datave 26.9.1984-29.9.1984 (1-4), shpifaraku Dr. Ranko Petroviq:”DELOVI JUGOSLOVENSKIHNARODA U ALBANIJU”- shovinisti pakicat e veta i quan “NAROD” ndërkohë që neve shqiptarëve po na quan “NARODNOST”, paçka se ishim populli i tretë në Jugosllavi!!!
“Dr” i faqeve të zeza dhe i turpeve gënjeshtare përmend “zvogëlimet” statistikore “GJENOCID STATISTIKOR”, “Shqipërinë e Madhe”[6], interesat vitale jugosllave, por ne po ia përkujtojmë atij dhe juve masakrat tuaja monstruoze: më 1821, çetnikët e çartur kanë hyrë në shtëpinë e Mulla Ademit në Keqekollë dhe pasi hoxhës ia kanë pre kokën me sëpatë në prag të derës, ia kanë gri 9 (nëntë) anëtarë të familjes!!!
Dihet poashtu edhe masakra serbe në Prapashticë...
Pra, në fejtonin e tij në katër vazhdime na dërdëllit se në kohën e Zogut një shkollë qenka mbyllur, pa dhënë shpjegime përse!?! Mbase për shkaqe të farës tuaj të sostë?- sikur po ndodh sot në Serbi ku po shuhen sholla e fshatra për shkak të lindshmërisë tuaj mjerane, të “sina jedinca” (fëmija i vetëm)!!
E dini ju rekordin e lindshmërisë te shqiptarët?- 17 fëmijë!! Për këtë shtypi juaj e verdhë dhe i zi gratë shqiptare po i quante “lavatriçe”!!
Tash për çdo të diele me gëzim e hare përcjellim emisionin dituror: bluzëkuqet-bluzëverdhat, ato që kanë shpëtuar nga kama gjakatare serbe e s’keni arritur t’i thernit si mështjerrat!!!
Na i keni vra pas shpine e në gjumë ushtarët tanë në kazermat tuaja
Meqë shpifjet e mjeteve serbe të informimit:“ për shpërnguljen e serbëve dhe të malaziasve me dhunë nga Kosova, për dhunimin e garave, të plakave e të murgeshave serbe nga ana e shqiptarëve, u bë tanimë bajate e nuk po iu besonte asksush; oficerët katilë në Kazermën e Paraqinit, do ta shpikin një „ argument „ të fortë: bëjnë skenarin, dhe të maskuar me shamia të zeza në fytyrat e tyre prej bishash të tërbuara, më datën 3 shtator 1987, në ora 3 të mëngjesit, futen në fjetoret Nr. 41 e 42 dhe vrasin ushtarët e shënjuar paraprakisht, nga çdo Republikë nga një: për ta bindur Vendin dhe Botën, kinse „ për atentatin e shqiptarëve mbi Jugosllavinë „!!!- për ta ndërsyer ushtrinë dhe policinë kundër shqiptarëve dhe kundër Institucioneve të Krahinës së Kosovës.
Me atë rast u vranë në gjumë katër ushtarë: Safet Durakoviç, Sergjan Simiç, Goran Beliç dhe Nazim Gjanoviç. Ndërkaq u plagosën ushtarët: Ante Jezhiç, Nexhip Mehmetoviç, Andrej Preshern, Petar Gjekiç, Huso Kovaçeviç dhe Nazif Axhoviç.
Pastaj e rrëmbejnë nga gjumi i pafajshëm ushtarin shqiptar nga Prizreni, tash Dëshmor i Popullit, Aziz Kelmendi, e qesin aty afër në mal dhe e pushkatojnë, kinse „ në arrati e sipër pas krimit „!!!
Pastaj poashtu i rrëmbejnë edhe shokët e Azizit të ndjerë dhe i burgosin , dhe pas torturash çnjerëzore, i dënojnë „ për ndihmë e pjesëmarrje në krim „!!!
Kështu e kanë serbianët: pa përfunduar mirë një gabim, shpërthejnë një skandal...
