E premte, 29.03.2024, 11:37 AM (GMT)

Mendime » Çeliku

Kalosh Çeliku: Zgjohuni të vdekur, se na mbytën të gjallët

E merkure, 07.10.2009, 07:00 PM


ZGJOHUNI TË VDEKUR SE
  NA MBYTËN TË GJALLËT

Nga Kalosh ÇELIKU

        Eh, lexuesi im i nderuar, sikur këta politikanë shqiptarë, këta akademikë, këta intelektualë, këta shkrimtarë, këta gazetarë, këta patriotë me kësula të bardha në kokë e pa to, të punonin e reagonin me kohë për arsimin në gjuhën shqipe, kulturën shqiptare! Vërtetë, do të hapte një faqe të re historia. Nuk do ta lodhnim shumë kokën me “Makedonska enciklopedija” e marrëzira të tjera se, a jemi kaçakë dhe a kemi zbritur nga mali. Gazetat t’i mbushim kotnasikoti plot reagime e vajtime. Popullin ta thirrim në protesta në rrugë. E në të vërtetë, ai është në rrugë me vite, i papunë falë partive tona politike. Po, ja që nuk reagojnë burrat e botës në gazeta, nuk protestojnë në rrugë me parulla e pankarta në duar për arsimin e politizuar deri në palcë, nuk e ngrejnë zërin për liri. Përmëkeq, me të gjitha forcat reagojnë për “Makedonska enciklopedija”. Punë e madhe. Pamfleti politik, që na e dhuruan “vëllezërit”, duam s’duam ne, do të përfundojë në Bibliotekën Popullore Universitare të Qytetit: “Kliment Ohridski”, ose nëpër shtëpitë e lexuesve sllavomaqedonë e shqiptarë. Nuk më pengon kjo, dhe as që kam kohë të merrem me një pamflet të këtillë sllavokomunistë me fletët e të cilit nesër torbeshët do të shesin fara.
         E rëndësishme është se, më pengon vetëvetja, politizimi katastrofal i arsimit shqiptar dhe kulturës shqiptare. Fatkeqësisht, e kemi nën nivelin e pas kohës së Luftës së Dytë Botërore. Ne nuk kemi arsim shqiptar, ne nuk kemi kulturë shqiptare. E në anën tjetër, kemi kohë për të harxhuar energji për një pamflet politik sllavomaqedon.
         O shqiptarë, mjaftë më punuat e luftuat për sllavomaqedonët! Shtetin e shokut Tito, që pas Luftës së Dytë Botërore e polli Jugosllavija  e sot, e përkundin serbët në djep me ninulla shoveniste - nacionaliste. Popullin artificial pakicë të prodhuar nga shqiptarët, bullgarët, serbët, vllehët, turqit e romët. E ktheni kokën pas një herë edhe për shqiptarët, popullin shumicë në këtë Shtet, që me plot arsye u takon të udhëheqin me Qeverinë. Pse jo, le t’u kërkojnë shqiptarëve një herë edhe sllavomaqedonët gjuhë amtare, shkolla, flamur, Universitet, Akademi të shkencave e të drejta kombëtare. Veten le ta provojë edhe ky popull artificial në rolin e lypsit te Ura e Gurit. I bindur jam se, shqiptarët do t’ua jepnin me të dyja duart të gjitha këto të drejta kombëtare. E nesër?! Nesër, shohim e bisedojmë në Kuvendin shqiptar se, sa banorë sllavomaqedonë do të ketë ky shtet multietnik, që me këmbëngulje duam ta ndërtojmë ne shqiptarët. Edhe njëherë them: ktheni kokën, shikoni prapa në lëmë!  Arsimin e keni në gjendje katastrofale, me pak shpirt. Ende nuk keni shkolla fillore. Tekste shkollore. Lektyra shkollore. Abetare.
         E këndej, ia futni pordhë politike në mes të ditës kundër enciklopedisë sllavomaqedone. Gojën plot e them: ju jeni edhe kundër fëmijëve të juaj në bankat shkollore. Vite me radhë i keni lënë pa lokale shkollore. I keni lënë edhe pa mësuesë...
         E them këtë se, më ka ardhë më deri në fyt. E kam vjellë ushqimin. E kam vjellë politikën. I kam vjellë edhe zorrët. Dhe, nuk kam më çka të vjellë.
         Poezinë nuk e vjellë. Edhe librat. E di, politkanët trusakatë duan t’i vjellë edhe këto dhunti të Zotit, po ja që unë nuk dua t’i vjellë. Unë e vjellë politikën e tyre teknefese. Unë i vjellë argatët e tyre trusakatë brez pas berzi. Dhe, unë i vjell me gjithë zorrë spiunët e tyre shekullorë. Pse, do të thoni ju si lexues?!
        Nuk ka problem edhe këtë fshehtësi do t’ua rrëfej si shkrimtar. Vetëm, nesër nuk dua të më ankoheni te partitë politike. Nëna  e juaj Njerkë. Shkaku: ngase Nëna juaj Njerkë, nuk u jep tambël si Nëna e juaj e vërtetë. Djepin nuk di ta përkund me ninulla shqiptare deri në mëngjes. Nuk ju merr në gji si Nënë.
