E enjte, 28.03.2024, 09:19 AM (GMT)

Kulturë

Jorgo Telo: Kur të trokasësh?!

E hene, 31.05.2010, 04:48 PM


Poemë-satirë

 

Jorgo TELO

 

KU TË TROKASESH?!

 

Të kesh një merak a një brengë,

Të përthahet shpirti,

të bëhet dru.

Pezhishkat e harresës

të sulmojnë pandërprerë;

Ku të trokasësh, ku?

 

I erdhëm kësaj bote

Vetja për të qenë.

Gjithkush a e gjen veten këtu?

Rrokur prej zemërate

Zemra butake

Kalon në shfrim sakaqherë:

Ku të trokasësh, ku?

 

Ndodh të mos kesh ujë apo drita;

Mbeturinat

frymën të të zenë…

Të të zërë tmerri gjithashtu.

Të të dalin maskat,

Të të rrokë frika…

Po, ku të trokasësh, ku?

 

Ndodh të të priten korent e çdo sinjal…

Mbetesh hallakatur

si duduk a si hu.

Vrapon për diku e vrapin e ndal;

Nuk di ku të trokasësh, ku?

 

Ndodh të mashtrohesh

nga specie pa “cipë”…

Të të shkundin xhepin gjallesa pa tru

Tejet e përzhitur e çartura politikë…

Pra, ku të ankohesh, ku?

 

Ndodh të jesh ish i ndjekur e përndjekur

I persekutuar në Shtetin pa tru…

Kërkon dëmshpërblimin zëmekur

Po ku të trokasësh, ku?

 

Ndodh të dëgjosh për buisje rogash e pensionesh

E gëzohesh si foshnjë

si “guguftu…!”

Porse shpejt nga çmimet shpejt thartohesh

Po ku të trokasësh, ku?

 

Ndodh të na shtohen grabitjet, gjaksitë.

Të kërkohet ryshfeti

Atje – lart, aty - këtu.

“Nëma, se s’ma ke! – pa dert e pa frikë;

Po ku të trokasësh, ku?

 

 

Ndodh që të shkelen ligjet dhe përpjetë

Atje ku gatuhen…

Bobooo e bubuu…!

Nën babëzi, djallëzi e marifete

Si manarë po ecim kuturu.

Po ku të trkasësh, ku?

 

Ndodh të ankohen të rinj e moshatarë

Të çdo ngjyre dhe rozë apo blu.

S’kanë strehë të gdhihen

a s’kanë ç’të hanë;

Po ku të trokasin, ku?

 

Ndodh që të endesh për një firmë e vulë

E gjaku të të ndizet në tru.

Vendos që të drejtën

të mos e kërkosh kurrë,

Se s’ke ku të trokasësh… ku?

 

Ndodh të të digjet gjithçkaja prej vapës

Prej përmbytjesh të mbetesh kërcu.

Mundet të rrekesh e gojën ta hapësh;

Po ku të trokasësh, ku?

 

Ndodh të mbetesh rrugëve i papunë

dhe të kesh diplomë e dituri.

Titullari e do “bakshishin” – ehuuu!

Mjerë unë e mjerë ti…!

E ku të trokasësh, ku?

 

Kur shpirti të vete në majë të hundës

Kërkon të trokasësh diku…

Kërcet pistoleta në mës të turmës,

Po ku mund të mbrohesh, ku?

 

E nis, o mik, me kryeplakun,

Endesh lart’ e poshtë e tutje e tëhu

E nis me këshillë komune e bashki,

Vijon te Prefektura e te Qarku

Përgjërohesh, kërkon hakun

E prapë mbetesh po ai…!

Kërkon të trokasësh diku…!

Po…ku?

 

xxx

 

Demokracinë për dore kap atëhere

E troket serbes në Kryeministri.

Nuk sheh që jashtë saj ka potere?

Ah, ç’ditë paske zgjedhur dhe ti!

 

“Demokracinë” e përfshin për qafe

Kërkon që të hysh dhe në Kuvend.

Po na kaurdiske, o mik, gafë pas gafe.

Bojkoti Kuvendin po e çmend….!

 

Mbushesh frymë të shkosh në Presidencë

E shprehjet i përzgjedh siç di ti.

Si harrove që parvjet, vjet e sivjet

Presidentit s’po i shkrep, siç di Ai?

 

Shkon troket te rivalët e pushtetit.

E prit e hiç, e prapë pret…

Ende nuk e ditke, o hallemadh shkreti,

Gjithkush ka etje për pushtet…!

 

Ndërkombëtarët – të lodhur gjer në grykë;

Kujt t’ia ndreqin e kujt t’ia prishin këtu?

“Bosh – e bosh” e “Pak nga pak” përditë…

Pa e ditur kuturu...

Po sa do ecet kështu…!?

 

Troket së fundmi si dhe qëmoti

Ku ke më shpresë, në Portë të Zotit.

Po Zotin e gjen të hutuar.

Ai me ngrohtësi të fshin faqesh lotin:

Dashurisht të thotë:

“Ende, o bir, këtë çudibotë

prej gjaku e loti

Djalli e ka në duar!”



(Vota: 4 . Mesatare: 5/5)

Komentoni
Komenti:


Gallery

Pëllumb Gorica: Magjia e bukurive të nëntokës sulovare
Fotaq Andrea: Një vështrim, një lot, një trishtim – o Zot sa pikëllim!
Pëllumb Gorica: Grimca kënaqësie në Liqenin e Komanit
Shkolla Shqipe “Alba Life” festoi 7 Marsin në Bronx
Kozeta Zylo: Manhattani ndizet flakë për Çamërinë Martire nga Rrënjët Shqiptare dhe Diaspora