Luan Çipi: 21 Janari i përgjakur

Luan Çipi

21 Janari i përgjakur

Zgjohem në mëngjes

Dhe sa ndjej se marr frymë e shoh dritë,

Me respekt e kujdes

Zotit i falem, që tokën e shndrit.

Nga dritarja, sa një faqe muri

E qiellçarëses së qytetit gjigand,

Admiroj tej e tej bardhësi bore

Dhe qindra makina në rrugën e gjatë.

Liqeni i pafund krejt ka ngrirë

Dhe bora mbi çatitë është një fut

Brenda, thua zhveshur, ndjehesh mirë

Si në një pranverë të but.

E ftohta dhe e ngrohta bashkë janë

Të ftohtën e jep bora dhe ngrica,

E ngrohta, komoditet  amerikan

Për plakun, si për  të çalin paterica.

Qyteti, me banorë sa e gjithë Shqipëria

Gjallon e lëviz pa pushim

Dhe milionë qytetarë nuk i mban shtëpia,

Nxitojnë në punë e mësim.

*

Mendimin e degdis shumë larg

Ndaj shpejt hedh sytë në kompjuter

Shoh: në bulevard një varg

Të gjer e të gjatë, të pakëputur.

Ata me britma, flamurë e pankarta

Vërshojnë e pushtojnë bulevardin,

Me ngjyrat rozë parullat në karta

Urrejtjen e mbledhur, mbartin.

Po, anës tyre, policia dhe garda

Bën presion, godet dhe shtyn

Qëllohet me gurë, drurë dhe shashka.

Anash, plumba, flakë dhe tym...

Dhe rrugët, atë dite, gjakosur

Katër të pafajshëm vrarë

Civilë dhe policë të  plagosur.

Pasdite, njëzetenjë janar.

I vrau politika, jo  nuk i zuri tuneli,

Qeveria e mbrapshtë dhe opozita shtrigë

Se  djemve shqiptarë ende pushka u ngeli

Jo libri dhe kazma, si në Amerikë.

Çikago, 10 Shkurt 2011