Gjykata Supreme II-K Nr. 98/88, datë 20 prill 1988 ( sërish në emër të popullit!! ), Kolegji në krye me gjeneral-majorin Mr. Vojisllav Shushunjar, ushtarëve tanë , krejtësisht të pafajshëm, jua shqiptoi këto dënime të pamerituara:
Abdyl Xhemil Alimani me 20 vjet burgim,
Rizah Xhakli me 20 vjet burgim,
Riza Alibashiqi me 14 vjet burgim,
Afrim Mehmeti me 13 vjet burgim,
Pajazit Aliu me 13 vjet burgim,
Shefqet Paçarizi me 7 vjet burgim dhe
Enver Behluli me 5 vjet burgim.
Gjithsej: 92 vjet burgim,- pa hak as hile!!!
AZIZ / SADIK / KELMENDI /15. 1. 1967- 3 .9. 1987/: Tribunali i Hagës ende nuk e ka shqyrtuar këtë rast!?! Dhe as rastet tjera të vrasjeve në kazermat serbe:
47 USHTARË-DËSHMORË TË VRARË PAS SHPINE NGA OFICERËT SERBË KATILA (Lista nuk është e plotë, sepse janë mbi 100)
Sipas të dhënave që ka siguruar Këshilli për të Drejtat dhe Liritë e Njeriut në Prishtinë, si dhe Ministria për Informim e Republikës së Kosovës: në territorin e sotëm të Kosovës, të Maqedonisë e të Malit të zi (me një fjalë, të Shqipërisë Verilindore të robëruar), nga solldateska gjakatare serbiane, është hartuar lista e ushtarëve të nacionalitetit shqiptar, të cilët i kanë vrarë e mbytur mizorisht: në shërbimet e Armatës Jugosllave gjatë viteve 1981-1992 ( kjo listë nuk është e plotë: s`i kemi informatat e fundit, si dhe ka të paevidentuar e të humbur? ); nëpër garnizonet e ushtrisë pushtuese:
1.Sami Ali Gashi ( 1961 ), student në Prishtinë. Shërbente në Vërshac- Vojvodinë. Vdes në Beograd, më 6.7.1981.
2.Besim Xhemail Bajraktari ( 1958 ), Gjakovë. Vdes në Banjallukë- Bosnjë, më 5.8.1981.
3.Halil A. Hajrullahu ( 1958 ), fshati Banullë- Lipjan. Vdes në Split, më 2.9.1981
4.Shaban S. Prushi ( 1961 ), fshati Zylfaj- Gjakovë. Vdes në Banjallukë, më 22.9.1981.
5.Sami Shani Krasniqi ( 1956 ), Fshati Buqe- Dragash. Vdes në Novo Mesto- Slloveni, më 16.9.1982.
6.Rasim Ramadan Zeka , fshati Metergofc- Podujevë. Vdes në Sinj- Kroaci, më 7.6.1982.
7.Izeir Rrustem Sadiku, student ( 1957 ), fshati Rahovicë- Preshevë. Vdes në Split- Kroaci, më 11.4.1982.
8.Nazmi Abdullah Muja, fshati Gradicë- Gllogovc. Vdes në Mostar- Bosnjë, më 11.4.1982.
9.Hasan Telat Sezairi ( 1959 ), Gostivar- Maqedoni. Vdes në Krivollak, më 15.7.1982.
10.Musë Ramadan Hoxhaj ( 1963 ), fshati Bellanicë. Vdes në Split, më 3.5.1983.
11. Adem Binak Osmanaj, bujk ( 1964 ), fshati Prekallë- Istog. Vdes në Prokuple, më 30.5.1983.
12.Enver Selman Elezi, student ( 1964 ), Shkup. Vdes në Divule- Split, më 4.6.1983.
13.Murat Muharrem Jusufi, maturant ( 1965 ), fshati Haraqinë- Shkup. Vddes në Lubjanë, më 4.6.1083, një javë pas shkuarjes në ushtri.
14. Mustafa Arif Pantina ( 1963 ), fshati Gllarevë- Klinë. Vdes në Derventë, më 1.8.1983.
15. Naser Shaqir Gashi ( 1962 ), fshati Kopiliq i Poshtëm- Skenderaj. Vdes në Shetinska Gora- Slloveni, më 10.6.1984.
16. Agron Haxhi Ferizaj ( 1957 ), fshati Kodrali- Deçan. Vdes në Baçka Topolla, më 23.8.1984.
17. Abedin Selman Balaj ( 1954 ), fshati Korraticë e Epërme- Gllogovc. Vdes në Cele- Slloveni, më 7.3.1982.
18.Mujë Rexhë Muçaj. Vdes në Benkovc, më 243.1985.
