Poezi nga Dibran Demaku

Dibran Demaku

GJYSMAT

Nxjerr një kashtë e dalin gjashtë

gjysma brenda,gjysma jashtë

Që nga koha më e vjetër

gjysma akuzon gjysmën tjetër

Nëpër vite,nëpër shekuj

gjysma ngrit,gjysma shemb tempuj

Gjysma-gjysma e tërë bota

njëra në këmbë-tjetra mbi rrota

Gjysma-gjysmës ia nxjerr sytë

kush e parë e kush e dytë

Gjysma qanë e gjysma qeshë

veç të rënët janë në mes...

NË KULLËN PREJ GURI

Në tokë e në det

guri i rëndë në vend të vet

po lëvizi,u lëkund

edhe era do ta tundë.

Fjala e Urtakut

në ballë të oxhakut

mbështetur për muri

në kullën prej guri.

Që atëherë e tutje

si urdhër a lutje

kur nuk lëviz guri

ngjyrën ruan flamuri.

AS NË ËNDËRR

Nisje,nisje,nisje

as kthim prapa-stisje

në rrugën pa braktisje

Kthim,kthim,kthim

në errësirë e në agim

as në ëndërr,as në zgjim...

NËN MELODINË E FYELLIT

Nën dritën e hënës

nën mbretërinë e ëndrrës

iku larg prej Nënës

Duke  kërkuar lirinë

vargu mbeti pa rimë

në zemër një vrimë

Nën rrezet e diellit

pikë,pikë lotoi qiellit

nën melodinë e fyellit