Vangjush Ziko: Triptik dashurie

Vangjush Ziko

T R I P T I K   D A S H U R I E

SHËN SERENATA

Të rinj

nuk e njihnim

Shën Valentinin.

Por dashurinë

kishim të shenjtë.

Lule

nuk blinim,

as diamantë të shtrenjtë.

Puthjet

fshihnim nga sytë e botës.

Nuk putheshim sheshit.

Gjëja m' e lumtur në botë,

Të vidhnim

një buzëqeshje.

Zemra dridhej

në tela kitare,

Si shpellë kitare kumbonte.

Hapeshin vetë

natën dritaret

Dhe dashuria këndonte...

S' e dinim se ç' ishte

Shën Valentini,

Martiri me zemër të artë.

Zjarrin e shpirtit

digjnim

për Shën Serenatën.

HORIZONTI I DASHURISË

Qielli puthet

me tokën.

Qielli puthet

me ujrat.

Sa zor nga kjo portë

në shpirt

për të hyrë.

Atje troket Dielli.

Atje troket Hëna.

Atje yjtë digjen

dhe hi nuk lenë.

Trokiti dhe zemra ime

shtegtare.

Shqiptoi një emër

me dritë larë.

Ndoq horizontin

më tutje,

më tutje...

Gjer qielli i zemrës

u dogj

në një puthje.

TRIOLETE  

VILMAS

*   *   *

Fytyra jote e magjishme

Me këto thinjë argjenduar

M' i ndrit dhe ditët e tanishme.

Fytyra jote e magjishme

Me këtë nurin aq të hijshëm,

Me këta sytë e menduar.

Fytyra jote e magjishme

Me këto thinjë argjenduar.

*   *   *

Vitet na ikin.Dot s' i mbajmë,

Hirushja ime zemërbutë,

T' i puth ngadalë unë sytë.

Vitet na ikin.Dot s' i mbajmë.

Ashtu si gjethet u këputën.

Ne nuk trishtohemi.Nuk qajmë.

Vitet na ikin.Dot s' i mbajmë,

Hirushja ime zemërbutë.

*   *   *

Ndrit dashuria e selitur

Luleshëmitri buzë vjeshtës,

E përtëritur.E vesitur.

Ndrit dashuria e selitur

Si yll i mbrëmjes majë kreshtës

Dhe në acar i paplatitur.

Ndrit dashuria e selitur

Lule shëmitri buzë vjeshtës.

Shkurt  2011