Ndue Hila: Poezi kushtuar Dardanise ne prag te Pavaresise

 Nga Ndue Hila

Pritja me durim nuk ka
   
  Po presim të lindi
  Një foshnjë e lindur
  Po presim ta pagëzojnë në emër
  Emer të bukur ka
  Perëndia shenjtnorë emrin ia la
  Presim të gjithë po presim
  Në çdo cep të botes mbare
  Ku ka shqipfolsa
  Me emrin e bukur shqiptar
  Presim të rilindi po presim
  Presim të këndojmë
  Këngën e pavarsise Dardane
  Presim të jemi të lire
  O vëlla
  Pritja me durim nuk ka.
  
  10 dhjetor 2007
  
  
  Kushtrim
  
  Poeme
  
  Të gjithe rrime me mashe në dorë
  Zjarrit askush nuk po i afrohët
  Kaluen vitë e dekada
  Kullma e pavarsise aty po farkëtohët.
  
  Zemra na është ngrirë
  Flakës të gjithë ja kanë frikën
  Koka mbush me thinja
  Besojmë në Zotin e në Amerikën
  
  Ç’po ndodh në këto ditë të ftohta
  Diplomacia kudo është ngrirë
  Kancelaritë botrorë kanë ethë të forta
  Skalitur u është tmerri i pavarsisë Dardanë në fytyrë
  
  Përsë vallë gjithë kjo frikë?
  Nga kush o Zot, kush e di?
  Pazarët po rreshqasin si në akullnaja
  Për shenjtënoren e madhë Dardani
  
  Ku janë varret e lirisë Dardanë
  Ku është gjaku që ja gjakrisi atë tokë të bekuar
  Ku janë yjët që u shuan për atë vatër
  Ku janë yjët që kurrë nuk kanë për tu shuar
  
  A mos vallë gjaku i tyrë është tharë?
  Dhe lulët mbi të nuk kanë jetë!
  Mos vallë dritën e pavarsisë akoma nuk e kanë parë
  Apo gjaku i lulekuqëve Dardane i ngrirë ka me mbetë
  
  Ku është besa e lidhur?
  Ku është flamuri i mbushur më gjak?
  Ku është politika e skuqur nëntorevë
  Rrembejëni O vëllezër pavarsinë e vendoseni në prag.
  
  Ehej, kushtrim o vëllezër
  Dardania do besë
  Të mos qendrojmë me si skllevër
  Vetëm nen Zot, Dardania e pavarur të mbesë
  
  Vazhdojnë kafshimët
  Por ende nuk kemi mësuar të ulurijmë
  Botës mbarë ti tregojmë
  Se më ujqërit bashkë me nuk rrimë.
  
  Sado dhembët prap ti nxjerrin
  Sado kthetrat t’i shtërngojnë
  Ka ardhë koha ta shpojmë terrin
  Dritën ta përçojmë.
  
  Ku janë trimat dhe trimreshat
  Ku është gjaku i derdhur reke
  Edhe të gjymtuar në qoftëse mbesim
  Pavarsine e duam ne.
  
  Lindur s’kam, jo në Dardani
  Nuk banoj në ato trojë
  Zemra më digjët për atë pavarsi
  Një ditë i lirë të pi ujë në ato krojë.
  
  Botës ti tregojmë beslidhjën shqiptarë
  Që nder shekuj e kemi nderuar
  Botës ti tregojmë, Dardania është në vatrën e saj amtarë
  Aty të pavarur duhët më qëndruar
  
  Eeeej Azem Galica
  Eeeej ju o Jashar
  Dardaninë të mos e lëne nder spilca
  E bota ta dijë se kemi gjak shqiptarë
  
  Ta rrëmbejmë me forcë pavarsinë
  Të pëlcasin mbretër e Caret nga inati
  Të mos na shterrojë gjaku për lirinë
  Të na lulëzojë liria tek pragu.
  
  Kushtrim – o ju vëllezër,
  Kushtrim – o ju politikan
  Të mos qëndrojmë me si skllevër
  Të mos kursejmë as jetën për vatan
  
  Dardania sytë e përlotur sot i ka nga ne
  Ethet i kanë zënë kancelaritë botrorë
  Po kalojne muaj e vitë mbi dhe
  Dardaninë s’do ta mbajë askush për dorë
  
  Kushtrim, kushtrim në dherat amtarë
  Kushtrim, kushtrim në qytet e malsi
  Kushtrim, kushtrim për gjakun që akoma nuk është tharë
  Kushtrim, kushtrim për pavarsinë në Dardani.
  
  12 dhjetor 2007
  
  
  Ta puthim ëngjullin “Pavarsi”
  
  Çfarë kanë trojet pse mbajnë zi
  Zot a e di, malet pse kanë heshtur
  Nuk do shqipja jetë pa liri
  Nuk do shqipja e vrarë të mbesi.
  
  Toka digjët gjemon deti
  Ushtojnë malet, fushat shkretë s’kanë mbetur
  Dardania fale prëj Zotit
  S’don kush kufijtë më me ja reshtur.
  