         Punemadhe, do të thoni ju burrat e mejdanit me brekët nëpër këmbë. Nuk është ashtu, lexues i nderuar. Nuk është njësoj të pish tëmbël te  Njerka dhe të thithish gji nga Nëna. E them këtë se, thirrem në ligjet e natyrës. Vërtetë, është e përkryer. Kot mundohemi ne artistët t’i bëjmë konkurencë. Natyra është ajo, që momentalisht është a pakalueshme me kryevepra. Nesër nuk dihet, del ndonjë burrë nëne dhe e kalon edhe Nënën Natyrë.
         Fatkeqësi, kombëtare! Partitë politike, nesër kush do t’i marrë në gji?! Kush do t’i përkund në djep?! Kush do t’u jap tagji?! Kush do t’i nxjerrë në rrugë çdo katër vjet në zgjedhjet parlamentare. Komunale. Tymeflakë do të nxjerrin nga goja. Zërin do ta ngrejnë lartë nëpër fushata zgjedhore për Gjuhë shqipe. Universitet shqiptar. Akademi shqiptare. Shqipëri Etnike. Punemadhe. Edhe kësaj radhe le t’u jap Njerka gji me shtamba. Vetëmse, një gjë duhet ta pranojnë: janë kopila. Kopila edhe do të vdesin brez pas brezi, hyjnë në varre. Profetike, ë?!
         Kopilat, dihet e kanë Njerkën. Dhe, Babën e rrejshëm. Vetëm, nuk e kanë tambëlin e Nanës. Gjirin, që edhe të vdekurin e çon nga varri. Tambëli i Nanës është jeta. Shpirti. Gjaku. Lufta që e bëjmë nëpër shekuj brez pas baezi për liri. Edhe më doni të ju flas, shkruaj marrëzira?! Mjerim. Po, kur do të ju dalë gjumi shekullor, ngrisni zërin si shqiptarë?!
          Nesër. Ose, pasnesër. Vonë. E them këtë se, nesër më do të keni vdekur, gërhisni në varr. Ndodhë të sharroni shelgje. Ndonjëri, ndodhë të bëjë edhe çerepë. Saç me shpuzë nuk do të keni ta piqni bukën në mes të odës. Saç.
         O Imzot, edhe kësaj radhe mos ua merr për të madhe! Nuk shohin. Nuk dëgjojnë. Nuk dinë. Ua ke dhënë sytë, po nuk i shohin shenjat. Ua ke dhënë veshët, po nuk e dëgjojnë lodrën. Ua ke dhënë kokën, po nuk e kanë në qafë...
        Halli?! Edhe një lutje: ua kthe në kokë! Nuk e bëjnë këtë se duan, po nuk dinë. Patjetër, duhet dikushi  t’u pri në ballë. Rrok për dore. Tjetër është ajo se, këtij populli i prinë në ballë partitë politike. Gjysëmanalfabetët. Edhe një herë ju lutem në emër të Krishtit e Muhamedit, mos i merrni më qafë!...  
         Dënimi duhet vuajtur gjithësesi, dëgjova një zë nga qielli. Atëherë, së paku le të jetë sa më i lehtë, pa dhimbje. Nëse është nevoja le të digjemi në zjarr të Xhehnemit! Njëherë e përgjithmonë t’i lajmë mëkatet si popull i zgjedhur nga Zoti.
         Jo, përsëri bërtiti zëri nga qielli. Juve si popull, u ka nemur Turku. E nama, përderisa të zë vend fluturon në qiell e tokë. Fatkeqësisht, kësaj radhe zbriti në tokë, në mesin e shqiptarëve. Këmbëkryq u ulë në xhami. Hoxha thirri në minare.
         Ndihmë! Ndihmë, o Zoti Madh! Na shpëto edhe kësaj radhe nga robëria pesqindvjeçare anadollake! Asimilimi. Ti e di se ne më nuk kemi edhe një Skënderbe, që të na çlirojë nga halldupët, heqi prangat. E patëm një, po edhe këtë duan të na e marrin sllavomaqedonët. U kemi dhënë mjaftë. Po, këta siç duket e kanë barkun e madh tinar. Thesit nuk janë duke ia lidhur grykën. Përmëkeq, e kanë një thes me arna. Specat u bien udhës. Patlixhanat.
         Mëshirë, o Zot! Ecin e flasin jerm. Ndonjëri ka përmirë edhe në sofër të xhindeve. Rrugës flet vetmevete. Babashehu kot i fry në Tyrbe. Hoxha kot përpiqet t’ia këthejë në kokë me një hajmali për qafe. Nuk e zënë magjitë, xhindet e kanë në dorë. Natë për natë e hudhin dorë më dorë mbi çatia. Majë lisave. Nuk e dinë ku e kanë bythën e ku kokën. E sa di unë, bota do kokë e jo bythë...
         Zgjohuni të vdekur, se na mbytën të gjallët!...



(Vota: 39 . Mesatare: 5/5)

Komentoni
Komenti:


Gallery

Pëllumb Gorica: Magjia e bukurive të nëntokës sulovare
Fotaq Andrea: Një vështrim, një lot, një trishtim – o Zot sa pikëllim!
Pëllumb Gorica: Grimca kënaqësie në Liqenin e Komanit
Shkolla Shqipe “Alba Life” festoi 7 Marsin në Bronx
Kozeta Zylo: Manhattani ndizet flakë për Çamërinë Martire nga Rrënjët Shqiptare dhe Diaspora