Fritz Radovani: Shqiptarë!

SHQIPTARË!

DERI KUR, ME QEVERISJE ANADOLLAKE TË ZGJEDHUN NGA “SHOKU” TITO..?

Nga Fritz RADOVANI

Deri kur me drejtuesit e shtetit komunist të zgjedhun dhe të ruejtun nga shovenistët serb?

Deri kur me drejtuesit përçarës të Shtetit dhe të Popullit Shqiptarë?

Deri kur me adhuruesit e marksizëm leninizmit ateist e shkatrrimtarë?

Deri kur me shitësit tradhëtarë të Trojeve Shqiptare, për interesa të kolltukut të tyne?

Deri kur nën thundren e tradhëtarëve që na nxorrën nga Europa e Përparueme?

Deri kur me politikanë që bredhin me ibrik të kallaisun në “Konferencën Islamike”..?

Deri kur me pasuesit injorantë të terroristëve Enver Hoxha e Ramiz Alia?

Deri kur o vëllazën Shqiptarë, të namun e të mallkuem mjedis Qytetnimit Europjan?

Deri kur, Ju pyes Ju, o Gurë të Zallit Kirit...e Ju, o shkambijë në Bjeshkët e Nemuna, që plot 65 vjet ma parë filluet të parët me u la me gjak nga dora tradhëtare e komunistve tonë, që për një kolltuk të qelbun i sherbyen dhe po i sherbejnë edhe sot, hasmit, anmikut shekullor e të pangopun me gjakun e Atdhetarve të Atyne Viseve krenare e të lavdishme, ku vdekja për Atdhe e Fe ishte si me le...Po, Ju pyes Ju, o Malësore Burrnesha, Ju, që nën breshninë e plumbave bash të atyne gjaksorve katila, u çuet bukë e duhan Atyne Burrave që s’e njohtën tuten edhe pse ishin të ngujuem e të rrethuem ç’ prej shpellës Mëri Kokës, brinjë Cukalit, e deri ku Katrin Tomja me Shoqe rroku armët e luftoi për Liri, bash sikur...në 1911, nën drejtimin e Burrit Malësisë që me Flamur në dorë, i tregoi Botës mbarë se kush janë Shqipet e Kastriotit, që po fluturojnë edhe njëherë nga vrimat e gjuejtjeve të gjyleve turke të mbetuna në Kështjellat e Krujes, Shkodres e Shqipnisë Heroike, ku, Trimat e Saj, aty ku venë kambën në tokë, aty shpërthen vullkani i Lirisë!

Baballarët e këtyne tradhëtarve që po sundojnë janë ata që vranë Dedë Gjo Lulin, Luigj Gurakuqin, Bajram Currin, Avni Rrustemin, Hasan Prishtinën e Burrin me çakçirë të Kosovës Isa Boletinin... Fëmijët e tyne katila të lindun të paligjshem ndër kaçuba mrinash e ferrkuqesh të  mbjelluna nga dora e Titos, vranë mizorisht e barbarisht edhe Bijtë e Bijat e Atyne Atdhetarve që me 28 Nandor 1912 me pushkë në dorë e revole mbas shpinës, gjithnjë të përndjekun e të survejuem... kanë ba e shpallë Shqipninë e Pavdekshme!

Hapni veshtë e ndigjoni gjamën që sjellë Veriu nga shpella ku u tradhëtue Prek Cali me 118 Burra të Kelmendit, hapni veshtë e ndigjoni zanin e Tyne, që buçet nga krojet e proskat ku komunistët hodhën trupat e tyne...me ngopë qejtë e serbit, t’uritun si bishat e terbueme...

Hapni sytë e shihni Burrneshat e veja të Malësisë Hotit ka psikamin me gjithë forcen e zanit të Tyne, ndër shpellat e cungat e Vrithit, ku Shqipja shitoi Trimin e vet Gjelosh Lulin...

Hapni parzmin e shihni ka zemra troket e çaperdisun kur kerkon me gjetë një “Shenjë” tek Ato gropa... ku prehen edhe Sot Loçkat e Sajë, të këputuna në Lule të Rinisë që nga: Mark Çuni e Muzafer Pipa, Kol Prela, Gjelosh Lulashi e Qerim Sadiku, Paulin Pali, Caf Meti e Ndue Pali, Zef Kol Prela e Pjeter P.Pali, Fahri Rusi, Prenkë Kaçinari e Xhelal Hardolli, Kolec e Simon Deda, Mark e Llesh Gjomarkagjoni, Frano, Ndoc e Pëllumb Mirakaj, e deri ku Shkumbini u skuq nga Alush Lushanaku e “Çeta e Hekurt”, po, deri atje larg nga Kuçova prej Gjon Frano Lleshit e Pjetrit Gurakuqve,.. që Nana Shqipni, nuk di me i le e me i mkue pshesh kurrma Shokve të Tyne.

