Zemra Shqiptare

  https://www.zemrashqiptare.net/


Alla cortese attenzione del Signor Albert Zholi!

| E premte, 19.10.2007, 03:34 PM |


Albert Zholi
Domanda 1
Quando e come vi siete conosciuti con l'Albania per la prima volta? Tramite i libri scolastici, le conversazioni, o la tv, oppure leggendo qualche libro di qualche
autore albanese?
Risposta 1: ho conosciuto questo bellissimo paese delle aquile grazie a quella donna grande e meravigliosa “Vittoria Stefa Leka”.
E' stata mia moglie, ad incontrarla per la prima volta nel suo ambulatorio medico, ed a parlarmene. Parliamo degli anni 1990-91 che venivano in Italia molti rifugiati dall’ Albania e dal Kossovo ecc. La poetessa Vitore portava alcune di queste persone malate da mia moglie per curare, quindi è stata tramite mia moglie che ho conosciuto Signora Vitore Stefa Leka, la quale mi ha parlato del suo paese e fatti incresciosi che causavano la immigrazione di molti. Con il passare del tempo la storia di questo tormentato paese mi ha toccato. Lei ci ha raccontato di Skanderbeg e la storia dei grandi poeti del periodo del rinascimento, ed i 50 anni di dittatura che lei ha subito insieme ai suoi famigliari come hanno subito la maggior parte della gente inerme. Questa dittatura e' stata la vera causa del grande esodo del 1990.
Ero meravigliato di come Vitore ospitasse tanta gente in una piccola stanza di una pensione dove pure lei ed i suoi stretti famigliari albergavano.
Portava aiuti a molta gente bisognosa sia qui a Trieste che in Albania, con la spedizione delle medicine, i vestiari, e quelli alimentari ed altri generi di prima necessità aiutava tutti. Poetessa Vitore nel fra tempo aveva fatto amicizia con due persone care ed amiche di nome Laura Vascotto e poetessa Gioconda Amadei che la aiutavano in questa complicata impresa umanitaria. Il grande cuore generoso di cara Vitore era sostenuto da queste persone care che con la loro sensibilità ed affetto la appoggiavano. In questo periodo dall’Albania, Sig. Arben Brace un bravissimo intellettuale che tutto ora e' un mio grande amico è venuto a trovarci, ora lavora al Ministero di Grazia e Giustizia in Albania, così pure Armando Ruco che ora è il Presidente del Partito Consevatore in Albania. All’epoca cercava aiuti per avere la carta per stampare avvisi elettorali e la propaganda giornalistica, comunque tutti qui a Trieste attorno della poetessa Vitore si
radunavano. Ho molti ricordi dei numerosi contatti con gli albanesi negli anni dopo la dittatura. Un ricordo indimenticabile del mio primo viaggio in Albania è di una famiglia contadina del villaggio JUB-SUkTH di nome Sadetia. Ella aveva scritto una lettera a Vitore, allarmata per non avere cibo e vestiario per i suoi 5 figli, per il marito, perché erano senza lavoro. Chiedeva un disperato aiuto. Vitore si è consultata con gli amici e raccolse denaro sufficiente per acquisto di una mucca mandandolo subito a quella famiglia. Dopo qualche mese fui invitato di andare in Albania, tra le tante visite più e meno importanti, ho voluto incontrarmi con quella famiglia contadina del suddetto villaggio. Gli amici mi hanno accompagnato da questa famiglia “ SADETE”. Dalle cose per la casa che vitore le aveva spedito avevano arredato la casa in modo distinto, che all’epoca nemmeno a Tirana le persone di media benessere potevano possedere. Dalla mucca
già in cinta forniva latte ad altri bimbi del villaggio. Questa famiglia era molto orgogliosa di aver avuto una amica come Vitore che ha proveduto a risolvere il loro tormento. Mi hanno fatto assaggiare un bicchiere di latte da quella mucca che Vitore per loro aveva comprato, “ Dhall” ed era squisito, come pure buonissimo era “Gjiza” e altri derivati.