19.Fadil Selim Berdynaj,maturant , fshati Radafc- Pejë. Vdes në Mitrovicë të Koroacisë, më 24.6.1985.
20.Ejup Fejzë Sahiti ( 1958 ), e vrasin vetëm 12 ditë para se ta kryente shërbimin në ushtri.
21.Sami Daut Shabani, student ( 1962 ), fshati Zaskok- Ferizaj; pjesëmarrës i 22.Kryengritjes të vitit 1981. Vdes në Spitalin e Zagrebit, më 7.2.1986
23.Haki Rexhep Shatri, stomatolog i diplomuar ( 9.7.1958 ), fshati Tomoc- Istog. Vdes në Sarajevë më 2.2.1986.
24.Inajet Istrefi ( 1966 ), fshati Veleshtë- Strugë. Vdes në Petro Varadin- Vojvodinë, më 12.6.1986.
25.Erdogan Alajdin Morina ( 1959 ), Prizren. Vdes më 2.12.1986.
26.Bedri Niman Bajgora ( 1959 )- Vushtrri. Vdes në Nish, më 14.1.1987.
27.Miftar Sylë Tali ( 196O ), fshati Babaj Bokës- Gjakovë. Vdes në Kutina, më 22.4.1987.
28.Mustafa Mumin Ramadani, fshati Bozofc- Tetovë. Vdes në Strumicë, më 27.4.1987.
29.Aziz Sadik Kelmendi ( 1967 ), fshati Karaçicë- Lipjan. E vrasin në Paraqin, më 3.9.1987.
30.Ibrahim Jusuf Kastrati ( 1961 ), fshati Turjakë- Rahovec. Vdes në Pozharevc, më 3.9.1987.
31Qani Muharrem Shabani ( 1965 ), Rahovec. Vdes në Pulë, më 5.11.1987
32.Raif Muharrem Isufi ( 196O ), fshati Kotorr- Skenderaj,vdes më 5.12.1987.
33.Naim Ramadan Ajgeri ( 1968 ). Vdes në spitalin e Beogradit, më 1988.
34. Naser Xhafer Gashi 8 1969 9, fshati Orrobërdë- Istog. Vdes në Ribnicë- Slloveni, më 15.5.1988.
35.Afrim Muhamet Lushtaku ( 1966 ), fshati Prekaz i Poshtëm- Skenderaj. Vdes në Ribnica- Slloveni, më 28.6.1988.
36.Osman Hajdar Ismajli ( 1968 ), fshati Gërdofc- Medvegjë. Vdes në Titograd (Podgoricë), më 8.7.1988.
37.Enver Shaban Ramadani ( 197O ), fshati Brojë- Skenderaj. Vdes në Viroviticë- Kroaci, më 15.1.1989.
38.Halim Shaqir Litaj ( 197O )- Klinë. Vdes në Doboj, më 4.9.1989.
39.Vahedin Xhemshit Hajrizi ( 1969 ), fshati Kuklibeg- Dragash. Vdes në Divule- Split, është gjetur i vrarë më 26. 4. 199O.
41.Fatmir Adem Tafaj ( 197O ), fshati Grajkovc. Suharekë. Vdes më 25.8.199O, në Velika Gorica.
42.Ivan Pashko Perishiq, Janjevë- Kërçovë. Vdes më 13. 10. 199O.
43.Rexhep Shaban Blakaj ( 1963 ), fshati Jabllanicë e Vogël- Pejë. Vdes në Viroviticë. Kroaci, më 1985.
44.Enver Hasi, fshati Poroj- Tetovë. Vdes më 1985.
45.Izet Bedri Bushi ( 1971 ), fshati Pustenik- Kaçanik. Vdes në Qupri, më 11.1.1991.
46.Lulzim Faik Rexhepi ( 1967 ), fshati Zabel i Poshtëm- Gllogovc. Vdes në Viroviiticë- Kroaci, më 16.1.1991.
