Dy poezi:
NEHAT JAHIU
O KOSOVË
O tokë e lagur me gjak
e ti ujë i përgjakur i Drinit Plak,
o ju male të larta me dëborë
ju që Kosovës i thurrët kurorë.
O ju trima që luftuat për këto troje
ju që mbrojtët këtë djep Kosove,
ju që dhatë jetën e derdhët gjak
për Kosovë ju morët hak.
Ju vasha shqiptare, vasha trime
u bëtë nuse me gjak lirie,
nuse të stolisura me flamur e kurorë
sa hije ju kishte nusëria për Kosovë.
Kosovë, merri këta trima e futi në gji
Kosovë ,shumë të deshën këta ty,
Kosovë, Kosovë ti ,oj tokë e kuqe
sa hije të kanë ty këto lulëkuqe.
O Kosovë, Kosovë e krenari
dëshmorët të përqafuan ty,
të puthën Kosovë tëndin dhe
Kosovë e dashur çfarë nuri ti ke.
Kosovë hiqe më shaminë e zezë
shumë trima për ty kanë vdekë,
hiqe Kosovë,hiqe shaminë e zisë
për ty vdiqën, për pragun e shtëpisë.
THËRRISTE KUSHTRIMI
Në Prekaz thërriste besa
në këmbë u ngrit Dugagjini,
thërriste Shala e Bajkora
jo, jo nuk falet Kosova.
Thërriste kushtrimi në Gollak
në këmbë u ngrit zjarri nga Vlora,
thërriste Deçani e Gjakova
jo, jo nuk falet Kosova.
Thërriste kushtrimi në Karadak
në këmbë u ngrit Kaçaniku plak,
thërriste Drenica, Drenica e kuqe
ejani se Kosovën do ta bëjmë nuse.
Thërriste kushtrimi, një fjalë burri
trimat armët në brez i kishin ngjesh,
jo, jo nuk falen kurrë këto troje
se janë lagur me gjak Kosove.