Zemra Shqiptare

  https://www.zemrashqiptare.net/


Një ''tulipan i zi'' për Mishel Platini nga Tirana

| E enjte, 13.09.2007, 06:09 AM |


Nga Kastriot Myftaraj

Nëse në ndeshjen e vitit të kaluar Holandë-Shqipëri, të luajtur në Amsterdam, holandezët mund t’i lejonin vetes të luanin volejboll në zonën e portës së tyre, sepse gjyqtari çifut Alon Yefet, nuk kishte ndërmend që t’i ndëshkonte me njëmbëdhjetëmetërsha në favor të skuadrës shqiptare (tre raste nga të cilat dy ishin fare evidente), në ndeshjen e këtij viti të luajtur në Tiranë, holandezët i lejuan vetes deri edhe të bëjnë gol dhe në portën e tyre, duke qenë të sigurt se gjyqtari britanik Mike Riley nuk do ta jepte golin në favor të Shqipërisë. Sigurisht Riley nuk mund të jepte as golin e bërë nga Kapllani në minutën e dhjetë të pjesës së parë në portën holandeze. Derisa në ndeshjen e Amsterdamit Holandë-Shqipëri, lojtarët holandezë mund të vazhdonin ta ndalnin topin me dorë në zonën e portës së tyre sa herë të donin, dhe gjyqtari çifut nuk do të jepte njëmbëdhjetëmetërsh, në ndeshjen e Tiranës Shqipëri-Holandë, lojtarët shqiptarë dhe holandezë mund të vazhdonin të bënin sa gola të donin në portën holandeze, por gjyqtari britanik Riley nuk kishte ndërmend që të jepte asnjërin prej tyre. Ky ishte skandali i vërtetë në ndeshjen e pardjeshme Shqipëri-Holandë, ose më saktë mega-skandali, se ai është vazhdim i skandalit të ndeshjes Holandë-Shqipëri të 11 tetorit të vitit të kaluar. Nëse UEFA do të kërkonte të zbulonte një skandal të llojit «Moggi» në turnetë e organizuar prej saj, ajo duhet të fillojë hetimet për dy ndeshjet mes Holandës dhe Shqipërisë, duke u nisur nga premisa se sjellja e gjyqtarëve të këtyre ndeshjeve Yefet dhe Riley, nuk mund të motivohet ndryshe përveçse me shpjegimin se ata ishin blerë nga holandezët. Se ka një kufi çdo gjë. Edhe pse ka një tendencë të njohur që gjyqtarët të favorizojnë ekipet e mëdha kur ata ndeshen me ekipet e vogla, ajo që ndodhi në dy ndeshjet mes Holandës dhe Shqipërisë, është absolutisht e papranueshme. Holandezëve në ndeshjen e Amsterdamit mund t’ u tolerohej një moment volejbolli në zonën e portës së tyre, ose e shumta dy, por jo i treti, më skandalozi, kur Besart Berisha e çoi topin në zonën e portës holandeze. Gjithashtu, holandezëve në ndeshjen e Tiranës mund t’u falej goli i parë, i bërë nga shqiptarët, por jo goli që vetë holandezët bënë në portën e tyre. Me atë që ndodhi në dy ndeshjet e Holandës me Shqipërinë, ekipeve si Shqipëria nuk u mbetet gjë tjetër veç që në ndeshjet me ekipe si Holanda mos të paraqiten por të kërkojnë që ekipeve si Holanda t’u jepet ndeshja në tavolinë. Në minutën e fundit të ndeshjes Shqipëri-Holandë, të gjithë lojtarët holandezë vrapuan në cep të fushës ku gjendej i shtrirë njëri prej tyre, Melchiott, i goditur nga një fishekzjarr i hedhur nga tifozët shqiptarë, dhe bënë gjeste proteste nervoze ndaj tifozëve tanë. Me këtë skenë lojtarët holandezë sikur donin t’i thoshin botës se ja ç’po pësojmë nga «barbarët» shqiptarë, që nuk dinë se ç’është fair play, ne holandezët e qytetëruar që kemi ardhur të luajmë këtu. Dhe gjyqtari britanik Riley, si për të miratuar këtë skenë të holandezëve, fërshëlleu para kohe për përfundimin e ndeshjes, sikur të thoshte se «barbarët» shqiptarë nuk e meritojnë që Holanda të luajë në Tiranë. Por mund të merret me mend se çfarë do të kishin bërë tifozët holandezë, që