Vrojtoni me sytë Tuej që s’njohin çka asht lodja o Nana Burrnesha e, nën ata çinar shekullor, kërkoni se nuk ka as Shenjë as Kryq ende tek koka e Atyne Martirve t’Atdheut! Aty do të gjeni në një skutë nën një pishë që  rrjedhë ende sot lot rrëshine... “fletët” e djeguna e të zharituna të “Ungjillit” të Maleve ,“Lahutën e Malësisë”, që “kalbet”...por nuk vdes!

E, pak ma andej...asht rrashta e shporueme e Poetit Ambelsisë...të Madhit Zadeja...ende Sot e mbështjellun nga duertë e Heroit Demokrat Mark Çuni, me “Ruben e Kuqe”...

Ecni, ecni pa frikë, ecni kah Rozafa e shikoni aty ku njëditë Ajo, e zemrueme i ndryshoi rrjedhën edhe atyne lumejve të rrembyeshëm, ecni mbas asaj gjarpnushë të “pabesë” që thirret Buna e, shihni se Aty... nën shelqe, ku, Shqiptari ka gropen që thirret “Vorr”, ashtu, si të gjithë Herojt e Martirët e Kombit tonë që nuk kanë Vorre as lapidarë po, prehen nën degët e tyne të lidhuna e të thuruna me Ta Kunorë Lavdije, e, Aty do të gjeni Eshtnat e Bardhosh Danit, Mark Cacës e Brahim Dergutit... se, ashtu, plumbat komuniste vorrosen anë e kand Rininë Shqiptare.

E, dikund atje në dalje të saj, ndaloni, ndaloni, se bash aty ku, gjarpnusha shkrryhet për stomije të veta që serbi zaptoi me dhunë, bash aty, ku vuni kambën dhunuesi për me i marrë frymen Bunës e Qytetit Teutës, ndër gomna të saja  janë Visaret e Kombit, Aty prehen në Paqë, si Vllazen të një Atdheu, Ata që Kastrioti me Shpaten e Tij i pagëzoi me emnin Shqiptarë: Të gjithë sëbashku Katolikë, Muslimanë e Orthodoksë që dhanë jeten për Një Shqipni të Lirë e Europjane. Kujtoni atëherë, kur Adriatiku gufoi nga gjaku i derdhun mbrendë e me dallget e tija të harrlisuna tronditi Romen, Beogradin e Athinën...Bash prej atyne stuhive që u përplasën për Torren Ejfel e Sahatin e Madh të Londres, kur Imzot Bumçi i ra Kumonës së Vatikanit, po, po, atëherë kur, Fishta, Mjedja e Gurakuqi ynë, si në të marrun goje për nën mustak, shkrepën porsi rrëfeja me Gjuhën e Gegëve e të Toskëve vëllazën, ashtu si i pat mësue Lokja plakë në shkollat e para të Pëllanës, Troshanit e Kush Micës.... e, pa ju tutë syni i thanë Vashingtonit:

“Këtu e ka cakun Shqipnia e Gjergj Kastriotit!”

Asht po, Shqiptari i lidhun për brez me konop të Sh’Françeskut, bash Ai Frati i Fishtës së Zadrimës... dikund kah brigjet e Drinit, në atë ujë të turbulluem ngjyni “penën” e Tij... dhe, i tha serbit dhe gjithë Europës së pabesë:

... “E sheh, po, vetë gjakbasi, se rob s’bahet/ Ai dhe, ku Flamuri kuq e zi valvitet.”

Por, tradhëtarët komunistë Enver Hoxha me Ramiz Alinë, e vranë edhe në “Vorr”...e, i thanë... “tradhëtarë”! E shkelën mbi Atë Vorr të gjithë ata “proletarë” që Botën vorfnuen...e, mbi “gërmadhat” e luftës vëllavrasëse të pafund, “nacional – çlirimtare”, ndertuen “selinë” e “yllit të kuq” me drapen e çekanin e Leninit... E, padronët e tyne aty... ku, qytetnimi i Europës dikur u le, ... “një Murë” mbi miljona rrashta vune, në shenjë “Lirije” e, edhe Berlini... u shue!

U ngritën “madhshtorë” të derdhun në bronx e përmbi shkambij graniti të lustruem nga dora e skllavit të pranguem, të dhunuem e të burgosun, u ngulën si thika diktatorët e shekullit XX.., që me fatet e kombëve luejten “poker”... ndër tavolinat e Jaltës dhe të Moskës...

Harroi Ruzvelti, Stalini...edhe Çërçilli, se, kur Toka e Lirë pushtohet, robnohet, dhunohet, digjet, plaçkitet, vidhet, pështyhet, përmbytet... Njëditë, Aty nga lymi e balta u pat krijue Adami!

Ai, që me Doren e Tij caktoi Parrizin e Tokës, Ai i Madhnueshmi krijoi Arbërinë...

Ai asht që i hokati Popullit Shqiptar...e Populli ynë, e adhuroi ndër Njëzet Shekuj...

Me doren e shugurueme të Pal Engjullit, Ai,  i tha: “Shqipni, Unë po të Pagëzoj...”