47.Burim Sherif Behramaj ( 1972 ), Mitrovicë. Vdes në Beograd, më 25.10.1991.
48Abedin Sabit Krasniqi ( 197O ), Bellaqevc- Fushë-Kosovë. Vdes në Beograd, më 3.11.1991.
Bie në sy vijueshmëria e vrasjeve të rekrutëve shqiptarë, pandërprerë, prej vitit të Kryengritjes Popullore të Vitit 1981-1991,- e deri më sot. Po Republikat e ndara, përse nuk reagojnë rishtas?! Apo kanë vendosur të qëndrojnë besnike të pjesëmarrjes së tyre në krimet serbiane?
Dëshmitarët të cilët e përjetuan Masakrën e Paraqinit: pohojnë se çfarë panë me sytë e ballit, më 3 shtator 1987, Në ora 3 të mëngjesit, kur oficerët serbë, të maskuar me shamia të zeza, i vranë ushtarët në gjumë.
Zonja Trajkoviq, e di që i keni dy sytë në ballë, por nuk e di në ju bëjnë dritë!?! Nëse po, i keni parë ju apo nuk i keni parë fotografitë e qindra njerëzve tanë të radhitura në rrethojën e Kuvendit: të humbur, të zhdukur, të pagjetur e të masakruar nga kanibalët serbë?- të varrosur e të zhvarrosur e të dërguar në Batajnicë e vende tjera nëpër Serbi, për t’i zhdukur gjurmët e krimeve serbe? Ju personalisht çfarë keni thënë e çfarë keni bërë, apo mos jeni indiferente apo e mllefosur pse s’keni arritur të na zhdukin krejtësisht?
Po kundër masakrave të shovinistëve-zullumqarë serbë në Bosnjë, a keni reaguar, se jam kureshtare të lexoj?- po jua përkujtoj me këtë rast:
Srebrenica rivarros 465 viktima nga masakra e vitit 1995
Familjarët e viktimave të masakrës së vitit 1995 në pjesën lindore të Bosnje-Hercegovinës shkuan sot në Srebrenicë për të përkujtuar 12 vjetorin e vrasjes së tetë mijë burrave dhe djemve myslimanë.
Gati 30 mijë vetë, përfshi kryeprokuroren e gjykatës së Hagës Carla del Ponde, nuk u ndalën nga shiu i rrëmbyer për të marrë pjesë në rivarrimin e 465 viktimave të identifikuara së fundi. Eshtrat e tyre u nxorën nga varret masive dhe më pas u identifikuan përmes analizave të ADN-së. Forcat serbe hynë në enklavën e mbrojtur nga OKBja më 11 korrik të vitit 1995 në Srebrenicë.
Të mbijetuarit thonë se trupat serbe ndanë burrat dhe djemtë myslimanë nga gratë dhe i ekzekutuan ata gjatë ditëve të ardhshme. Në komentet e sotme për një agjenci franceze të lajmeve, kryetari i bashkisë së Srebrenicës Abdurahman Malkiç u tha të pranishmëve se të mbijetuarit kanë përgjegjësinë që të sigurohen se drejtësia vihet në vend dhe që viktimat të mos harrohen kurrë. //rd//
Edhe Pavarësinë e Kosovës, do ta konsiderojmë kompromis, ngjashëm me kompromisin e viti 1912 kur qe shpallë Shqipëria Shtet më vete, e kur trojet shqiptare mbeten jashtë kufijve shtetërorë. Edhe tash na kanë mbetur shumë troje jashtë dhe vijon lufta këmbëngulëse për bashkimin e të gjitha trojeve tona të pushtuara nga fqinjët tanë grabitqarë në një tërësi, në Shqipërinë etnike: Kosovën Lindore (Preshevë-Bujanovc-Medvegjë), gjysmën e Maqedonisë, Çamërinë, trojet tona nën Mal të Zi dhe:
TOPLICA
Për të mos i përmendur qytetet veç e veç: Kurshumli, Prokuple, Leskovc, Vranjë, Pirot, Nish, Dragushë, Molla e Kuqe...(si në rastin e Shqipërisë e të Kosovës që nuk i numërojmë qytetet, apojo?), themi-Toplica, e kjo ishte ca më e madhe se Kosova e sotme!!