kanë një famë të keqe, sikur Holanda të ishte trajtuar nga gjyqtarët në dy ndeshje, p.sh. me Anglinë, Francën apo Gjermaninë, në atë mënyrë që u trajtuar nga gjyqtarët Shqipëria në dy ndeshjet me Holandën. Në fushë do të kishte rënë e pakta një shi fishekzjarrësh, pa përmendur të tjerët. Në Holandë mediat, federata e futbollit etj., do të kishin ngritur një stuhi të vërtetë kundër gjyqtarit, UEFA dhe do të ishte kërkuar deri dorëheqja e kreut të UEFA, Mishel Platini. Vështirë se pas kësaj UEFA do të kishte guxuar ta dënonte Holandën për sendet e hedhura në fushë. Ndërsa në rastin e Shqipërisë gjërat do të shkojnë ndryshe. UEFA do të sillet sikur ka qenë një ndeshje normale që është prishur nga tifozët «barbarë» shqiptarë dhe do të penalizojë Shqipërinë me gjobë dhe me dënim të fushës. Kjo tregon se është vetë UEFA ajo që i stimulon gjyqtarët si Yefet dhe Riley që të bëjnë arbitrime skajshmërisht të njëanshme në ndeshjet mes skuadrave të mëdha dhe të vogla. Pas asaj që ndodhi në ndeshjen e 11 tetorit të vitit të kaluar, Holandë-Shqipëri, ku arbitri çifut ishte lojtari i dymbëdhjetë holandez në fushë, UEFA nëse nuk ishte e implikuar në një aferë të ndyrë, duhej të ishte kujdesur që në ndeshjen e Tiranës mes dy skuadrave gjykimi të ishte model i paanshmërisë, duke zgjedhur një arbitër me nivel të lartë, i cili duhej të ishte porositur që të kishte kujdes të veçantë në këtë ndeshje, ku ishte në lojë prestigji i UEFA. Aq më tepër kur në Shqipëri publiku dhe skuadra kishin një ngarkesë negative emocionale nga ndeshja Por UEFA, jo vetëm që caktoi për këtë ndeshje një gjyqtar me reputacion prej gafabërësi (e megjithatë «gafat» e tij qenë të njëanshme, në favor të holandezëve), por duket se ai ishte këshilluar që të bënte në Tiranë lojtarin holandez dhe jo arbitrin. Gjyqtarët e dy ndeshjeve mes Shqipërisë dhe Holandës, Yefet dhe Riley, nëse do të kishin qenë të sinqertë, duhej të kishin dalë në fushë me një tulipan(simbol i holandezëve) në xhepin e tyre. Por ky do të ishte një tulipan i zi. Nga ndeshjet Shqipëri-Holandë, UEFA dhe kreu i saj i tashëm Mishel Platini morën si dhuratë një «tulipan të zi» nga gjyqtarët e tyre Yefet dhe Riley. Gjatë pushtimit rus të Afganistanit «tulipan i zi» ushtarët rusë quanin aeroplanin që çonte në atdhe arkivolet me trupat e ushtarëve të vrarë. Pas dy ndeshjeve mes Holandës dhe Shqipërisë, në Amsterdam dhe Tiranë duhej aeroplani «tulipan i zi» për të marrë «kufomën» e fair play dhe të kredibilitetit të UEFA. Se gjyqtarët Yefet dhe Riley i vranë ato. Sigurisht në bashkëpunim me «tulipanët portokalli» holandezë që kishin blerë dy gjyqtarët Yefet dhe Riley. Se asnjë gjyqtar nuk do të kishte bërë atë që bënë këta të dy, nëse nuk ishte i blerë. Gjyqtari çifut Alon Yefet duhet ta dijë se ekipet shqiptare gjatë Luftës së Dytë Botërore, kur kanë zhvilluar ndeshje me skuadra të ushtrisë gjermane, janë arbitruar dhe nga oficerë nazistë gjermanë dhe arbitrimi i tyre ka qenë korrekt, ndryshe nga ai i çifutit Alon Yefet. A e di gjyqtari çifut Alon Yefet se me një sjellje të tillë ai nxit urrejtjen ndaj çifutëve. Sikur nuk mjaftojnë ato që ka bërë çifuti Soros në Shqipëri, por duhej që edhe çifuti Yefet të bënte më të keqen e mundshme kundër shqiptarëve. Ishte shumë e neveritshme të shikoje ministrin holandez për çështjet europiane, që erdhi në Tiranë për të ndjekur ndeshjen, të thoshte se Holanda do ta ndihmojë Shqipërinë