Domanda 2
Quando avete visitato per la prima volta l'Albania e perche'?
Kur e keni vizituar per here te pare shqiperine dhe pse?

Risposta 2: ho visiato l' Albania nel Maggio del 1991. Avevo molti contatti con albanesi, tra le persone del governo, alcuni artisti sia in Italia che in Albania, i quali mi invitavano continuamente.

E kam vizituaR ne vitin 1991 Kisha shume kontakte me shqiptaret , me persona te qeverise , disa artist si ne shqiperi si dhe ne itali te cilet me ftonin e ftojne vazhdimishte

Domanda 3
Pytja e dyte
Cfar mund te na thoni per impresionin tuaj ne viziten e pare?
Che cosa ci potete dire per quanto riguarda le sue impressioni durante la visita?

Risposta 3 : è un popolo molto affettuoso, ospitale, solidale ma, all'epoca poverissimi essendosi svegliati da un letargo lungo di 50 anni di tirannia.

Eshte nje popull shume afetuos mikprites dhe ne kohen qe e kam njohur shume i varfer dhe sekur ishte squar nga nje gjume letargjik prej 50 vjetesh tirani

Domanda 4
Quali dei politici albanesi avete incontrato e come e' stato il discorso con loro?
Cilet nga politikanet shqiptar keni takuar dhe cfar diskutimi keni bere ?
Me priten miqte e mi si sali berisha sabri godo tomor malasi etje tetje

Risposta 4: mi aspettavano amici miei come il presidente Sali Barisha, Sabri Godo , Tomor Malasi, Tomor Aliko, Arben Brace, Eduard Selami, Azem Hajdari, Alfred Stefa , Fatmir Mediu , Armando Ruco, Pjeter Erbnori, Aiet Ruzi, Abdi Baleta, Arben Imami, Fatos Kica, Aslani e Uro Gurullari e tanti altri amici ed amiche giornalisti e scrittori e professori dell'Università di Tirana di sincera mentalità. Il discorso con loro riguardava la messa in opera di una architettura amministrativa, strutturata in una forma piramidale che le sue basi sia affidata alla popolazione del quartiere in ogni città, facendo leva sulla forza intellettuale dei giovani universitari. Questa struttura post moderna da me ideata poteva essere insegnata ai giovani universitari e tecnici e anche ai politici con la volontà di voler cambiare per evitare la ripetizione delle situazioni incresciose politiche degenerate del passato e quelle di dopo. Ho raccomandato di modernizzare le
materie scolastiche cominciando dalla prima elementare, inserendo programmi di natura morale e del reciproco rispetto sia tra le persone che le istituzioni. Grazie a questo tipo di educazione gradualmente il numero della delinquenza si sarebbe diminuito e la necessità di allargare le superficie carcerarie sarebbe venuto meno e così non era più necessario di incrementare il numero dei poliziotti. Il risparmio economico dovuto a questo tipo di gestione ottenuto sarebbe servito a migliorare la degenza ospedaliera e la istruzione sia scolastica che universitaria.
Quando il Primo Ministro inglese “Winston Cherchil” ha visto che l’Inghilterra perdeva l’egemonia nel mondo sui suoi “Common Wealth”, aveva detto che d’ora in poi la nostra superiorità sarà sostenuta per la elevata scolarizzazione della nostra gente. All’epoca circa il 70% della popolazione era analfabeta. In meno di 40 anni il livello scolastico salito a tutta la popolazione di 80,000,000 di abitanti. So certo che l'albania ha carte importanti da giocare, essendo numericamente molto meno della popolazione inglese dell’epoca, e se prendesse in considerazione il mio progetto "modello elettorale post moderno" presto potrà entrare nell'Unione Europea. Non solo ma darà una lezione al mondo intero che non si deve perseverare nell’ errore quando la procedura amministrativa è sbagliata e che produce solo inganni e guai alla vita di tutti si deve radicalmente cambiarla per migliorare.
La prima volta in Albania mi sono trattenuto un mese intero, durante il quale girai il paese, accompagnato da amici come Agostin Geci, Armando Ruco e sua Signora Luci, Aiet Ruzi, Xhevaheri che con molto attenzione filmava ogni passaggio del mio cammino. Il Signor Alfred Stefa ed il Signor Pietre Erbnori e il Signor Armando Ruco avevano organizzato due incontri importanti con gli ex prigionieri politici, numerosissimi. Abbiamo valutato e confrontato le varie situazioni che mi hanno indotto a preparare un articolo alla loro difesa. Molte altre persone care nominate sopra, in lungo e in largo di tutto questo bellissimo paese mi hanno accompagnato, in particolare l’amico Armando e la moglie Luci, Besnik il fratello di Luci e Saimira la sua sorella con la loro squisita ospitalità mi hanno reso il soggiorno facile.
Alla visita di questa meravigliosa costa estesa dal nord al sud ho incontrato persone meravigliose piena di speranza di vedere giorni migliori. Dissi a questi amici che solamente con il turismo avrebbero potuto ottenere la ricchezza necessaria per modernizzare il paese e farlo diventare in fretta come una seconda Svizzera. Abbiamo parlato di tante altre potenzialità di questo paese, senza dimenticare che il miracolo vero sta nella testa della gente.
Nell’ incontro con il Presidente Sali Berish ho parlato dettagliatamente dell’intensa attività umanitaria della poetessa Vitore,. HO chiesto di mettere in piedi un busto orato di lei nel mezzo della piazza centrale di Tirana. Se nell’anno 1991 non ha potuto soddisfare la mia richiesta, ora è ancora in tempo di farlo, dato che la poetessa ha perseverato nel far del bene in arco di questi lunghi anni senza nessun compenso.
Domanda 5
Se conoscete qualcuno dei pittori, artisti albanesi e come sono i vostri rapporti con loro in Italia e in Albania?