Më 1878 (viti i njëjtë i Kongresit të Berlinit dhe i Lidhjes Shqiptare të Prizrenit), me të vendosur në Berlin se Turqia vijon t’i mbajë territoret e veta (të pushtuara), Kreu çetniko-fashist jep urdhër spastrimin e Toplicës nga “turqit”!! Në afat prej 15 minutash!! Ne mund ta marrim me mend se për 15 minuta njeriu nuk mund ta ndërrojë banesën, edhe po të jetë në të njëjtin kat, apojo!?- dhe hajde bacë me teshë e koteshë, me cull e me mull, në mes të dimrit nëpër dëborë niset karvani i refugjatëve... Qëllimi i shpërnguljes ka qenë- shfarosja rrugës: ndalet nëna t’i japë gji foshnjës, xhandari nxjerr “kamën” (hanxharin) dhe ia pret gjinjtë nënës e foshnjën e ngul një thikë ose e hedh tutje në borë!!
Pavarësi kërkojnë 2.000.000.- vllahë të Krahinës së Timokut me qendër në Zajçar e në Bor, pavarësi kërkon Vojvodina, pavarësi kërkon Sanxhaku... ju qoftë për hair- Pashallëku!
Kush kërkon më tepër, mbetet pa hiç! (Ko traži ve?e, izgubi u vre?e!)
Remzi Basha: Qyqja Jugosllavia dhe kukulla Italia planifikojnë spastrimin e Kosovës dhe ndarjen e Shqipërisë më 1937- e mërkurë, 13-02-2008, 07:32pm (GMT)
Prandaj ne kemi të drejtë të festojmë fitoret tona të njëpasnjëshme: pavarësinë e Kosovës, Ftesën për pranimin e Shqipërisë në NATO, me të drejtë vetoje barabar me Amerikën e me Rusinë!! Lirimin e komandantit Ramush Haradinajt:
Gjykata e Hagës shpall të pafajshëm ish kryeministrin Ramush Haradinaj
03-04-2008
Gjykata e Kombeve të Bashkuara për krimet e Luftës në ish Jugosllavi e shpalli të pafajshëm ish kryeministrin e Kosovës Ramush Haradinaj dhe të akuzuarin tjetër Idriz Balaj, ndërsa shpalli fajtor të pandehurin e tretë, Lahi Brahimaj, duke e dënuar me 6 vjet burgim. Ata ishin akuzuar për krime gjatë konfliktit në Kosovë.
Të tre të pandehurit mbanin poste të larta në radhët e Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës. Prokurorët kishin kërkuar dënimin me 25 vjet heqje lirie për të tre. Zoti Haradinaj ishte politikani më i lartë i Kosovës që u gjykua në Hagë. Ai dha dorëheqjen nga posti i kryeministrit në vitin 2005, pas ngritjes së akuzës. //rd//
Tash t’u mbyll goja e keqe me tutkall, UÇK-ja e pafajshme u shpall!!
Ju mjeke!?!
Por rrini të qetë, se ne kurrë nuk i kemi nga barbarët që na kanë rënë në dorë.
Lavdi nënave shqiptare!
Rrnoftë Republika e Kosovës!
Adio Jugosllavijo!
Adio Serbijo!!
[1] Shih te Monografia nga Halit Maliqi: “BUSAVATA NËPËR SHEKUJ”.
[2] Aludim në kaçakun e mirënjohur- Shyt Mareci me shokë.
[3] Dëshmori i popullit Zahir Pajaziti.
[4] Kadri Osmani- Mani, ka qenë i dënuar me 25 vjet burgim, prej të cilave i ka vuajtur 17 vjet, me tri përsëritje, në këto burgje: Prishtinë-Mitrovicë-Pejë-Beograd-Pozharevc-Nish-Leskovc-Dob-Maribor-Zagreb-Lubjanë
[5] Mareci legjendar, për shkak të kaçakut Shyt Mareci, i cili i tmerronte bandat çetnike zullumqare.
[6] Thuhet Serbi e Madhe dhe Shqipëri Etnike, ngase ne i duam trojet tona, kurse ju trojet e huaja!!
Facebook
Twitter
Google+
Digg
Artikuj te tjere
Gallery
