E enjte, 18.04.2024, 05:15 PM (GMT+1)

Kulturë

Dy poezi nga Neki Lulaj

E shtune, 20.02.2010, 10:32 PM


Neki Lulaj

Mos e kërkoni sojin e tyre

Kërkoni tanë botën me qiri në dorë,
rrugëve  të errëta dhe të pa fund
edhe netëve me pishë në dorë
se “sojin “ e tyre s`mund ta gjeni askund:

Kërkoni ;edhe ditën në dritë me diell
po me dritën , e bekuar të perëndisë
„sojin“ e tyre s`mund ta gjeni
Ata“ horangutan“ te mallkuarit të njerëzisë

Në mbarë botën mos u lodhni,
për të kërkuar „egjërin“e pa njërëzisë,
se askund nuk mund ti gjeni
kopilat e pa babë,këlyshet e lubisë

A thua kur i krijojë përendija
dhe i solli përmbi këtë dhe,
ata “kanibal” ata katila,
ata të pa shpirt e  të pa fe

Nuk duhët harruar porositë e të parëve,
qe ua  lanë breznive amanet
duani biro shumë zogjët e shqipeve
se ata kanë,shpirt ,kanë besë, kanë nderë .

Sa ka besë biro me ato bishat e malit
aq ka besë me këta bijtë e sllavit,
sa ka besë,me valët e Detit,
aq ka besë me gënjeshtarët, bijtë e serbit

Sa vajtojnë e  krrokasin klerikët,
çfarë endërrash  po shef ai Irinej !
realitet nuk do të bëhët kurrë,
do të çmendën nga zilia ata të mjerë.

Pse po qanë e mjerë lubija,
se Dardanija sot po feston
me rezultate e shumë suksese,
drejtë Bashkimit po marshon.

Isha sonte të Baba Plak

Sa shumë sonte do dëshiroja,
të  pijmë bashkë një kafe" sade"
rreth  oxhakut shekullor,
ku  nxjerrte dielli  rrezë shkabe.

Do të dëshiroja që së bashku
të ulëm nën hijën e madhe të atijë Vidhit të vjetër
kur bisedonim për shumë gjëra
ku e shfletonim atë histori të  vjetër

Sa  dëshiroja,të ulemi bashkë
Mbi  tokën e plasaritur nga thatësija,
kur majë vidhit  të vjetër shekullor
o sa bukur këndonte Kumrija.

E mbasë shumë bisedave të gjata
Atje buzë Lumëbardhit, gjarpëror,
ti me rrëfeje  se shpeshë  vërshonte,
herë ne muajin Mars,biro herë ne muajin Nëntor?.

E me vonë nxerrëshe Kavallin,
që e mbaje, mbas vedi si mik gjithëmonë
thurje pastaj një ninullë te bukur
për shumë heronjë,për shumë  dëshmor.

Gishtat e lodhur nga pleqërija,
që kërcenin mbi ato vrima
nxerrnin tone të pa këndueme
thirrnin shpresa  e krajatë lirie.

Andaj shpeshë  me therrët mendja,
që të vijë atje pranë Vidhit plak,
atje në verrishtë buzë Lumbardhit
e di se nuk do të gjejë  ty me  atje O Baba plak.


(Vota: 9 . Mesatare: 5/5)

Komentoni
Komenti:


Gallery

Pëllumb Gorica: Magjia e bukurive të nëntokës sulovare
Fotaq Andrea: Një vështrim, një lot, një trishtim – o Zot sa pikëllim!
Pëllumb Gorica: Grimca kënaqësie në Liqenin e Komanit
Shkolla Shqipe “Alba Life” festoi 7 Marsin në Bronx
Kozeta Zylo: Manhattani ndizet flakë për Çamërinë Martire nga Rrënjët Shqiptare dhe Diaspora