Risposta 5 : grazie al mio amico Tomor Malasi e Agostin Cezi avevo conosciuto molti amici scrittori, pittori ed in seguito avevo stabilito amicizia con loro. Abbiamo scambiato pareri ed esperienze.
La mia seconda visita in Albania la feci , con la grande poetessa Vitore Stefa, invitata dal Forum gioventù del Partito Repubblicano e dal mio grande amico Arben Brace, dove si trovavano l'elite albanese per promuovere il primo libro della poetessa Vitore dal titolo “LA LIBERTA'” per presentare davanti a tutta la stampa ed i mass-media. In quell'occasione ebbi l'onore di ricevere la cittadinanza albanese dal Presidente Sali Bresha. Durante quei due mesi di permanenza in Albania ero circondato da gente care che mi hanno trattato da ospite gradito in ogni paesino o città che andavo mi accompagnavano. Al telegiornale, ogni giorno per circa 20 minuti parlavo con la gente indicando le vie del successo verso la vera libertà. Ho visitato musei e monumenti storici che narrano le leggende e tradizioni. Ero invitato insieme alla poetessa Vitore Stefa ad assistere all'Assemblea Popolare presieduto dall' amico Pieter Arbnori ed il Vice Presidente Tomor
Malasi quando si riuniva.

DOMANDA 6
Voi avete visitato anche l'Accademia delle belle Arti in Albania, che cosa potete dire di questa visita?

Risposta 6: un altro ricordo sempre vivo e' quando ero invitato all'accademia delle belle Arti in Tirana. Mi sono trovato di fronte a tanti studenti, interessati a sentirmi. In un paio d'ore ho sviluppato alcuni temi inerenti all'arte figurativo ed altre espressioni, nonché come raggiungere gli obiettivi personali in servizio al progresso della collettività ed il buon nome della nazione.
Di limitare le spese militari e portare l'armamento gradualmente a zero. Mi colpi molto il fatto di vedere in prima fila con i giovani studenti anche la poetessa Vitore, e molti in uniforme militare ad ascoltarmi. La poetessa Vitore sia a me che a mia moglie aveva confidato che non aveva potuto realizzare in Albania ai suoi tempi, la sua più profonda aspirazione che era quella di frequentare l'Università di lettere o di arte causa della sua biografia.

