Zemra Shqiptare

  https://www.zemrashqiptare.net/


Nazif Çela: “Janino ç’të panë sytë” mbetet në piedestal të këngëve të mia

| E shtune, 13.03.2010, 09:10 PM |


Flet Gjenerali i isopolifonisë labe  Nazif Çela

“Janino ç’të panë sytë” mbetet në piedestal të këngëve të mia

Nga Albert Zholi

Edhe kur bisedon me Nazifin, ai duket sikur këndon.. Shtamesatar, por gjithmonë i qeshur, kur del në skenë ai të habit, të shtang. Në të gjitha platetë e botës ku ai ka marrë pjesë në konkurse, apo festivale zëri tij është diskutuar si i magjishëm. Në të gjitha festiavlet ndërkombëtare ku wshtw prezantuar me grupin e Lapardhasë kurrë nuk është kthyer pa çmime. Një zë magjepës, që barazohet me zërin hyjnor. Një zë me një muzikalitet të vëçantë sikur del nga instrumnetat muzikor dhe jo nga njw grykëgoje njeriu. Kur ka kënduar “Janino ç’të panë sytë” kritika muzikore e quajti zërin e tij dhe këtë këngë, si një risi në isopolifoninë shqiptare, mënyrë të kënduari unike në mbarë botën. Sa herë ta dëgjosh këtë këngë, duket sikur vetë jeta është një këngë që duhet shijuar

Zoti Nazif kur keni filluar të këndoni për herë të parë isopolifoninë?

Unë kam jetuar në fshat. Në fshatin e bukur të Lapardhaësë që ka nxjerrë njerës të pushkës, penës, këngës. Në fhasht unë isha i zbukuar si talent vetë. Por ai që më tha se ke zë të bukur dhe të veçantë ka qenë rapsodi Feti Brahimi, i njohur  në gjithë jugun për tekstet e këngëve dhe rapsoditë e tij. Unë isha 14 vjeç athere kur këndoja së bashku me shokët e klasës apo të lagjes dhe Fetiu më veçoi.

Dhe ku të aktivizoi Fetiu?

Ai filloi të më aktivizojë në koncerte të ndryshme që jepeshin nëpër fshatra si në Kotë por edhe në Vlorë, por gjithmonë si plotësues. 

Kur filluat të këndonit si marrës ?

Më vonë. Erdhi dalëngadalë marrja e kësaj detyre (qesh) pasi është detyrë e vështirë. Ishin vitet 70 kur fillova të dilja në disa skena të qyteteve jugore. Tashmë si marrës. E shihja se filluan ta pëlqenin zërin tim ekspertët e kësaj fushe. Ndjehesha mirë kur merrja pjesë në këto aktivitete dhe kënodoja si marës isopolifoninë. Në vitin 1976, bëra disa icizime të këngëve të mia të ashj kohe, por se di si vajti fati I tyre. Më pëlqenin shumë ato këngë athere. Ndoshat janë zhdukur nga arkivi dhe ëshët një punë e shkuar dëm. 

Kur fillove të marrësh famën që gëzon dhe sot?

Në Festivalin e Gjirokastrës në vitin 1983. Aty këndova të famshmen këngë Janinë çtë panë sytë. Në atë Festival zura çmimin e parë. Ishin momente magjike. Kur këndoja atë këngë duartokitjet nuk kishin të sosur. Ishte një këngë që u pëlqye nga të gjithë dhe çmimi mu dha në mënyrë unanime. Specialistët thanë se kanë një të veçantë në këtë grup, ashti sui grupet e tjera kanë mënyreta e tyre të të kënduarit. 

Ju pas këtij momneti formuat grupin tuaj?

Grupi ishte formuar, por në këtë festival mori çka i takonte. Edhe tashmë njihet si grupi i Lapardhasë.

Në sa vende të botës keni shkuar me grupin tuaj dhe sa çmime ndërkombëatre keni marrë?

Ku skemi vajtur. Pothujse në gjithë Evropën. Jemi mirëpritur në mënyrë të shkëlqyer dhe kemi marrë 5 çmime ndërkombëtare sin ë Gjermani, Hollandë, Izrael, Itali, Greqi. Në Greqi kemi qenë me asamblin Tomorri. 

Dikur është përhapur nëinternet se ju jeni ftuar nga një regjisore holandeze për të të kënduar në korrin e Opersa Elektra? Si u njohët me të?

Su njoha unë. Më gjeti ajo. Ajo donte të vintë ne skenë elektrën, por I duhesh një korr me zëra tëmveçantë që qajnë. Pra I duhej një grup prej 4 ose 5 vetësh që të realizonin kërtë pjësë. Ajo kishte kërkuar kudo, por skish munduar të gjnetë atë që mendonte, skish mundur të kapte ato zëra që ishin Brenda idesë së saj. Prandaj u detyrua të këkrkonte në internet. Paprirut gjen në internet disa nga këngët e mia sidomos këngën e Janinës. Siç më thoshte në vonë, etë ajo u befasua kurdëgjoiJaninën dhe ngeli e mahnitur. Që atë çast e vendosi se do të mëgjente dhe domëmerrte. U krijuan lidhjet nëpërmjet internetiti dhe unë shkova në Hollanë.Kur këndova nëprova aty regjisorjamë shikonte sikur të isha aleien. Nuke njihte mirë isopolifoninë dhe pse tashmë UNESKO e ka marrë nën kujdestarinë e saj.grupi im
Rrinte në sfond dhe prej aty këndonte në të qarë në rolin e Elektrës. Ndërsa kurdhamë shaqjen ishte një befasi e dytë. Publiku u mrekullua me këtë mënyrë të qari. Duartrokitjet skishn të sosur. Ishte një nga eksperiencat më të bukura të jeteës sime. Nga një rastësi uzbulua dhe një  visar joni në Hollandë. 

Mendoni se sot shteti është kujdesur për isopolifoninë?

Jo sa duhet. Edhe Festivali Gjirokastrës më duket shumë i vakët. Nuk është ai intersim që tregon bota për isoplifoninë, pasi kur shkojmë jashtënukmerret memend se si napresin. Ndërsa në vendintonë shohim një lloj nënvleftësimi.

Funksiononsot grupi i famshëmi Lapardhasë?

Meraste. Jo sistematikisht.Kur na ftojnë nëpër koncerte apo festivale të veçantë. Dhe ne jemi paksa larg njëri tjetrit si grup, pasi jeta na ka detyrur që të jemi në fronte të ndryshme.

Ke ndonjë peng në skenë?

Jo.i kam arrit të gjitha.Vetëm do të doja që të kisha dhe në këët kohë dhe angazhimmë shumë. Ne zëri s’na ka ikur,jemi po ata që kemi qenë në zë.

Po tashmë shikoni ndonjë deformim të isopolifonisë?

Sot kanë dalë lloj lloj rrymash të të kënduarit, dhe nëdissa raste është hyrë dhe në isopolifoninë. Porajo nuk mund të deformohet ëshët unike në botë.