Aty kah e vona...kur, Dielli ra me fjetë.., nën Dritën e Pishës së Malit të Kështjellit të Krujës, Donika me dorën e vet, me pejnat e zezë qendisi Një Shqipe... për Trimat Besnikë të Arbënisë, e heret, pa dalë kurrkund drita, Gjergjit për parzem ia ngjeshi bash si t’ ishte një mburojë...që, as gjylja e topit nuk mund ta shpojë...E zemra e Burrit Kastriotve, filloi me rrah ma fuqishem, kur Ai, mbi Atë Flamur me shpaten e Vet u betue: “Për Shekuj të Shekujve, Shqiptari me Këte Shenjë ka me luftue për Fe e Atdhe e, ka me Fitue!”... E ashtu ngjau...për 25 vjet!

Ishte Flamuri me Shqipen Dykrenare...që, Europën mbrojti nga rrenimi anadollak...

Flamuri i Shqipnisë sonë...Flamuri i të gjithë Shqiptarve...kudo kjofshin!

Edhe Shqipnia e ngjeshi për parzem të vet...e, mujti me vazhdue me kenë...

Ishte, po, Ajo Shqipni, e vetme në Botë që në 1924, n’atë Tokën e zaptueme për 500 vjet nga Anadolli pat krijue Shtetin e Saj Demokratik, e në krye të Tij një Peshkop Orthodoks, pat vue me drejtue me vullnetin e të gjithë Shqiptarve, pa dallim Feje...

Ishte po, Ajo Shqipnia e Shqiptarve, që serbi e greku i pabesë thërriste ndër katedrat e mbarë Europës, “shqiptarët janë ende anadollakë”... e bash me dorën e vet, ata tinzarë, në vitin 1941, gjetën një fanatik oriental nga Gjinokastra... Ishte dora e Titos që me spijunët sherbëtorë e tradhëtarë të shitun “shqiptarë”, formoi partinë komuniste që me “pushkë e kazem” dhe veglat  e tija mizore një gropë të re Shqipnisë ata i hapne e sipër për shenjë, mbi Shqipen Dykrenare, një “yll të kuq” zhigatne... Një epitaf shkruen me shkronja cirilike mbi rrasen e saj gjashtkandshe:

“Këtu pushon Shqipnia Europjane”... “Kushtue nga komunistët Tito, Stalin, Enver ”.

Ai pallat aq i bukur i “kryeministrisë” që shkelqen mes Tiranës.., u mbush me “dezhurë e tavarish” nga Beogradi, Moska, Pekini...e vorrmihës të prëgatitun në universitetët e tyne me një kulturë maksiste–ateiste...Ishin “kuadrot e larta” me ibrikë të kallaisun nga miqtë oriental... e pak ma vonë të “Konferencës Islamike” që “qarkulloi” partia, me të cilët na lidhi skilja Ramiz Alia.

E, po, nga Ai vorr ku shpresat humbën e Liria mêjti...Një za i mekun u ndigjue në 1946:

“Shqipnia u fitue me gjak; me gjak edhe po mbahet e robnueme. Do të vijë dita e me Paqë e Drejtësi do të fitohet!..” E këto fjalë... mbetën të ruejtuna deri në Nandorin e 1990, kur në Rrëmaji të Shkodres, me 11 Nandor Don Simon Jubani, shpalli porosinë e Atdhetarve Shqiptarë!

Ushtoi Taraboshi Atë ditë të 13 Dhetorit 1991, e gjama e tij shkrepi porsi rrufeja e dalun nga zemra e zharitun dhe e ndezun flakë për Liri e Popullit Demokrat Shkodranë, që njëherë e përgjithmonë zhguli nga Truelli i Rozafës edhe “bustin” e flliqun të diktatorit katil e mizor...

Shqipnia Rilindi! Ishte Shqipnia e Gjergj Kastriotit...që u ngrit në kambë!

E Bija e Saj nga Shkupi, që u le po, 100 vjet ma parë,..Ajo Velbardhë e Lumnueshme me vija të Qiellit prej kah i Lumi e ndriti e Boten mbarë çuditi, Europës i diftoi se:

“Unë jam le në vitin 1910 kur Shkupi ishte Shqipni! Unë jam Shqiptare!..”

Edhe Nanë Tereza, si Vëllau i Saj, dikur... At Gjergji...

Në këte 28 Nandor 2010...Porsi “Fleta e Ejllit t’ Zotit”...

Shpalosin nga Qielli i pastër dhe i shndritshëm ku janë Ata, Një pelhurë të mëndafshtë, Flamur...dy bojnash, me Shqipën e vet Dykrenare, të shkrueme me shkrojla t’ arta: 

                        “Kurr Shqipni s’ kam me t’ harrue

                        Edhe n’ vorr me t’ përmendë kam...”

Shqipnia pra, Asht... e, do t’jetë!

Po, Ju, ku jeni, o Shqiptarë!!?