Domanda 7
Che cosa hanno in comune l'Albania e il suo paese?

Risposta 7: per me tutto il mondo e' un sol paese, cambiano soltanto le lingue inerenti alle collocazioni geografiche d'abitanti, ma alla fine siamo tutti uguali, basta esercitare il rispetto tra di noi e sviluppare il buon senso a favore della tranquillità e ben essere, badare alla solidarietà e fratellanza. Insistere per la costituzione di una giustizia giusta, ora che tutto il mondo sta andando verso la globalizazione. Così l'Albania e il mio paese natale devono prepararsi ed adeguarsi ad una costituzione di architettura amministrativa post moderna, per poter idealmente far parte di essa nello spirito dell'unità nella diversità. Così le differenze formeranno la complementarietà nell’azione.

Domanda 8
Quale è la sua opinione riguardo l'integrazione dell'Albania in Europa?

Risposta 8: La risposta e' come sopra ormai l'Albania si trova geograficamente all'interno dell' Europa e credo che prima troverà quella stabilità di cui sopra descritto prima farà parte di essa a tutti gli effetti.

domanda 9
La sua opinione riguarda gli emigranti albanesi in Italia

Risposta 9: conosco molti albanesi in Italia, Laura ,Gioconda e mia moglie vengono spesso invitati da poetessa Vitore e da tante altre associazioni culturali in Italia, a partecipare alle loro feste nazionali, conferenze e varie commemorazioni. Conosco alcuni artisti : il pittore che abita a Vienna: Fatmir Velaj, conosco pure il pittore Artan Shabani, scrittori e poeti come Giuliana jorganzhi e tutta la famiglia Leka (Rozmari , Gjergj Leka, hektor leka ), attore di teatro Keti Kote, dottor Alban Kraja, dottor Fatos Kodra, il presidente di lega albanese Simon Kuzhnini e il suo fratello Micel. Tramite poetessa Vitore Stefa ho conosciuto DIO-GUARDI e la sua moglie Shirly e abbiamo parlato molto della situazione del Kosovo e dei Balcani.


Domanda 10
Pensate di visitare nuovamente l'Albania?

Risposta 10: mi piacerebbe rivisitare l'Albania per la quarta volta per vedere in cosa è migliorata, dopo l'ultima visita di molti anni fa.

Con stima,
Masrur Imani
10 / 10 / 07
Trieste


Intervistoi : Albert Zholi
-Shqipatrët janë populli më interesant me një mikprtitje të jashtzakonshme

Flet piktori i madh Iranian dhe ambasadori i paqes Masrur Imani

Masrur Imani "fëmijë arti" ka lindur në Teheran 18.06.1938. E ëma ka qene violiniste e shquar dhe prejardhja e tij është nga familja e Shahut. Studimet i ka mbaruar ne Oksford për inxhinieri. Aktualisht jeton në Trieste. Jeta e tij është shumë e pasur me aktivitete të ndryshme artistike dhe shoqërore. Është një mbrojtes i flaktë i të drejtave të njeriut, gjithashtu dhe mbrojtës i popujve të shtypur. Nuk nguron të çojë zërin lart e më lart në mbrojtje të gjithë atyre që kanë nevojë. Çështja shqiptare e ka sensibilizuar jashtë mase. Shume vjet më parë, ai u njoh me znj. Vitore Stefa Leka dhe që nga ajo kohë, ai është mik i popullit shqiptar dhe nuk është kursyer të japë ndihmën e tij të vyer. Për këtë është nderuar edhe me një pasaportë nderi nga ish-presidenti i republikës Dr. Sali Berisha.
Në fushën e artit si piktor i njohur ka pasur një sërë nderimesh, medaljesh dhe tituj nderi, po përmend ato më të rëndesishmet:
· Emërohet akademiku me medalje ari.
· 2 leona të artë, në Bienalen e Venezias.
· Doktoraturë H.C në arte.
· Nobel për artin italian.
· Emërohet kavalier arti i Urdhrit të Maltës si dhe Qytetar Nderi i Maltës.
· Medalje ari në qyteton e Moskës dhe Çmimi i parë Internacional “Andrei Zaharov”.