  Në Dardani po agon drita
  Prej një natë mbushur më stuhi
  Dardani ty tungjatjeta
  Mjaft qëndrove nen robëri.
  
  Ngrihuni, ju o vëllezër,
  Rrokni mendjën politikë
  Të mos rrimë ne ma si skllevër
  Të na ngrohi dielli një ditë.
  
  Mjaft, mjaft pash perëndinë
  Ju t’egrit politikanë
  Ka një diell mbi Dardaninë
  Do ta ngrohi të lirë në Ballkan.
  
  Nuk është shqipja e vetmuar,
  Shpirti nuk është ndarë në dysh
  Nuk është shqipja e sakatosur
  Por është e mjera, e lënë pas sysh.
  
  Mos e ngrehni mendjën në luftë
  Dilnu hapur të bashkuar
  Të dy shtetë me një shqiponjë
  Me një fe “Komb” të pagëzuar.
  
  Po agon drita, do të lindi dielli
  Në botë nuk ka gje që ta ndalojë
  Do të jetë rrezja e ylberit,
  Që kombin shqiptar ta bashkojë.
  
  Retë janë ulur, tokës i bejnë rojë
  Dielli hesht përmbi shqiptarë
  Politikanë në të dashturat trojë
  Do ta bejnë një kombin shqiptarë
  
  Ej qe besa moj europë
  Ej qe besa edhe ti botë
  Nuk do të luani mbi trojët tona
  Se shqiptarit, shqiptare i thonë.
  
  Nga Kosova në Çamëri,
  100 vjet po vini kalur
  Ka qenë është edhe do të jetë
  Një komb një shqipe dhe një flamur.
  
  Po vjen deti më tallaze
  Oqeanit prit po i ben
  Me Dardaninë nuk ka me nazë
  Do të jetë e lirë në ballkan.
  
  Mendjezitë porsi Kulçedra
  Kanë nxjerrë dhembët e mprehtë si thika
  Kanë mpreh shpatat, kanë mbush armet
  Por kem besim në Zotin edhe tek Amerika
  
  Dardani emrin i thonë
  Pagëzuar vetët nga perendia
  Është e jona, është e jona,
  Krejt Dardani dhe Çameria.
  
  Mendja lodhet sillët verdallë
  Ç’është kjo urrejtjë për ne nëpër botë
  Ç’është kjo frikë nga kombi ynë,
  Që të copëtuar e duen mbi tokë.
  
  Nuk gjunjëzohët shqipja dykrenarë
  Nuk gjunjëzohët kombi shqiptar
  Nuk mbulohet kjo tokë me marrë
  Jem një komb jem të pa ndarë
  
  Vjen liria më rrezë dritë
  Vjen kushtrimi në ajri
  Vjen shqiponja më krahë të rritur
  Se folenë e ka në Dardani.
  
  Le ta dini ju o sulltanër,
  Le ta dini ju o car të ri.
  Daradaninë nen kthetra më se mbani
  Dardaninë nuk e leni dot me po liri.
  
  Është koha me u penduar
  Tash 100 e kusur vjet
  Që Dardanin e patet coptuar
  Që të mos puthet i lirë në tokë të vet.
  
  Mblidhni mendjën kuvendoni,
  Ti Europe e lodhur dhe e plakur
  Mbi Dardanine diellin leshoni
  Tash 100 vjet ngrohjen ja keni flakur.
  
   S’do ti mbani me kthetrat mbi atë tokë
  Mos i shtrini buzët për puthjë
  Shqipja në botë i ka disa miq e shokë
  Shqipja në botë nga ato ka edhe ruajtjë.
  
  Shumë dredhi ranë mbi tokën Dardanë
  Gjakun, jo se kemi harruar
  Jem të një gjaku, të një nënë
  Jemi një, jem të bashkuar.
  
  Mëgjithsë bisha të kërthasi vazhdon
  Malët lart po e mbajnë kryet
  Malët, bota pak po i ndihmon
  Para tyrë kanë mbyllur veshët edhe sytë.
  
  Po kalojne datat 10 e mbi 10
  Po kalojnë plot 100 vjet
  Ej oj botë të plaçin sytë
  Pse Dardanin nuk e le të lirë në truall të vetë?
  
  Rrokni armët po të jetë nevoja
  Është Dardani ylle mbi ylle
  Do ta puthi lirinë të shumë pritur
  Do ta çajë errësinë që brenda e kanë mbyllur
  
  Do të dalim në botë të lirë
  Te jëmi zot mbi atë taban
  Të kemi zemër, jetë, shpirtë e fytyrë
  Të bashkuar të jemi në ballkan.
  
  Të lulëzojë trimëria e besa
  Që në breza e kemi trashiguar
  Të jemi Zot, në shtëpinë tonë qebesa
  Që nder shekuj e kemi deshiruar.
  
  Të na ngrohi gjaku i lirisë
  Të lulëzojnë lulët e ujitura prej tij
  Ti lutemi Zotit për Dardanisë
  Ta puthim ëngjullin “Pavarsi”