për t’u integruar në Europë, ndër të tjera duke e ndihmuar që të zhvillojë shoqërinë civile. Holandezët që blejnë gjyqtarin e ndeshjes për ta mundur Shqipërinë në futboll, do të na ndihmojnë të integrohemi në Europë dhe posaçërisht të zhvillojmë shoqërinë civile! Mund ta merrni me mend se ç’shoqëri civile na japin holandezët, atë të llojit të narkomanëve dhe homoseksualëve të Lëvizjes «Mjaft» që startoi me një financim të qeverisë holandeze. Është për të ardhur keq që edhe Federata Shqiptare e Futbollit dhe komentatorët e shtypit sportiv shqiptar nuk reagojnë siç duhet pas skandaleve të tilla. Pas ndeshjes së Amsterdamit të vitit të kaluar, Holandë-Shqipëri nuk pati asnjë reagim publik nga FSHF për arbitrimin skandaloz të çifutit Yefet, në dëm të Shqipërisë. Kreu i FSHF, Armando Duka, i pyetur nga gazetarët sportivë në një debat pas kësaj ndeshjeje, në emisionin Top Show, në Top Channel, mbi atë se a protestoi FSHF pranë UEFA për arbitrimin e Alon Yefet, mezi nxori si me çengel fjalët se mos kujtoni ju se ne nuk bëjmë reagimet tona për këtë ndeshje. Por publikisht nuk u bë asgjë. Dhe sa kohë që publikisht nuk bëhet asgjë, mafia e manipulimit të ndeshjeve pranë UEFA nuk ka pse preokupohet. Por duket se krerët e FSHF nuk reagojnë se kanë konflikt interesi pasi duan që UEFA t’i mbrojë për të ruajtur postet e tyre, kur kanë konflikte me shtetin. Dhe UEFA tregohet shumë e prirur për t’i mbrojtur sunduesit e federatave të vendeve të vogla, se ata nuk e hapin kurrë gojën kur ndodhin skandale të tilla si ai i arbitrimit të ndeshjeve mes Holandës dhe Shqipërisë. Madje gjërat kanë arritur deri atje, sa edhe komentatorët e njohur sportivë janë kompromentuar, dhe në vend që të mbajnë anën e përfaqësueses shqiptare mbajnë anën e gjyqtarëve të huaj abuzues. Pas ndeshjes Bullgari-Shqipëri të luajtur para disa muajsh në Sofje, ku gjyqtari anësor dha së paku dy pozicione jashtëloje inekzistente në aksione kur lojtarët shqiptarë dilnin të vetëm përballë portierit, po në një debat në Top show në Top Channel, komentatori sportiv i emisionit, Gëzim Sinemati, deklaroi se ishte një skenë e turpshme ajo kur pas ndeshjes lojtarët shqiptarë shkuan dhe protestuan pranë gjyqtarit, duke e treguar me dorë atë si fajtor. Sipas Sinematit gjyqtari nuk ishte fajtor që u mohoi absolutisht pa të drejtë dy aksione me rast goli pothuajse të sigurt shqiptarëve, por ishin fajtorë lojtarët shqiptarë që protestonin ndaj padrejtësisë që iu bë ekipit tonë! Kuptohet se gazetarët sportivë si Sinemati mbajnë qëndrime të tilla të turpshme se ata kanë përfitime nga FSHF dhe UEFA, duke u hyrë emri në lista për pasaporta shërbimi dhe viza, si dhe duke përfituar nga udhëtime të paguara jashtë vendit etj. Derisa ne kemi të tillë komentatorë sportivë, përfitojnë gjyqtarët si Yefet dhe Riley për të bërë atë që bëjnë kundër Shqipërisë. Pas asaj që ndodhi në ndeshjet kundër Holandës, Shqipëria bën mirë të tërhiqet nga turneu eliminator për Kampionatin Europian të vitit 2008, si protestë për trajtimin që iu bë dhe këtë ta bëjë në një konferencë të medias para ndërtesës ku janë zyrat e UEFA, duke vënë dhe monitorë ku të tregohen episodet e gjykimit të padrejtë dhe abuziv në dy ndeshjet kundër Holandës. Të gjitha vendet e vogla do të na duartrokasin për këtë gjë. Ashtu si të gjithë tifozët e vendeve të vogla që kanë vuajtur nga padrejtësi në gjykim e duartrokasin atë tifozin shqiptar që