Këtë mik të shqiptarëve, këtë njeri të madh të artit dhe të paqes, pata nderin ta njoh nëpërmejt bisedave telefonike dhe e-maileve të përditëshme të prezantuar nga znj. Vitore Stefa -Leka

 

Kur dhe si jeni njohur me Shqipërinë për herë të parë?Nëpërmjet librave shkollorë, bisedave, televizionit ose duke lexuar ndonjë libër të ndonjë autori shqiptar?
-Ka qenë gruaja ime që ka takuar për herë të parë në ambulatorin e saj mjekësor, me zonjën Vitore Stefa e cila më ka folur shumë për Shqipërinë. Sigurisht që flas për vitet 1990-1991 kur në Itali vinin shumë refugjatë nga Shqipëria dhe Kosova. Poetesha Vitore Stefa sillte disa emigrantë të sëmurë tek gruaja ime për tu kuruar, ndaj dhe ka qenë nëpërmjet gruas sime që kam njohur zonjën Vitore Stefa Leka, e cila më ka folur për vendin e vet dhe për faktorët që kishin shkaktuar emigracionin e shumë shqiptarëve. Me kalimin e kohës historia e këtij vendi të sfilitur më ka prekur shumë. Ajo më ka treguar për Skënderbeun dhe për historinë e poetëve të mëdhenj të periudhës së Rilindjes, dhe 50 vjet diktaturë që ajo ka pësuar së bashku me familjarët e saj siç e kanë pësuar edhe pjesa më e madhe e njerzve të çarmatosur. Ajo diktaturë ka qenë një nga shkaqet më të mëdha të eksodit të
1990-ës.
Ishte një gjë e mrekullueshme se si Vitorja priste shumë njerëz në një dhomë të vogël hoteli-pension ku ajo bashkë me familjarët e saj jetonin.
I çonte ndihma shumë njerzve nevojtarë si këtu në Trieste dhe në Shqipëri duke dërguar ilaçe, veshje, ushqime dhe materiale të ndihmës emergjente dhe duke ndihmuar kështu të gjithë. Poetesha Viteore Stefa ndërkohë kishte krijuar miqësi me dy persona dhe miket e mia shumë të shtrenjta që janë Laura Vascoto dhe poetesha Gioconda Amadei që e ndihmonin në punën e vështirë humanitare. Zemra e madhe dhe bujare e Vitores ishte mbështetur nga këto persona të dashur që me ndjeshmërinë e tyre e mbështesnin shumë. Në këtë periudhë nga Shqipëria, zoti Arben Braçe një intelektual shumë i zoti që dhe tani është një nga miqtë e mi të mëdhenjc erdhi për të na takuar. Tani ai punon në Ministrinë e Drejtësisë në Shqipëri, ashtu si dhe Armando Ruco që tani është kryetar i Partisë Konservatore Shqiptare. Në atë periudhë ato kërkonin ndihmë për letër në mënyrë që të stamponin lajmërimet e
zgjedhjeve elektorale dhe për propogandë gazetareske. Duke u mbështetur në ndihmën e Vitores u mblodhën shumë njerëz reth tyre. Kam shumë kujtime dhe shumë kontakte me shqiptarët në vitet pas diktaturës. Një kujtim i paharrueshëm i udhëtimit tim të parë në Shqipëri është ai nga një familje fshatare që jetonin në Sukth me mbiemrin Sadeti. Gruaja e kësaj shtëpie i kishte shkruar një letër Vitores, e alarmuar se nuk kishte ushqim dhe veshje për 5 fëmijët e saj dhe për të shoqin, sepse ishin të papunë. Kërkonte ndihmë, sepse ishte e dëshpëruar. Vitorja është konsultuar me miqtë e saj në Trieste dhe mblodhi paratë e nevojshme për të blerë një lopë duke ia dërguar menjëherë asaj familjeje. Pas disa muajsh u ftova të shkoja në Shqipëri, dhe mes shumë vizitash të rëndësishme dhe jo, kam kërkuar të takohem me këtë familje në fshatin që përmenda. Miqtë më çuan në familjen “Sadeti”. Nga
gjërat për shtëpi që Vitorja i kishte dërguar zonja Sadeti e kishin mobiluar shtëpinë në mënyrë shumë të veçantë, dhe në atë periudhë në Tiranë as personat që kishin një farë mirëqënie ekonomike nuk mund të kishin atë lloj arredimi. Nga lopa shtatzënë furnizohej me qumësht jo vetëm familja Sadeti por dhe disa fëmijë të tjerë të fshatit. Kjo familje ishte shumë krenare që kishin një mikeshë si Vitoria që ka ditur të kujdeset dhe të zgjidhë vuajtjen e tyre. Më qerasën me një gotë qumësht nga ajo lopë që Vitorja i kishte blerë, një “dhallë” e jashtëzakonshme si dhe prodhime të tjera të saj si “gjiza”, “djathë” etj.

-Kur keni vizituar për herë të parë Shqipërinë dhe pse?
-E kam vizituar Shqipërinë në Maj të vitit 1991. Kisha shumë kontakte me shqiptarët, me personalitetet e qeverisë, me disa artistë si në Itali dhe në Shqipëri, të cilët më ftonin vazhdimisht.

-Çfarë mund të na thoni për përshtypjet tuaja gjatë vizitës?
-Populli shqiptar është shumë i dashur, mikpritës, social, por në atë periudhë ishin shumë të varfër nga letargjia e gjatë 50 vjet tiranie.

Cilët nga politikanët shqiptarë keni takuar dhe për çfarë keni diskutuar?
-Më kanë pritur miq të mi si presidenti Sali Barisha, Sabri Godo , Tomor Malasi, Tomor Aliko, Arben Brace, Eduard Selami, Azem Hajdari, Alfred Stefa , Fatmir Mediu , Armando Ruco, Pjetër Erbnori, Aiet Ruzi, Abdi Baleta, Arben Imami, Fatos Kica, Aslani e Uro Gurullari dhe shumë miq të tjerë dhe mikesha gazetare, shkrimtarë dhe profesorë të Universitetit të Tiranës me një mentalitet të sinqertë. Diskutimi me ta i përkiste vënies në jetë të një arkitekture administrative, të strukturuar në formë piramidale dhe që bazat e saj ti besoheshin popullsisë së çdo lagjeje e qyteti, duke u bazuar në forcën intelektuale të studentëve të rinj. Kjo strukturë post moderne e ideuar nga unë mund ti mësohej studentëve universitarë, teknikëve dhe politikanëve me vullnetin e ndryshimit për të evituar ripërsëritjen e situatave të bezdisshme politike degjeneruese të së kaluarës dhe të asaj të mëpasme. Kam rekomanduar
të modernizohen librat shkollorë duke nisur nga klasat e fillores, duke futur programe të natyrës morale dhe të respektit reciprok si ndaj personave dhe ndaj institucioneve. Falë këtij tipi edukimi në mënyrë graduale do të ulej krimi dhe nevoja për të zgjeruar sipërfaqet e burgut do të eleminohej, pa qenë e nevojshme të rritej numri i policëve. Kursimi ekonomik që vjen nga ky tip administrimi do të shërbente në përmirësimin e shtrimeve spitalore dhe mësimin si shkollor dhe atë universitar. Kur kryeministri anglez Churçill pa se Anglia po humbiste hegjemoninë në botë, vendosi që superioriteti i anglezëve të mbahej nga shkollarizimi i anglezëve. Në atë periudhë 70 % e popullsisë ishte analfabete. Në 40 vjet niveli shkollor u ngjit në gjithë popullatën mbi 80 milionë banorë. Besoj se Shqipëria ka karta të rëndësishme për të luajtur, duke qenë numerikisht më pak se popullsia angleze në atë
kohë, dhe nëse do e merrte në konsideratë projektin tim “Modeli elektoral post modern” shumë shpejt mund të hyjë në Bashkimin Europian. Jo vetëm kaq , por ajo do ti japë një mësim gjithë botës se kur procedurat administrative janë të gabuara dhe prodhojnë vetëm mashtrime dhe mjerim ndaj jetës së të gjithëve duhet të ndryshojnë në mënyrë radikale për tu përmirësuar.