hodhi fishekzjarrin kundër lojtarit holandez. Holandezët nuk duhej të ishin larguar nga Tirana pa e paguar një çmim për atë që kombinuan, duke blerë gjyqtarin e ndeshjes, ashtu si në Amsterdam. Kush ble gjyqtarët, duke dhunuar kështu fair play, do të marrë si reagim dhunën. Ai tifozi që hodhi fishekzjarrin kundër lojtarit holandez është «Nderi i kombit» shqiptar, shumë më tepër se dhjetëra njerëz që e kanë marrë këtë titull, pa i njohur kush në botë dhe emrin e të cilëve të vjen turp ta përmendësh në bisedat me të huajt, se titulli «Nderi i kombit» nënkupton një famë ndërkombëtare të atij që e mban, dhe me të cilin duhet të krenohesh para të huajve. Me këtë djalë shqiptar që mbrojti dinjitetin nacional kundër atyre që u tallën me të, që nga homoseksualët holandezë dhe deri tek gjyqtari dhe ata që e çuan nga UEFA, ia vlen të krenohesh. Madje ndoshta ky ka qenë solidaritet homoseksualësh, se Presidenti i klubit bullgar Levski, para disa kohësh e fajësoi gjyqtarin Riley për eliminimin e ekipit të vet nga kupat e Europës, duke thënë se ndeshjen e prishi britaniku homoseksual Mike Riley. Unë do të isha i nderuar t’ia shtrëngoja këtij djali dinjitoz shqiptar dorën me të cilën i hodhi fishekzjarrin holandezit homoseksual Melchiott (nuk e di në është homoseksual por në Holandë homoseksualizmi është pjesë e kulturës nacionale), që kishte ardhur të tallej në Tiranë, duke i lejuar vetes të bënte gol në portën e vet, për shkak se kishte blerë arbitrin. Ky djalosh shqiptar që hodhi fishekzjarrin në kokën e lojtarit holandez është modeli më i mirë i shoqërisë civile shqiptare, në krahasim me Erion Veliajn dhe Lëvizjen «Mjaft» të financuar nga ambasada holandeze. Tifozi shqiptar që hodhi fishekzjarrin mbi kokën e lojtarit holandez nuk bëri gjë tjetër veçse tha «mjaft» në mënyrën e vetme dinjitoze që kishte mbetur për t’u shprehur. Arbitrimi i ndeshjes në Amsterdam nga çifuti Alon Yefet, tashmë e kishte karikuar negativisht tifozerinë shqiptare. Arbitrimi i Riley në Tiranë e mbushi kupën. Dhe kështu djaloshi shqiptar tha «mjaft» me një gjest si të Pierre Cambron në Vaterlo. Ai me gjestin e vet cambronian artikuloi të vërtetën e dy ndeshjeve mes Holandës dhe Shqipërisë, ku UEFA, gjyqtarët e saj dhe Holanda bënë një merde-tulipan të zi. Sikur mos ta kishte bërë ai djalosh atë gjest, holandezët dhe gjyqtari do të kishin dalë të pandëshkuar për atë që bënë kundër Shqipërisë. Dhe derisa UEFA nuk kishte ndërmend t’i ndëshkonte, këtë duhej ta bënte një tifoz shqiptar. Ky tifoz shqiptar dhe Lorik Cana e shpëtuan dinjitetin nacional shqiptar. Se holandezët, pasi ishin të sigurt se e kishin gjyqtarin me vete, mund t’i lejonin vetes dhe të tallnin në mënyrë raciste lojtarët-«barbarë» shqiptarë që donin të fitonin ndaj holandezëve «qytetëruar». Problemi për holandezët dhe për gjyqtarin ishte se ata, në një mënyrë ose në një tjetër nuk po arrinin ta fusnin topin në rrjetën shqiptare, që gjyqtari ta njihte golin që do t’u jepte fitoren. Dhe nëse nuk do të kishte ardhur goli i Van Nistelroy, gjyqtari me siguri që do t’i toleronte holandezët që ta fusnin topin me dorë në rrjetën shqiptare, në mënyrë që të arrinin fitoren. Tashmë i mbetet kreut të UEFA Mishel Platini, që ta çojë performancën falstafiane deri në fund dhe ta dënojë Shqipërinë, duke e vënë merde-tulipanin e zi në xhepin e xhaketës së vet, si simbol të sjelljes së padrejtë të UEFA me ekipet e vogla.