Herën e parë që kam ardhur në Shqipëri kam ndenjur reth një muaj, gjatë të cilit kam lëvizur në të gjithë vendin i shoqëruar nga miq si Agostin Geci, Armando Ruco dhe zonja e tij Luci, Aiet Ruzi, Xhevaheri që me shumë vëmendje filmonte çdo pjesë të udhëtimit tonë. Zoti Alfred Stefa, zoti Pjetër Arbnori dhe zoti Armando Ruco kishin organizuar dy takime të rëndësishme me ish të burgosurit politikë. Kemi vlerësuar dhe përballuar situata të ndryshme nga jeta e tyre që më kanë shtyrë të përgatis një artikull në mbrojtje të tyre. Shumë persona të tjerë shumë të dashur që i përmenda më sipër më kanë shoqëruar gjatë dhe gjerë në këtë vend të bukur, në veçanti miku Armando dhe gruaja e tij Luçi, Besniku, i vëllai dhe Saimira motra e tij që me mikpritjen e tyre të mrekullueshme ma kanë bërë qëndrimin shumë të lehtë.
Gjatë vizitës në bregdetin e shtrirë nga veriu në jug kam takuar persona të mrekullueshëm plot me shpresa për të parë ditë më të mira. I thashë atyre miqve se vetëm me turizmin do kishin mundur të siguronin pasurinë e nevojshme për të modernizuar vendin dhe për ta bërë në një kohë të shpejtë si Zvicra e dytë. Kemi folur për shumë mundësi të tjera të këtij vendi, pa harruar se mrekullia e vërtetë është në kokat e njerzve.
Në takimin me Presidentin Sali Berisha kam folur në mënyrë të detajuar mbi aktivitetin intensiv të poeteshës Vitore Stefa. Kam kërkuar të vërë një bust të florinjtë të saj në sheshin qëndror të Tiranës. Nëse në vitin 1991 ai nuk ka mundur të plotësojë kërkesën time, tani është akoma në kohë për ta bërë, duke qenë se poetja ka vazhduar të bëjë bamirësi në harkun e gjithë këtyre viteve, pa kërkuar asnjë shpërblim për punën e saj.

-Ju njihni disa piktorë, artistë shqiptarë dhe si janë raportet me ta në Itali dhe në Shqipëri?
-Falë mikut tim Tomor Malasi dhe Agostin Cezi kisha njohur shumë miq shkrimtarë, piktorë dhe në vazhdim kam stabilizuar miqësi me ta. Kemi shkëmbyer mendime dhe eksperienca.
Vizita ime e dytë në Shqipëri e bëra, me poeteshën e madhe Vitore Stefa, e ftuar nga Forumi i ri i Partisë Republikane dhe nga miku im i madh Arben Braçe, ku gjendej elita shqiptare për të promovuar librin e parë nga poetesha Vitore me titullin “Liria” për ta paraqitur përpara gjithë shtypit dhe mas-medias. Në këtë rast pata nderin të merrja nështetësinë shqiptare nga presidenti Berisha. Gjatë atyre dy muajve qëndrimi në Shqipëri isha i rrethuar nga njerëz të dashur që më kanë trajtuar si një mik të nderuar në çdo fshat ose qytet ku shkoja dhe më shoqëronin. Në lajme, çdo ditë për gati 20 minuta flisja me njerëz duke i treguar rrugët e suksesit drejt lirisë. Kam vizituar muze dhe monumente historike që tregonin legjenda dhe tradita. Isha i ftuar së bashku me poeteshën Vitore Stefa të asistoja në Asamblenë Popullore të udhëhequr nga miku Pjetër Arbnori dhe nga nënpresidenti Tomor Malasi.

-Ju keni vizituar edhe Akademinë e Arteve të Bukura në Shqipëri, çfarë mund të thoni për këtë vizitë?
-Një kujtim tjetër gjithnjë i gjallë është kur isha i ftuar nga Akademia e Arteve të Bukura në Tiranë. Jam gjendur përballë shumë studentëve, të interesuar për të më dëgjuar. Gjatë dy orëve kam mbajtur disa tema karakteristike të artit figurativ dhe më gjerë, për të arritur disa objektiva personalë në shërbim të progresit të kolektivitetit dhe emrit të mirë të kombit.
Për të kufizuar shpenzimet ushtarake dhe për ta çuar armatimin gradualisht në zero. Më goditi shumë fakti që në radhën e parë përkrah studentëve të rinj ishte poetesha Vitore dhe shumë njerëz me uniforma ushtarake që më dëgjonin. Poetesha Vitore si mua dhe gruas sime i kishte konfiduar se nuk kishte mundur të realizonte në Shqipëri në kohën e saj të rinisë, aspiratën e saj më të thellë që ishte ai i frekuentimit të Universitetit të Letërsisë ose të artit për shkak të biografisë së saj.

-Çfarë kanë të përbashkët Shqipëria dhe vendi juaj?
Për mua gjithë bota është një vend, duke patur të ndryshme vetëm gjuhët dhe vendodhjen gjeografike të banorëve, por në fund jemi të gjithë të ngjashëm, mjafton që të ushtrojmë respektin mes nesh dhe të zhvillojmë ndjenjën e mirë në favor të qetësisë dhe mirëqënies, duke u bazuar në solidaritetin dhe vëllazërinë. Të insistohet për kushtetutën e drejtësisë së duhur, sot që e gjithë bota është duke shkuar drejt globalizimit. Kështu Shqipëria është vendi im i lindjes që duhet të pregatitet dhe të përshtatet në kushtetutën e arkitekturës administrative post moderne, për të mundur idealisht të bëj pjesë në të me shpirtin e bashkimit në diversitet. Kështu diferencat do të formojnë komplekësinë e veprimit.

-Kur është opinioni juaj për sa i përket integrimit të Shqipërisë në Europë?
-Përgjigja ime është se Shqipëria gjendet gjeografikisht në brendësi të Europës dhe besoj se sa më parë të gjejë këtë stabilitet që përshkruam më sipër aq më parë do jetë pjesë e saj me të gjitha efektet .

-Opinioni juaj në lidhje me emigrantët shqiptarë në Itali?
-Njoh shumë shqiptarë në Itali. Laura, Gioconda dhe gruaja ime ftohen shpeshherë nga poetesha Vitore dhe nga shumë shoqata kulturale në Itali, për të marrë pjesë në festat e tyre kombëtare, në konferenca dhe përkujtimore të shumta. Njoh disa artistë:piktorin që jeton në Vienë: Fatmir Velaj, njoh dhe piktorin Artan Shabani, shkrimtarë dhe poetë si Xhuljana Jorganxhi dhe gjithë familjen Leka, aktoren e teatrit Keti Kote, doktor Alban Krajën, doktor Fatos Kodrën, presidentin e Lidhjes Shqiptare Simon Kuzhnini dhe vëllain e tij Mikel. Nëpërmjet Vitore Stefës kam njohur dhe Dio-Guardi me gruan e tij Shirlin me të cilët kemi folur shumë për situatën e Kosovës dhe të Ballkanit.

-Mendoni se do e vizitoni përsëri Shqipërinë?
-Do më pëlqente të rivizitoja Shqipërinë për të katërtën herë për të parë se në çfarë është përmirësuar, pas vizitës së fundit që kam bërë para shumë vitesh.

Me shumë vlerësim Masrur Imani
10 tetor 2007, Trieste.